Hoi allemaal, Na heel lang twijfelen, toch de knoop doorgehakt. Je eigen verhaal delen met lotgenoten lijkt me wel fijn. Zoals het onderwerp al zegt, ik heb inmiddels 2 miskramen gehad. Ik ben gelijk toen we besloten voor kinderen te gaan, zwanger geraakt. Dolgelukkig natuurlijk! Na 5 weken had ik een aantal dagen bruine afscheiding en ging het rond de 6 weken over tot bloedverlies en een miskraam. Ik was er kapot van. Na de miskraam ben ik gelijk weer zwanger geraakt (de verloskundige had toen niks verteld over het afwachten van een menstruatie). Opnieuw dolgelukkig en allebei heilig overtuigd van hef feit dat het nu wel goed zou gaan. De 6 weken voorbij zonder bloedverlies, volop zwangerschapkwaaltjes, top zou je zeggen. Vol goede moed naar de 8 weken echo, bleek er geen hartslag. Blijkbaar was het na 6 weken gestopt met groeien. Wat een klap! we zijn dezelfde dag nog naar de gynaecoloog geweest om tabletten te halen om de miskraam op te wekken. We zijn nu 4 maanden verder en ik ben nog niet opnieuw zwanger. Dit maakt mij erg bang en onzeker, omdat het de vorige keren wel erg snel ging. Is er door de pillen nu iets mis met mijn baarmoeder? Daarnaast ben ik jaloers op iedere zwangere vrouw, alle vrouwen met baby's en alle verhalen van mijn zusje, vriendinnen etc bij die het allemaal voorspoedig ging, zonder dat ze het verwacht hadden. Lucky Them... But not me... Ik vind het heel gênant en schaam me ervoor dat ik me zo voel, maar ik kan het niet uitzetten... Helaas! Ik merk ook dat ik heel erg bezig ben met zwanger worden en of ik al kwaaltjes voel. Misschien wel te erg, maar het knopje waarmee ik dat uitzet heb ik helaas ook nog niet gevonden. Herkennen jullie dit? Ik hoor graag hoe jullie hiermee om gaan. Zijn er ook vrouwen die na 2 miskramen een kindje hebben gekregen? Ik ben zo bang dat dit een voorbode is voor hoe het altijd zal gaan... Fijn om het eruit gegooid te hebben! Lucht wel op!
Hee .. Ik snap heel erg goed je gevoelens , wat is de wereld dan oneerlijk verdeeld hea, je hoeft niet bang te zijn dat je hierna geen kindje meer kan krijgen. Hier ook 2 miskramen gehad en bekent met de pillen. Nu toch echt zwanger van een tweeling maar ook daar hebben wij geduld voor moeten hebben. Je lichaam moet zich herstellen maar ook je hoofd. Het is echt niet vreemd hoe je je voelt. Ik kon de hele wereld wel vervloeken zo boos en verdrietig was ik, en dat mag ook want het doet heel veel pijn . Meis ik hoop dat je heel snel een positieve test in handen hebt, ik weet niet of er minder mee bezig zijn helpt was er zelf ook 24/7 mee bezig.
Je gevoelens is heel herkenbaar. Dit heeft echt tijd nodig. Was van mijn eerste en tweede ook snel zwanger. (We grapte nog wel eens dat we ons ondergoed niet naast elkaar moeten hangen) Deze zwangerschappen verliepen erg goed. Totdat ik zwanger raakte van de 3de. Helaas verloren we met 16 weken ons kindje door een bacteriele infectie. We wilde daarna toch nog graag een kindje, maar zwanger worden duurde voor ons ook langer dan normaal. Uiteindelijk na een half jaar proberen was ik zwanger wat uitliep op een miskraam. Direct de volgende ronde zwanger en ben in mei bevallen. Je lichaam krijgt het toch even te verduren met 2 miskramen en moet zich herstellen. Blijf positief. En je gevoelens zijn echt niet gek!
