Meiden.... ik heb in dit weekeind een miskraam gehad. Ben er nog kapot van. Na bijna 2,5 jaar via MMM zwanger geworden nu is het ons weer afgenomen. We waren zwanger van ons eerste kindje. Het kindje is 8 weken precies geworden. Ik ben heel benieuwd hoe het bij jullie is gegaan en of jullie dezelfde gevoelens en ervaring delen... Ik werd in de nacht wakker van ongelofelijke krampen. Had al een paar dagen wat licht bloedverlies, maar er werd gezegd dat dat geen kwaad kon. Toen het bloedverlies erger werd en de krampen steeds heftiger werden heb ik huilend tegen mijn man aan gelegen en ging ik de hele nacht ieder uur naar het toilet. Ik wist dat het niet goed was, maar durfde toch geen paracetamol in te nemen. Die ochtend verloor ik ons kindje. Ik dacht dat het daarmee klaar zou zijn, maar volgens de echocopiste zou er nog veel meer weefsel komen dat ik zou verliezen. Ze heeft gelijk gehad. Ik zit al vanaf vrijdag thuis, heel veel krampen ( gewoon een soort mini-weeën) en verlies steeds stolsels enz. Wat een pijn !! Morgen moeten we naar de gynaecoloog voor een echo. Ik hoop zo dat alles schoon is, al vrees ik nog van niet. Ik verlies nog steeds bloed en heb nog steeds krampen. Ben best bang voor curettage eigenlijk... Wie herkent zich in mijn verhaal of heeft juist andere ervaringen? Ik zou graag met jullie kletsen...
Allereerst, wat ontzettend verdrietig dat jullie zoveel moeite hebben gehad om zwanger te worden en dan met dit als resultaat. Heel veel sterkte om dit te verwerken. Ik zal hieronder mijn verhaal vertellen, misschien heb je wat herkenningspunten. Op 1 november had ik mijn eerste echo met 9 weken zwangerschap (wel in ronde 1 zwanger geworden). Het was geen goede echo, het kindje leefde niet meer en was maar 6,3 weken geworden. Mijn lichaam had het echter nog niet afgestoten, een missed abortion dus. Meteen tijdens het gesprek met de gyn in alle verdoofdheid een curettage afgesproken voor vrijdag 9 november, acht dagen wachten dus. Toen ik thuis was twijfelde ik al. De volgende ochtend het ziekenhuis gebeld en de curettage afgezegd. Ik wilde liever afwachten. In het weekend begreep ik wel dat het nog wel eens heel lang kon gaan duren dus heb ik gekozen voor tabletten (Cytotec) die een miskraam (kunnen) opwekken. Dinsdag 6 november tabletten gehad en 's middags ingenomen. Die nacht mijn miskraam gehad. Veel bloeden, aantal grote stolsels verloren. Dit duurde de hele nacht. Woensdagochtend trok mijn buikpijn/kramp helemaal weg. Ook het bloeden stopte. Acht dagen lang licht verlies gehad, vergelijkbaar met laatste dag menstruatie. Toen dus twee weken wachten op de controle-echo om te kijken of de miskraam compleet is geweest. Elke twee/drie dagen een zw-test gedaan, deze bleven echter heel donker. Ik vreesde het ergste. Afgelopen zondag 18 november eindelijk een lichte zw-test (ondertussen is hij 'tuur'). Vandaag had ik mijn controle-echo en wat was ik opgelucht zeg!! Alles leeg en schoon. Al met al ben ik dus 'bezig geweest' van 1 tot 20 november. Dit waren erg zware weken. Je leven staat gewoon stil, je kunt niet achteruit, je kunt ook niet vooruit.. ik heb een boek gelezen waar ik veel aan heb gehad (Als je een prille zwangerschap verliest). Ik had hem in twee dagen al uit. Ook heb ik een bedeltje van een vlindertje gekocht en hier moet nog een armbandje bij en op deze manier draag ik mijn kindje toch altijd bij me. Ik heb alles toch als vrij heftig ervaring terwijl ik erg rationeel ben en goed kan relativeren. Het is gewoon heftig! Wij gaan meteen weer proberen om zwanger te worden en ik hoop dat het snel lukt. Ik denk dat dat (voor mij in ieder geval) de beste manier zal zijn om alles achter ons te laten en weer verder te gaan. pffff wat heb ik er een verhaal van gemaakt zeg! sorry Ik wil je heel veel sterkte wensen bij dit alles!!! En hopelijk ben je toch vrij snel weer zwanger en gaat het dan goed. Maar het verdriet is denk ik wel groter als je 2,5 jaar bezig bent geweest. Nogmaals sterkte!
Meiden heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Ik ben zo vermoeid lig al op bed. Morgen reageer ik even wat uitgebreider. In ieder geval vast bedankt!
Heel veel sterkte en succes morgen bij de echo! Ik was ook heel bang voor een curettage,maar ben blij dat ik die keuze gemaakt heb..viel me allemaal mee!
