Hallo meiden, Ik wil toch even mijn verhaaltje hier doen en hoop dat er meiden zijn die hier 'ervaring' mee hebben. Ikzelf heb een zoontje van net 6 jaar. Mijn eerste zwangerschap voorliep voorspoedig en ik beviel met 40+3 weken. Mijn kleine jongen was altijd al een huilbaby, alleen konden we nooit een oorzaak vinden.. Tot aan 10 maart 2008, die dag was voor ons een HEL! De zaterdag spuugde mijn zoontje de hele dag door en hield hij niks meer binnen..Ik vertrouwde het niet en ben toen zondag ochtend naar de huisartsenpost gegaan. Ik kwam daar aan en nog geen 10 minuten stuurden ze me weg met een antwoord: Ach mevrouw het is een griepje.. Ikzelf was toen 20 jaar en zei tegen de arts nee mevrouw het is 'iets' anders!! De arts wilde niet naar mij luisteren en stuurde ons weg, want tsjaa wat weet een 'jonge' moeder nou van kinderen af. We gingen naar huis met een rot gevoel en dat nacht was net zo rot om door te komen met zo'n ziek kindje.. De volgende ochtend kwam ik bij zijn bedje aan en vervolgens deed hij helemaal niks meer.. Ik was zo in paniek dat ik 112 belde en die kwamen vervolgens. De ambulancebroeder zei mij dat dit absoluut geen goed teken was en dat we per direct naar het ziekenhuis moesten.. Onze kleine jongen lag in coma, onze wereld stortte in.. Een aantal uren later kregen we te horen dat hij suikerziekte had en dat zijn bloedsuiker 43.7 was. (normale waarde is ongeveer tussen de 4-9). Ik was zo bang dat wij onze kleine man zouden kwijt raken, maar na een tijd in het ziekenhuis mochten we naar huis met steun van de kinderartsen en verpleegkundigen. Wij als jonge ouders van toen 20 jaar moesten ineens leven met een kindje met suikerziekte.. Na jaren lang op en af met zijn gezondheid zijn we dan nu in verwachting van een 2e kindje.. Maar mijn angst om een 2e kindje te krijgen met suikerziekte is heel groot. Artsen zeggen wel, mevrouw het hoeft niet zo te zijn.. Mjaa welke arts kan ik nog geloven, na het voorval met mijn 1e zoon. Ik heb mijn verhaal even ingekort, zodat jullie niet uren hoeven te lezen, maar wat ik me afvraag is of er hier meiden zijn die hier ervaring mee hebben.. Of ze bijv daarna gezonde kindjes hebben gekregen, of andersom. Ik zou ook graag willen weten of ze er bij de geboorte op kunnen testen etc, omdat we er bij onze zoon pas achterkwamen in maart 2008, toen was hij bijna 2 jaar. En wat zou de oorzaak kunnen zijn dat een kindje met diabetes word geboren? Artsen zeggen dat het niet persee genetisch bepaald is, maar je het zomaar kunt krijgen. Heb ik dan wat fout gedaan in mijn eerste zwangerschap??? Diabetes komt wel bij ons in de fam voor. Maar dan meer type 2 (ouderdom/overgewicht). Ikzelf heb een maagverkleining gehad in sept 2011 en ben daardoor bijna 50 kg kwijt, ik ben dus ook minder zwaar nu als bij de eerste zwangerschap bedankt alvast
Meis, maak je absoluut geen zorgen dat jij er wat aan hebt kunnen doen of veranderen. Diabetes type 1 kun je niet voorkomen zoals type 2. Mijn man heeft zelf diabetes type 1 en heeft een soortgelijk iets meegemaakt als jouw zoontje. Alleen hij was toen 6 jaar en had een bloedsuiker van 37. Bij hem in de familie zit er niemand die diabetes heeft, zelfs geen type 2. Het was bij hem gewoon pech hebben, zo hebben de artsen dit ook echt gezegd tegen hem en zijn ouders. Hij heeft namelijk 2 jongere broertjes die niks mankeren. Ze werden idd om de zoveel jaar getest, maar ze hebben het beiden niet. Ook onze zoon heeft geen diabetes, dit heb ik voordat wij aan kinderen 'begonnen' nog nagevraagd bij de arts. Of het erfelijk is en onze kinderen een groter risico zouden lopen. De arts (diabetesverpleegkundige, huisarts en internist) zeiden allemaal dat zij net zoveel kans liepen als ieder ander zonder diabetes in de familie. Ik hoop dat dit je wat gerust stelt.
