met 38.6 dagen ben ik bevallen. zo'n 5 dagen eerder kreeg ik nog een groei echo waarna ze zeiden dat het mannetje 2700 gram zou wegen maar dat dat gewoon nog goed was en ik me nergens ongerust over zou moeten maken vervolgens: bevallen van een zoon van 2830 gram in het ziekenhuis en paniek dat ze zaaide! hij was tegelijk bestempeld als dysmatuur... en moest bijvoeding :x waar ik nog het meest kwaad om was omdat ik geloofde in mijn eigen lichaam en dat hij dit absoluut niet nodig had. mijn vriend werd kwaad op mij omdat ik stennis schopte in het ziekenhuis omdat ik het onzin vond. waar ik dus nog kwaaier om werd ik kan het maar niet uit mn hoofd zetten. ik had hem tegelijk aangelegd, gewoon uit mezelf niet eens omdat ze het zeiden. maar hij moest en zou bijvoeding krijgen. ik kreeg niet eens de kans mezelf te bewijzen. godzijdank zagen ze al vrijwel snel in dat ik gewoon hartstikke gelijk had en de melk stroomde over (tijdens het kolfen met zo'n vreselijk ding:x) ik heb er wel beetje traumas van. en dat hij ineens dysmatuur was, waardoor ze van alles bij hem deden, zoals 3 hielprikken. terwijl tijdens de groei echos ze zeiden dat hij nog normaal was.. en dat hij niet eens mocht drinken van mamas borst (zo kwam ze over) vreselijk. moest t ff van me afschrijven, want ik merk dat ik er nog steeds mee zit
Wat raar dat ze je zo behandeld hebben zeg. En normaal zijn ze altijd zo pro borstvoeding... Snap er niks van! En volgens mij is 2830 vrij normaal. Onze beeb was maar 300 gram zwaarder en met 38 weken geboren....
Meid wat rot joh! Wat moet dat een naar gevoel zijn. Maar wat fijn dat de bv alsnog gelukt is! Bij mij in het ziekenhuis ook echt vreemd geweest mbt de bv. Geen lk erbij terwijl ik daar wel om vroeg, geen ondersteuning en ik mocht haar toch echt niet aan leggen hoor als ze huilde . Helaas zijn ze in een ziekenhuis dus niet echt altijd pro bv zoals ze wel zeggen te zijn. Maar ik vind het ook wel een beetje gek dat je kindje met dit gewoon bijvoeding kreeg zonder dat jij dit goed vond. Vind je het genoeg om een klacht voor in te dienen? Want ik vind dit echt wel heel gek!
idd een beetje raar, mijn zoontje is geboren met 36 weken en was 2915 gram. ik kon meteen bv geven en ze vonden het een prima gewicht, en kon ook meteen de volgende dag mee naar huis.
Wat raar van het zh dat ze er zo'n hysterische toestand van gemaakt hebben, zo licht is dat ook weer niet! Een van mijn zoontjes bleek 'dysmatuur' met een gewicht van 2755 bij 39w3d (z'n tweelingbroertje was 3175) hij moest weliswaar een nachtje blijven ivm bloedsuiker wat ze in de gaten wilden houden en hij stond onder zorg van de medium care. Maar na aandringen van mij (met de nodige hormonale tranen) mocht hij wel bij mij en zijn broertje op de kraamafdeling blijven en ook gewoon net als zijn broertje live bij mij drinken (hun voorstel om ze om en om op een schema een de borst en een de fles te geven heb ik resoluut en wederom hormonaal brullend verworpen). Ze konden ook bijna niet anders, hij deed het zo ontzettend goed, dat ondanks meconium de gyn al wilde gaan lobbyen om hem dezelfde dag nog naar huis te laten, maar toen de kinderarts hem woog ging dat dus niet door. Maar hij is niet bijgevoed, heeft alleen bv gekregen, suikers waren goed mocht de volgende ochtend gewoon naar huis en weegt nu 11 weken later 100 gram meer dan zijn broer. Vind je kwaadheid niet gek hoor!
wat raar, ik ben bevallen met 38 wkn en 1 dag en onze dochter woog 2540 gram net boven de grens, met 2500 gr moest ze een nachtje blijven. ik zou dit wel terug koppelen naar het ziekenhuis.
