Sinds een tijd zegt mijn dochter 'papa' en 'mama'. Ze zegt het uit zichzelf en ze praat ons ook na. Ikzelf vind eigenlijk dat dit niet telt. Dit omdat ik denk dat ze echt nog niet snapt wat de woorden betekenen. Nu lees ik overal topics als 'wanneer kon jouw kind voor het eerst?...', of in boeken: 'Ik zei voor het eerst 'papa en mama' op .... (datum)', maar ik vraag me dan af: als je beweert 'mijn kind zegt papa en mama', bedoel je dan de klanken uitspreken, of dat een kind de woorden ook gebruikt waar ze voor bedoeld zijn?
ik snap u hier zei ze eerst papa ( ze heeft geen papa dus ) en erna mama, maar nooit doelgericht. nu zegt ze wel bopa ( bompa) en dat is wel doelgericht. bv als ik ' nee' zeg roept ze bompa want van die mag ze alles. dus hier vind ik dat haar eerste echte woorde bopa is he gr
volgens mij bedoelen ze dan wanneer ze klanken uit spreken. Toevallig "zei" mijn zoontje laatst papa maar dat was een toevalstreffer en nog niet weer herhaald... het waren gewoon de klanken die er enigsinds op leken dus die vind ik niet tellen. Pas als ze het redelijk duidelijk uitspreken... En het af en toe ook herhaald wordt
Ik vat dat altijd op als vanaf wanneer het echt gericht gebruikt wordt. Mamamamamama of papapapapa zijn namelijk wel klanken die van nature vrij vlot langskomen in het hele klankenarsenaal van je baby Dus hier staat dat in het babyboek op het moment dat ze het echt ging gebruiken om ons te roepen, zeg maar.
Hier roept ie de hele dag mamamamamamamamamamamammaaaaaa ...heel leuk gehoor maar echt doelgericht is het nog niet denk ik en dat vind ik toch ook wel het criterium in deze.
Hier ookde hele dag mamamaaamaaa haha Maar zie dat niet echt als mama zeggen hoor gewoon idd wanneer ze het bewust doen
Ik ben van mening dat het niet uit maakt of ze het bewust of onbewust doen . Ik spreek van mama of papa kunnen zeggen , als ze het ook zeggen. De betekenis achter het woord is weer een totaal andere ontwikkeling. Wanneer namelijk de betekenis achter het woord wordt ontdekt, blijft het woordje mama/papa hetzelfde, ze konden het dus al eerder zeggen
Ik lees en hoor vaak dat ze het idd al tellen als zeggen als ze de klank uit spreken. Persoonlijk vind ik dat echt vreemd, want als je dan goed luisterd kunnen ze vanaf een maand of 9 al heel veel woorden zeggen tussen alle brabbeltjes door. Ik weet niet wat ook echt "telt" volgens de boekjes. Maar ik tel het iig pas als hij het doelbewust zegt, en dat zijn tot nu toe 3 woordjes, "die" en dan wijst hij ook naar iets, "da-da" als dag dag, hij zwaait er dan ook bij en "aae-aae" hij bedoeld dan aaien, dan aait hij namelijk ook onze hond bijvoorbeeld. Voor de rest veel klanken maar geen betekenis, dus die tel ik niet.
Meningen zijn verdeeld dus. Hier zegt ze echt papa en mama als in twee lettergrepen, dus niet een hele rits mamamamamamam of zo. Wat 3harts1love zegt kan ik me toch ook wel in vinden. Ze kan het idd zeggen!
Lieze zegt het nu een week of 6 echt wel doelbewust. Ze is 7 dagen ouder dan Anne-Lynn. Zodra een van ons in beeld komt roept ze echt mama of papa! ze zegt ook dag dag (da da) als ze weg gaat en zwaait erbij. Maar goed ik vind het eerste woordje wel iets als ze er ook daadwerkelijk een betekenis aan verbind, tot dan vind ik het een klank.
Wanneer ze de betekenis weten, is het nog steeds een klank. Het enige verschil is dan dat ze weten wat die klank betekent. Maar het blijft een klank. Betekenis of niet. Dat hoort toch bij een andere ontwikkeling? "weten" wie mama of papa is? Het kunnen zeggen van woordjes hoort bij de spraakontwikkeling.