Dag dames, ik probeerde al 1,5 jaar zwanger te worden alles gepland hoe en wat en of we het echt willen. Nu ben ik 6 weken zwanger , helemaal blij natuurlijk maar nu maak ik me zorgen om dingen die ik al met mijn man besproken had. Ik slaap 's nachts bijna niet en heb constant een gevoel dat ik moet huilen. Ik begin bang te worden voor de bevalling, en of ik het wel allemaal aankan?? terwijl ik voordat ik zwanger werd allemaal zeker wistt.Nu een angst gevoel?? En het ergste is dat ik dit allemaal 's avond krijg net voor het slapen. Kan iemand me helpen of wat tips geven?? groetjes tugcekb
Je hebt gewoon even tijd nodig om aan het idee te wennen! Vooral omdat je er zo lang op hebt moeten wachten, kan het toch ineens heel overweldigend zijn omdat het nu dan toch eindelijk is gelukt. Ik was in het begin aan de ene kant superblij, maar aan de andere kant ook erg bezorgd en er kwamen allemaal nieuwe gevoelens om de hoek kijken. Mijn advies: accepteer dat je je nu zo voelt. Het gaat vanzelf weer over. De periode voor het zwanger worden is een achtbaan van emoties, maar de zwangerschap zeker ook! Daarom is het ook fijn dat een zwangerschap negen maanden duurt...
herkenbaar hoor!! Dit is ook mijn eerste, en toen de vreugde dat het gelukt was een beetje geland was, kwam bij mij de gedacht "oeps... het moet er ook weer uit " Merk nu steeds meer dat er echt iets in mijn buik zit wat leeft, de bevalling ben ik niet meer zo bang voor, maar daarna.... die verantwoordelijkheid, kan ik dat wel??? Nu vind ik het makkelijk om dingen te doen voor mn kleintje, of beter gezegt, te laten, zoals alcohol enzo, ik zorg gewoon goed voor mijn lichaam, dan heeft de kleine er ook baat bij, maar straks is het "los" van mijn lichaam, en is het voor mijn gevoel nog veel kwetsbaarder Ik maak me ook wel zorgen of ik straks alles wel goed zal doen
Ja, hier ook die angsten etc. Is normaal. Vanaf nu ben je moeder en ga je je op de één of andere manier altijd zorgen blijven maken...