Och meid toch, ik weet zo hoe je je voelt, maar hier na 2 mk een kleintje gekregen!! Drie keer scheepsrecht ging voor ons wel op! Helaas wel weer een mk pas geleden, maar die voelt nu zo anders dan de andere twee keer! Ik was er ook heel erg veel mee bezig met de twee mk, het leek wel of iedereen zwanger werd om mij heen en dat het daar wel goed ging! Hield exact mijn cyclus bij en was zo gefocust op alles! Heb dat nu ook wel weer een beetje maar niet zo als de eerste twee keren maar dat komt denk ik omdat we er nu al eentje hebben! Je hoeft je niet te schamen dat je je zo voelt, dat is Heek menselijk!! Heb geduld, hoe moeilijk dat ook is! Ik wil je veel sterkte wensen, en blijf je volgen
Ik had dit veel eerder moeten doen. Bedankt voor al jullie lieve reacties en positieve verhalen! Het is erg opbeurend om te horen dat jullie een kindje of kindjes gaan of hebben gekregen! Ik hoor nog zo de stem van mijn zusje door mijn hoofd galmen: als je er teveel mee bezig bent, dan lukt het niet. Als je er niet mee bezig bent, zoals wij, dan lukt het in 1 keer. @marieke24 geniet van je zwangerschap! Een tweeling, wat geweldig!!! @anitap ik hoop dat nummer 3 snel komt! Ik duim voor je! @missmadeliefje, heel veel sterke met je mk . ik duim ook voor jou meis! Wat fijn dat de 1e er is, nu op naar nummer 2!
Ik herkin de twijfel zo.. Wij hebben vanwege diagnose bmh kanker een zwangerschap moeten afbreken een paar jaar terug en sindsdien al 3 miskramen gehad, de laatste vorige maand. Ik durf niet eens meer blij te zijn met een test. Ik ben meteen zó pessimistisch.. Maar twee mskramen zo kort op elkaar is zwaar voor je lijf. Hopelijk heb je snel een positieve test en een plakkertje! Er zit denk ik wel een kern van waarheid in dat advies van je zus
Jemina, wat vreselijk! Ik snap het niet blij durven zijn zo goed! Het is inderdaad zwaar, maar ik heb onderschat hoe zwaar het mentaal ook is. Er zit vast en zeker waarheid in het advies van mijn zusje, maar helaas kan ik geen knopje vinden om het uit te zetten. Ik blijf er toch mee bezig, hoe hard ik ook probeer dat niet te doen.... Heel veel sterkte jemina en ik duim voor je dat jij ook snel een plakketje te pakken hebt!
Absoluut herkenbaar. Ook de jaloerse gevoelens en het verminderde vermogen om blij te zijn voor anderen bij wie het wel zo voorspoedig gaat. En de schuldgevoelens die daar weer bij komen kijken. En de frustratie dat je dan weer met schuldgevoelens zit, terwijl je je al rot voelt. Allemaal negatieve emoties! Maar ze mogen er zijn. Probeer te investeren in dingen waar je blij en vrolijk van kunt worden. Tegenbalans creëren. Zorg dat je dingen hebt om naar uit te kijken. Laat niet helpende gedachten zoals "waarom ik?" "zal het ooit nog lukken?" "mijn lijf laat me in de steek" etc. te vervangen met helpende gedachten als "het kan ook goed gaan" "mijn kindje wacht op het juiste moment om te komen" "soms heeft een lichaam tijd nodig voor een goede zwangerschap". Het is niet makkelijk, maar echt waar, 2 miskramen nemen de kans op een goede zwangerschap niet weg. En ook de pillen niet! Mijn gyn zei destijds: sommige vrouwenlichamen hebben opstartproblemen. Jouw tijd komt nog!
Heel mooi gezegd!! Wij denken nu: als het ons gegund is, dan komt er een tweede! Het is ook niet even zomaar een kind nemen, maar een kind krijg je als het je gegund is! Soms is het moeilijk inderdaad, maar je kunt geluk niet afdwingen
Dpbovenkamp, bedankt voor je goede advies! Iedere keer wanneer ik een negatieve gedacht krijg, zet ik er een positieve tegenover en ik voel me er inderdaad beter bij! Onze tijd komt inderdaad nog! ons kindje doet er zo lang over omdat het een prachtig kindje gaat worden!
