Meiden, Ik heb een vraag, en hoop dat jullie me hiermee kunnen helpen. Met kerst heb ik een miskraam gehad (na ca. 11 wk.) en ben begin januari gecuretteerd. Nu 4 weken later heb ik nog steeds een opgezette (en soms pijnlijke) buik en slaap ik nog steeds een gat in de dag, werk nog geen hele dagen (kantoorbaan), ga eind van de middag naar huis voor een slaapje voor het eten. En 's nachts slaap ik 11 uren, mits ik een wekker zet. K ben al teruggeweest naar de gyn. maar die zegt dat de slaap niet meer van de narcose kan zijn, heeft een inwendige echo gedaan en zei dat dat er goed uit ziet (dus t ligt niet aan hem), dat ik net zo goed als een ander een volgende keer een goede zwangerschap kan hebben (voor t geval t in je hoofd zit - maar dan zou je toch juist minder slapen? -) en dat was het dan... Wie o Wie herkent dit? Groetjes uit slaperig Zeeland
He wat een naar nieuws zeg! Ik kan er niet over meepraten sorry! Maar ik wil je wel sterkte toewensen,en doe het rustig aan meis!
Hoi Zeeland, Ik was ook zo moe na de curretage. Was wel een oorzaak voor nl bloedarmoede. Heb je je daarop al laten testen? Daarnaast kan de emotionele kant je ook erg uitputten. Wat Daisy zegt sluit ik me bij aan, goed op je zelf passen hoor! Veel sterkte meis. Groetjes Seninnha
Thanx, nee, de gyn. heeft geen bloedtest gedaan. Als het volgende week niet over is ga ik maar ns langs mn huisarts voor een Hb test. Normaal zit ik rond de 9.0 maar bloedarmoede zou idd wel een goeie verklaring zijn, bedankt voor de tip! groetjes uit Zeeland
ik heb augustus 06 ook een curetage gehad met 11 wk en ook onder gehelle narcose. ik ben erg lang moe gebleven en sliep erg veel. toen ik naar 4 wk weer ging werken vond ik het erg zwaar en viel haast lopend in slaap (deed intensief werk dus niet zittend) en het heeft bij mijn toch ook zeker 6 maanden aangehouden hoor. ik on me niet concentreren omdat ik zo moe was en daarom reed ik ook geen auto. ik had heel veel bloed verloren tijdens de curetage en moest nog 1 dag in het ziekenhuis blijven en naar smeken mocht ik dan toch naar huis op voorwaarda dat ik heel veel appelstroop, spinazie en leverwordt etc ging en toch bleef ik heel slapjes. ik ben fitamines gaan slikken voor tijdens de zwangerschap vanwegen de extra ijzers en ik werd minder duizelig maar moe bleef ik erg lang hoor. ik denk dat het gewoon aan de narcose heeft gelegen toen. lichamelijk ging het niet zo goed en had veel last van buikpijn etc maar geestelijk vond ik het allemaal veel zwaarder. ik lag heel veel te huilen en elke keer als ik een zwangere zag vind ik dit verschrikkelijk moeilijk. een vriendin van me was gelijk met me me uitgetelt en was erg jaloers op haar. gelukkig is bij haar alles goed gegaan maar door het gepieker was ik denk ik ook erg moe want dit kost ook erg veel energie ook al sliep ik erg goed en erg veel. nu heb ik een gezonde dochter maar denk nog vaak terug aan me mk van toen, het was zo onverwachts en als ik de echo bekijk van toen hij nog leefde laat ik nog steeds een traantje hoor. veel sterkte en geef je zelf de tijd en ruimte om het allemaal te verwerken