Idd vaag ja! Mijn vriendin is bevallen van haar dochter met 38 weken, zij woog 2110 gram, en mocht de volgende dag gewoon naar huis met haar dochter. Ik zou een klacht indienen, want 2830 is niet abnormaal een laag gewicht.
Hier een dochter bij 37 weken 2870 gram. Zou het ook zeker bij het ziekenhuis aangeven hoe je je er bij voelt.
Onze dochter woog 2730 gram mwt 39 + 5. Ze hebben wel even het tabelletje geraadpleegd, maar ze was niet dysmatuur. Raar dat ze zo paniekerig erover deden.
ik ben bevallen met 37weken en 5 dagen en me dochtertje woog 2710gr.ze hebben hier helemaal niks overgezegt. heel raar hoe ze deden in het ziekenhuis.en mijn ervaring met bv.toen ik me dochtertje aan legde en niet goed lukte pakte de verpleegkundige hard dr hoofdje en drukte het hard op me borst.en vervolgens toen ze eindelijk goed aan hapte ging ie weg en niet meer gezien en omdat het verkeert ging waren heel me tepels kapot maar ben door gegaan.dus hier ook geen super ervaring van begeleiding in het ziekenhuis kwa bv
Wat een vreemde situatie. Ikz ou me er ook druk over hebben gemaakt. Zeker om de borstvoeding. Stel dat het nou wel een dysmauur kindje zou zijn geweest dan zou bv toch het allerbeste zijn lijkt mij. ( mits het goed loopt natuurlijk) Vreemd ziekenhuis. Gelukkig zijn ze hier heel pro borstvoeding, en komt er ook een lactatiekundige aan je bed om te kijken oe het gaat, hoe de kleine aanhapt etc. ( al heb ik het uit eindelijk maar 6 weken kunnen geven)
Onze dochter was 2690 gram met 37 weken. Ze hebben niets gezegd over dysmatuur of wat dan ook. Mijn borstvoeding moest echt op gang komen. Op de 2e dag heb ik samen met een verpleegster ervoor gekozen om de kleine iets bij te voeden. We hebben haar maar 2x een flesje Friso gegeven. Daarna kon ik het zelf allemaal doen. Ik kan me voorstellen dat je boos bent. Dat zou ik ook geweest zijn! Ik lees op dit forum wel meer slechte verhalen over bv in het ziekenhuis. Ik heb niets anders dan lof over mijn begeleiding vanuit het ziekenhuis.
Heb je al een gesprek gehad in het ziekenhuis? Je kan namelijk ook een afspraak maken en je verhaal daar doen om zo je boosheid te ventileren en hopelijk kunnen ze dan ook eventuele vragen beantwoorden. Daarnaast heeft het ziekenhuis er niets aan als jij boos thuis zit zonder ze in te lichten want dan kunnen ze ook niets veranderen. Dus bel en maak een afspraak zodat het je oplucht en je er evt. Andere toekomstige moeders mee helpt
Ik zou alsnog een gesprek aanvragen hoor in het ziekenhuis en evt. alsnog een klacht als het gesprek niet goed zit. Mijn zoon is geboren met 40+4 en woog 2600gr maar moest wel cupjes bij hebben. Een verpleegkundige wilde het niet doen, vond ze onzin omdat hij BV kreeg maar de dag er na kon hij wel weer terug worden opgenomen ivm uitdroging..en heeft hij 8 dagen moeten blijven.
Ik zou ook zeker een klacht indienen/gesprek aanvragen omdat dit een heel rare gang van zaken is. Dat je kwaad bent is dus zeker terecht. Vooral omdat dit gewicht helemaal niet dysmatuur is en ze die kunstvoeding gewoon hebben opgedrongen. Ik kan er echt niet over uit, als ze dat bij mij hadden gedaan in die emotionele periode had ik ze verteld wat ze konden doen met die poedermelk. Hier niets dan lof voor de begeleiding in het ziekenhuis. Toen het de tweede dag niet zo lekker liep met de bv, zijn twee lactatiedeskundigen de hele dag met ons in de weer geweest. En de derde dag dronk ze live uit beide borsten, de linker weliwaar met tepelhoedje, maar daar kon ik een week later ook mee stoppen. Juist die eerste dagen zijn zo ontzettend belangrijk voor het op gang komen van bv, ik snap niet dat ze dat in een ziekenhuis notabene zo vakkundig om zeep helpen...