Dag beschuitje, Blij dat ik iemand tegenkom die in dezelfde situatie zit als ik. Dit is mijn verhaal: Na enkele maanden zelf proberen vonden we het raar dat we nog niet zwanger waren. In oktober 2011 zijn we naar de gyn gestapt. Daaruit bleek dat ik niet iedere maand een eisprong had en dat ook mijn eitjes gewoonweg niet rijpten. We zijn dan gestart met Clomid en Pregnyl. Dit hebben we 4 keer gedaan! De druk lag te hoog om steeds op commando te moeten vrijen na onze Pregnylspuit. In juni 2012 werd mijn man onderzocht en die heeft superzaad,... dat was dus al een grote opluchting. We zijn dan gestart met IUI. En ja hoor,....... onze 3de IUI was RAAAAAK!! ZWANGER!!!!! (net voordat we voor IVF gingen gaan, dus wij waren echt superblij) We mochten ons beebje verwachten in juni 2013. ZAAAALIG gewoon! We konden het vertellen aan de familie op nieuwjaar,.... DIT WAS ALLEMAAL ZOOOO PERFECT. 6 november onze eerste echo: ik had al op internet gezocht wat je zou moeten zien op 6 weken zwangerschap. Dus ik kon het mij al wat inbeelden,... Toen ik de inwendige echo kreeg, zag ik het onmiddellijk! Dit was niet oké. Ik zag het ook aan de gyn. Ze zei met een bang hart dat onze kindje vorige week gestopt is met groeien en dat het nu een leeg vruchtzakje is die aan het groeien is. Onze wereld storte in. Na een weekje werd ik nog niet ongi en dan met Cytotec gestart, maar dit hielp niet. Afgelopen vrijdag heb ik een curettage gehad. Volgende week dinsdag moeten we op controle en als alles oké is, mogen we opnieuw starten met IUI,... Ik zie ertegen op! Ik geloof dat het zwanger kunnen worden met IUI, maar ben zo bang dat het weer zolang zal duren,... :x Dit is mijn lang verhaal! Hoe werd jij zwanger? liefs Hope -xxx-
Hope en Lappie bedankt voor jullie verhaal. Wij werden via iui zwanger. Het was de tweede poging. We waren ook dolblij dat het zo snel in feite al gelukt was. Natuurlijk niet snel ,maar met hulp van het ziekenhuis toch wel snel.De tweede keer al. We zijn nu bijna 2,5 jaar aan het proberen zwanger te worden. Er is bij ons twee helemaal niets gevonden. We functioneren gewoon goed, dat maakt het extra zuur vind ik. Maar ook wel weer fijn dat er niets mis is , het is dubbel. Wij hadden ook al helemaal bedacht om met kerst iedereen het goede nieuws te vertellen. Wij zijn wel positief dat we nu weten dat we zwanger kunnen worden ( met iui) maar ja dat neemt niet het ongelofelijke verdriet weg. Straks moeten we naar de gyn, dan horen we via een echo hoe het ervoor staat. Ik weet niet of ik nog gecurreteerd moet worden, maar dat lijkt me doodeng. Misschien is het niet nodig. Ben al wel veel verloren dit weekeind. Het is allemaal zo onzeker, je weet niet wat je moet verliezen. Ben je alles al kwijt hope, of niet? Ik bloed nog steeds, al wordt het wel wat minder. Gisterochtend weinig last gehad en 's middags weer die vreselijke pijn en ja hoor 's avonds weer wat weefsel verloren. Die pijnen zijn zo erg. Heb jij dat ook gehad? Oh nee jij had geen spontane miskraam he. Lappie bij jou kwam het niet vanzelf op gang, dat lijkt me ook heel moeilijk. Bij mij kwam het gewoon opeens in de nacht. Had wel een paar dagen wat licht bloedverlies. Ik lees wel heel veel verschillende berichten over miskramen. Sommige mensen hebben veel meer last dan anderen. Gek he, maar ja ieder lichaam is anders. Ik heb in ieder geval nooit geweten dat dit zo heftig is...en dan moeten we het in ons koppie nog een plekje kunnen geven. Hebben jullie al een idee hoe je dat moet doen? Of laat je het gewoon aan de tijd over.... Zijn jullie zwangerschapsklachten ook meteen weg? Ik moest s morgens veel kokhalzen, dat heb ik niet meer. Nog wel wat gevoelige borsten. Meijke ik heb ook bij het 30+ kipjes forum meegeschreven. Kennen wij elkaar daarvan? Lieve meiden, die mij steun en sterkte wensen heel erg bedankt !!
heel veel succes vandaag bij de gyn, hopelijk valt het mee voor je...(ik heb je trouwens gister een pb-tje gestuurd, ik weet niet of je hem ontvangen hebt?)
