Het is nu ondertussen al meer dan 6 maanden geleden dat ik mijn miskraam had.... En ik ben nog niet zwanger. 1 april was mijn uitgerekende datum. het komt nu wel erg dichtbij..... Ik had nu gewoon een mega buik kunnen hebben... Ik vind dat wel eens moeilijk. Ik wil zo graag blij zijn voor meiden die zwanger zijn, maar op de meeste ben ik gewoon alleen maar jaloers. Er zijn er maar een paar waar ik echt oprecht blij voor ben. De rest gun ik het ook hoor, maar het voelt zo oneerlijk. Vooral als meiden er niets voor hebben hoeven doen. Oké, ook ik was snel zwanger na het stoppen met de pil, maar ik heb het wel weer verloren... Ik had zo graag al bijna mama willen zijn. Ik zit er soms even helemaal doorheen. Zijn er meiden die dit herkennen? Alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Ik moest het gewoon even kwijt. Groetjes
hi, ik was 23 juni 2009 uitgerekend, denk bijna elke dag wel minstens 1 keer hoe het zou kunnen zijn, hoe groot mijn buik zou zijn, dat het kamertje bijna klaar zou zijn, dat ik bijna met zwangerschapsverlof zou zijn.! Het lijkt soms wel een obsessie, ook ik ben jaloers op andere vrouwen die wel zwanger zijn.... Ik kan er ook niet zo goed mee omgaan, van de buitenkant lijkt het of alles goed gaat en ik er overheen ben maar ondertussen in mijn hoofd leeft het nog heeeel erg. Ik denk zelf eerlijk gezegd dat dit pas overgaat als ik zelf weer zwanger ben.
Hoi, Hier hetzelfde. Bij mij was 17 mei de uitgerekende datum. Ik blijf het moeilijk vinden. Het gaat geleidelijk wel iets beter elke maand maar ik heb af en toe avonden waarop ik even m'n tranen de vrije loop laat. Dat 'lucht' dan weer even op. In mijn directe omgeving zijn er op dit moment veel meiden zwanger en is er pas één bevallen. Ik stort me nu dus op het maken van de kraamcadeaus. Ik gun het iedereen maar het blijft ontzettend moeilijk.
Ik begrijp hoe je je voelt. Ik heb 2 jaar geleden een missed abortion gehad en was uitgerekend 5 oktober 2007. Je vergeet die datum niet. Enkele vriendinnen waren toen ook zwanger en hoewel ik het nooit getoond heb was ik zo vreselijk jaloers op hen. Dat is helemaal normaal als je een groot verlangen hebt. Dat wil niet zeggen dat je het een ander niet gunt... En ik moet idd zeggen, als je dan opnieuw zwanger bent, zoals ik nu, dan slijt het echt wel. Je vergeet het nooit maar de pijn verdwijnt.