Hoi Sher1986 Ik heb geen ervaring met kindjes die diabeet zijn, omdat ik er zelf nog geen heb maar wilde je wel even zeggen dat ik je angst echt begrijp. Het is een hel geweest voor jullie zo te horen, vooral dat de dokters je niet serieus hebben genomen. Dit komt helaas te veel voor. Vaak wordt er gezegd: een overbezorgde moeder. Ik heb zelf diabetes type 1, is pas 2 of 3 maanden geleden gediagnostiseerd, mij namen ze ook niet serieus, dachten dat ik teveel stress had. Dus ik denk dat je grote angst vooral komt omdat de dokters er veel later bij waren dan had gekund. Ik weet in ieder geval wel dat diabetes type 1 inderdaad een auto immuunziekte is, dus jij hebt zeker niets fout gedaan in je zwangerschap! Ze zijn nog steeds diabetes type 1 aan het onderzoeken, dus men weet niet helemaal waarom de een het wel krijgt en de ander niet.. Ik heb even opgezocht: Hoe erfelijk is diabetes type 1? Erfelijkheid speelt bij diabetes type 1 maar een kleine rol, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht. Het komt erop neer dat van de honderd kinderen die een ouder hebben met diabetes type 1, er drie het ook krijgen. Als dat gebeurt, is het niet alleen door die erfelijke factoren. Ook allerlei andere dingen spelen een rol. Die kennen we nog niet allemaal, ze worden nog onderzocht. Dat ligt in de sfeer van voeding en virussen, in combinatie met genetische aanleg (maar die hoeft niet erfelijk te zijn). We weten dus ook nog niet hoe je diabetes type 1 kunt voorkomen. Kinderen met een ouder met diabetes erven niet automatisch die aanleg. En andersom kunnen kinderen die de aanleg níet hebben geërfd, toch diabetes type 1 krijgen. Van honderd kinderen die de erfelijke aanleg wel van hun ouders hebben doorgekregen, krijgen er zeven diabetes type 1. Toch zijn er families waar diabetes type 1 vaak voorkomt. Waarschijnlijk gaat het dan om een speciale genetische subvorm van diabetes type 1 die wel een sterk erfelijke vorm heeft. Maar die aantallen zijn meegeteld voor de berekeningen van de gemiddelde kans op diabetes type 1. Hoe erfelijk is diabetes type 1 Als broer of zus het heeft: 1-8 % Als vader of moeder het heeft: 1-4 % Als beide ouders het hebben: 20-40 % Als neef of nicht het heeft: 1-2 % Als eeneiige tweelingboer of -zus het heeft: 23-50 % Dit heb ik op internet gevonden, diabetesfonds. Er is dus een iets grotere kans máár wat ik begrijp is dit alleen als diabetes type 1 toevallig wat meer in de fam voor komt. Dus meid, probeer een beetje te relaxen, want stress is zeker niet goed tijdens je zwangerschap en zorgt dat je aan leuke dingen denkt. En praat er met je partner goed over. Ik denk dat nu je weer zwanger bent, alles er weer uitkomt van je eerst kindje. Succes! Enne, nog gefeliciteerd! Liefs Gelukje7
Ontzettend bedankt meiden, voor deze lieve en wijze woorden. Het is denk ik ook de angst die mij zulke gedachtes geeft. Ik droom er zelfs over terwijl ik het heel graag wil loslaten. We kunnen toch niets anders doen dan afwachten en hopen..en ik hoop dat ze gewoon bepaalde testjes kunnen doen op het moment dat ze geboren is, om te zien of de kans bestaat dat ze het heeft of niet. Denk dat door wat er bij.de.eerste allemaal is gebeurd ik zoveel angst heb opgebouwd, dat dat nu juist weer los komt Ga het in ieder geval proberen wat los te laten. Jullie ook veel sterkte en succes met de gezondheid en van je man esmeralda.
Een vriend van mij heeft diabetes 1 waar ze achter kwamen toen hij nog een baby was, wellicht met diabetes geboren.... Zijn moeder is ook diabetes 1 patiente. Zijn broertje, 2 jaar later geboren, heeft het niet. Mijn vriends dochter heeft het ook niet.