Meid aller eerst; mkskramen doen zeer, ik heb er 1 met 6 en 1 met 12 weken gehad.. Maar meid, na 4 maanden nog geen stress hoor!!! Onze eerste zw kwam pas na 8 maanden en deze duurde na de tweede miskraam 18 maanden! Dat is geduld hebben... Jouw lichaam moet gewoon herstellen en je moet blijven proberen, maar ook weer focussen op andere dingen anders gaan de maanden heeeeel lang duren.. Ook na 2 mirkramen kun je gezonde ki djes krijgen al zal een zwangerschap nooit meer onbezorgd en leuk zijn!! Ook hier niet, dat moet je helaas wel beseffen. Succes
Zo herkenbaar! De eerste jaren toen we voor een kleine probeerde te gaan was ik ook vaak jaloers, heb verjaardagen overgeslagen en bleef steeds vaker thuis. Af en toe heb ik dat nog wel, maar ik moet zeggen dat de jaloerse gevoelens wel minder worden. Ik kon me daar zo druk om maken, nu laat ik het en probeer ik me te focussen op hoe geweldig het moet zijn voor anderen om zwanger te mogen zijn. Helaas hier ook twee keer een miskraam, zit nu midden in de tweede. Makkelijker wordt het zeker niet, maar sterker word je wel! Geloof ik jezelf, in je lichaam en geef niet op zou ik zeggen! Op naar een wonder, op naar die geweldige ervaring en het geluk wat je dan mag ervaren. Mocht je je nog echt zorgen maken, dan kan je dat natuurlijk ook bespreken met je huisarts en vragen of je een onderzoek mag bij de gyn of fertiliteitsarts.
Inderdaad heel herkenbaar! Ook ik heb enkele dagen geleden helaas een tweede miskraam doorgemaakt. De eerste was vorig jaar december met 5 weken en nu met 9 weken. Een geluk bij een ongeluk is dat het vruchtje/kindje er na toedienen van Cytotec helemaal intact is uitgekomen. Echt al een mini mensje met alles erop en eraan. Wij hebben het hierdoor goed kunnen afsluiten en het kunnen begraven op een mooi plekje in de tuin. Maar het heeft fysiek en mentaal een flinke impact. De twijfel, onzekerheid en jaloerse gevoelens zijn voor mij ook heel herkenbaar. Wij zijn al 1,5 jaar aan het proberen en liepen ook al een tijd bij de fertiliteitsarts vanwege lange cycli. En dan al die mensen om ons heel die 'ongenschijnlijk zomaar' zwanger worden. Een vriendschap is hierdoor ook best wel bekoeld. Sommige mensen weten niet goed hoe te reageren en doen me hierdoor (waarschijnlijk onbedoeld) veel pijn. Het advies van Dpbovenkamp zal ik ook eens gaan toepassen. Tegenover iedere negatieve gedachte een positieve plaatsen. Het doet me in ieder geval 'goed' om te lezen dat ik niet de enige ben in een dergelijke situatie. Meiden, we moeten hoop houden en de toekomst positief tegemoet zien!
Oef ja zo is er bij ons ook een vriendschap bekoeld. Zij waren na 3 maanden zwanger en dachten ons advies te moeten geven, op helaas een vervelende manier. Er was totaal geen begrip. Ze dachten dat we een boek nodig hadden over zwanger worden met tips over eten en dat we geen dieren meer in de slaapkamer moesten hebben. Oeh wat ben ik gekwetst toen! Niet iedereen kan het begrijpen natuurlijk, maar gelukkig komt er steeds meer begrip doordat meer mensen erover kunnen praten wanneer zwanger worden niet meteen lukt. Positief blijven en erover praten als dat goed voelt. Zo kom ik mijn dagen door.