Alleen gewicht zegt niets over dysmaturiteit of niet... Je kunt het dus ook niet vergelijken met andere kindjes. Kon hij zichzelf wel goed op temperatuur houden? Was hij niet suf? Dronk hij meteen goed? Verder idd wat Julia zegt; neem contact op met het ziekenhuis! Grtz.
Hij kreeg 2 x een 10 voor zijn apgar score! en dronk tegelijk! Kon niet beter zoals het met m ging.. k mocht niet eens eerst borstvoeding geven en daarna bijvoeding, maar moest eerst ander voeding zijn. brrrr... k ben geen tante die snel van zich afbijt, ik dacht bij mezelf, straks kom ikzelf in de nesten als ik echt kwaad word. dus heb me super koest moeten houden ook omdat mijn vriend het met hun eens was, stond er alleen voor. ik mocht het de volgende ochtend bij de kinderarts aankaarten, en dat deed ik dus ook. ik vroeg "waarom moet hij bijvoeding" ze was nogal verbouwereerd door die vraag en stamelde wat, ben het nu alweer vergeten wat ze zei, want het was niet echt iets dat me nou echt deed overtuigen. ik zou wel een gesprek willen, maar IEDEREEN daar was ervan overtuigd dat die bijvoeding moest en denk niet dat k er dus veel mee opschiet
Juist daarom zou ik het gesprek wel aangaan: jij kan uitleggen dat het heel vervelend overkwam en zij kunnen evt het beleid aanpassen op basis van jou verhaal. Daarnaast kunnen ze je dan misschien rustig uitleggen waarom het volgens hen belangrijk was dat je kindje bijvoeding kreeg. Kan me voorstellen dat de eerste uren van je kindje hectisch waren en jezelf niet alles meekrijgt (en dus ook niet alle uitleg) en de artsen/verpleegkundigen hebben in de hectiek misschien ook niet meegekregen dat jij het echt niet wilde, terwijl je voor je gevoel misschien wel duidelijk was? Als je echt niets opschiet met het gesprek kun je ook een klacht indienen als je er echt mee zit. Elk ziekenhuis heeft een klachtenprocedure waarbij ze een onderzoeksplicht hebben. Bij mijn bevalling is er ook iets mis gegaan. Heb dit in een nagesprek aangegeven en werd dezelfde dag nog gebeld door de afdelingsmanager met de mededeling dat ze een onderzoek in zou stellen (vond het zelf niet echt nodig, maar goed). Ben paar weken later gebeld met verklaring waarom het fout was gegaan en dat ze het beleid hebben aangepast. Hoewel ik niet bewust een klacht in heb gediend (kwam tussen neus en lippen door ter sprake, want zat niet echt hoog) ben ik toch blij voor andere moeders dat het beleid is aangepast.
Mijn zoontje is met 40+2 geboren 2920 gram en 44,5 cm. Hem vonden ze ook dysmatuur. Heeft wel bijvoeding gehad.
Precies dit. Laat ze uitleggen waarom ze hebben gedaan wat ze gedaan hebben, en leg zelf uit hoe jij dat ervaren hebt, en nog ervaart. Dat helpt je misschien om het voor jezelf een plekje te geven, en het helpt hen om het een volgende keer bij een andere moeder beter te doen. En soms is bijvoeding ongelooflijk noodzakelijk. Had iemand dat maar gegeven aan mijn neefje, dan had hij nu geen hersenbeschadiging gehad (gezond geboren, en vervolgens extreem lage bloedsuikerspiegel gekregen - in het zkh nog wel). Ik heb liever dat 1000 baby's onnodig bijvoeding krijgen, dan dat 1 baby die het wel nodig heeft het niet krijgt. Maar er moet wel normaal over gecommuniceerd worden door het zkh, en ze moeten leggen wat ze doen en waarom ze het doen. En daarin zijn ze zo te lezen nogal tekort geschoten.