Na het lezen van je verhaal moest ik reageren!! Ik heb precies hetzelfde gehad. Twee jaar geleden direct zwanger en helaas met 8 weken een miskraam. Jee wat was dat heftig en wat voel je je eenzaam. Hoe zeer iedereen ook meeleeft, je begrijpt het toch niet echt als je het niet zelf hebt meegemaakt. Je hele droombeeld weg. Na die miskraam ben ik ook direct weer zwanger geraakt. Tegen mij zeiden ze dat het mocht. Weer meteen zwanger en toen met 6 weken een miskraam. Gelukkig ging die wel vanzelf en zonder cytotec. Dat hakte er echt in vond ik. Toen toch maar een maandje rust gehouden en na een menstruatie die megaheftig was weer zwanger en die zwangerschap ging goed!!!! Het was een vreselijk angstige zwangerschap. Jammer dat ik er niet meer van kon genieten maar fantastisch dat het toch goed is gegaan en we nu een fantastische dochter hebben gekregen. Het kan dus absoluut.. Ik was de moed na de tweede ook een beetje verloren maar je kunt zwanger worden. Nu weer zwanger geraakt van de tweede en weer een miskraam helaas ;-(. Begrijp niet goed wat het is dat ik het zo vaak meemaak maar ik weet zeker dat er ooit een tweede komt dus geef de moed niet op!!
Hoop houden hoor. Hier 5 mk gehad. Onze zoon is dan ook niet vanzelfsprekend. Ik blijk een zeer afwijkende bloedgroep te hebben, nou ja, veel aparte anti-stoffen. Zeer waarschijnlijk is dat de oorzaak, maar dat duurde wel 5 mk en uiteindelijk utrogestan tabletten. We zullen nooit weten of het daardoor goed gegaan is. Wel is het zo dat onze zoon nu heerlijk ligt te slapen.
Hier oom diverse vriendschappen ',verloren' om het maar zo te zeggen, en van mensen waar ik het niet van had verwacht daar hoorde ik juist wat van of diegene stond meteen op de stoep,mensen weten niet hoe te reageren... Maar zo leer je de mensen wel kennen, ik en mijn man zijn er alleen maar sterker uit gekomen!!
Heey meid heel veel sterkte en heel herkenbaar! Toen Wij aan onze kinderwens begonnen was ik direct de eerste ronde zwanger helaas een mk bij 5 weken. Daarna direct weer zwanger in de eerste ronde gelukkig is daar ons dochtertje uit geboren. Na 1.5 jaar voor een tweede direct weer de eerste ronde zwanger maar ons zoontje overleed in mijn buik met 20 weken zwangerschap. Om die bevalling op gang te krijgen kreeg ik tabletten. Na de bevalling wilde we toch nog heel graag een kindje Maar door de bevallig/ pillen was mijn cyclus anders ik kreeg tussentijds bloedverlies en zwanger raakte lukte pas (voor ons gezien onze vruchtbare geschiedenis? Na 3 rondes. Helaas werd dat een missed abortion bij 10 weken. Ik dacht voor mij geen pillen meer! Doe maar een curettage. Gelukkig was dit wat positiever voor mijn cyclus. Het tussentijdsbloedverlies was weg en in ronde twee na de curettage weer zwanger geraakt. Nu 8 weken zwanger Maar helaas gezien de echo van vorige week kan dit weer uitdraaien op een missed abortion. Je gevoel van schaamte en jaloezie richting andere is normaal! Ik denk ook heel vaak waarom lukt het bij iedereen zo makkelijk en vlot en moeten wij keer op keer door die ellende heen! Hou moed en trek op tijd aan de bel als het mis blijft gaan! Wii hebben na 2 mk's al onderzoek laten doen. Sterkte en ik hoop dat jullie snel toch een gezond wonder mogen krijgen
Het is heel erg fijn om te lezen dat mijn gevoelens niet raar zijn, en dat er meer vrouwen zijn die dit hebben. Dank jullie wel voor alle lieve reacties! Ik ben heel blij dat ik mijn verhaal heb gedeeld met jullie! Het heeft mij enorm geholpen!
Mamavanle, heel veel sterke met het verwerken!!! Ik hoop dat je snel een plakkertje te pakken hebt! Ik duim voor jullie!