Ik heb idd geen spontane miskraam gehad. MIjn lichaam had niet door dat het vruchtje dood was en mijn vruchtzakje bleef maar groeien. Het kon dus nog een paar weken duren eer ik spontaan een miskraam deed. Vandaar onmiddellijk gekozen om een miskraam op te wekken. Vrijdag heb ik de curettage gehad, maar verlies nog steeds veel bloed. Normaal als ik mijn ongi heb, heb ik die maar 3 dagen. Nual 5 dagen,... maar ik merk dat het wat minderd. Normaal mogen wij direct weer beginnen met Clomid om dan onze 4de IUI te krijgen. Heb jij enig idee hoelang het kan duren wanneer je weer zwanger wordt? MIjn gyn zegt dat we nu vatbaarder zijn om sneller zwanger te worden!!!! Ik geloof daar eigenlijk niet zoveel van. Ze zegt: je lichaam is het nu al gewoon geweest en het kan nu sneller gaan. een kans op een miskraam blijft gelijk. Ik heb sinds 1,5 weken geen klachten meer over men zwangerschap. Pijne borsten zijn verdwenen en de vermoeidheid is ook wat verminderd. Houden we contact meid? Ik ben benieuwd naar je echo liefs
Pffff wat verschrikkelijk verdrietig als je zo lang bezig bent en dan dit gebeurt! Ik leef echt enorm met je mee!! Zelf ben ik er afgelopen maandag achtergekomen dat mijn kindje met 4 weken al gestopt was met groeien. En dat terwijl ik dacht dat ik nog gewoon zwanger was. Ik verloor wat kleine stolsels en besloot om de echo een week eerder dan gepland was te laten maken. Ik was dus al 5 weken niet meer zwanger en begon het nu pas te verliezen. Dat was wel even een knop omzetten... Nu ben ik ongesteld en alles wat er nog zat komt nu mee.. Het was even een klap, maar ik heb het al een plekje gegeven. Ik kan me voorstellen dat de klap voor jou zoveel harder was!! Ik wens je heel veel sterkte!!! Dikke knuffel van mij!
destiny ik heb je pbtje wel gelezen, maar nog even geen tijd gezien om te reageren. Dat ga ik vandaag of anders morgen even doen. Ik waardeer het dat iedereen zo met mee mee leeft en ook ik leef met jullie mee. Het is misschien wel leuk om samen wat verder te kletsen hier over onze kinderwens en verdere behandelingen? Terug van het ziekenhuis inmiddels...mijn baarmoeder is leeg en schoon. Ene kant hoera en jippie en andere kant heel verdrietig. Ik kreeg ook een enorme boze bui net, nu gaat het wel weer. Het is gewoon oneerlijk bah bah...ik zie ook op tegen die rotte hormoonpillen weer. We moeten nu wachten op menstruatie en daarna , zal ergens eind december zijn, op voor iui nummer 3. Ben toch wel wat huilerig vandaag merk ik.
In iedergeval goed nieuws dat het helemaal schoon is en dat jij je zo voelt is niet zo gek! daarbij spelen je hormonen denk ook nog mee, tenminste bij mij wel. Het is het laatste stukje proces wat je door moet gaan om het goed te kunnen afsluiten, dus het is alleen maar goed dat deze emoties er zijn want op die manier kan je dit het beste verwerken! Ik ben nu precies 2 weken verder na de curettage, moet nog even geduld hebben voor de controle (18 december pas). Vanochtend even een zwangerschapstestje ertegenaan gegooid om te kijken of mn hcg bijna weg is, helaas nog wel een licht streepje..maar het ziet er naar uit dat het einde in zicht is, want o o ik wil zo graag verder en zo snel mogelijk weer zwanger worden! Hebben jullie dat ook zo sterk dat gevoel? knuffel
Ik heb nu nog meer gevoel van verdriet, dus nog niet heel erg bezig met verder gaan. Wat ik overigens wel wil natuurlijk. Alleen moet ik nu even niet denken aan weer die hormonen slikken enzo...
moet jij nu opnieuw een ongi afwachten tot je een nieuwe IUI krijgt? Wij mogen normaal direct weer starten,... Weet iemand hoelang het duurt dat je bloed verliest na een curettage? deze morgen dacht ik,.... het is echt minder dan gisteren, maar deze middag was het echt weer een 'vloed',.... het stopt gewoon niet... dinsdag heb ik al de controleecho. groetjes
Ja ik moet wachten tot mijn volgende menstruatie, maar ik vind het niet zo erg. Ik weet niets van curetteren ( gelukkig) dus daar kan ik je niet bij helpen...
Betreft bloeding na curettage: Het verschilt per persoon en hoe ver je was met je zwangerschap. Maar het is niet vreemd om 2 weken bloedverlies te hebben! Ikzelf heb precies 2 weken terug de curettage gehad. Na 3 dagen ging het van helder naar bruin bloed. Helaas na 5 dagen weer ineens helder (bleek er nog weefsel te zitten wat eruit moest). Daarna is het weer bruin geworden met af en toe een dag ertussen zonder iets te verliezen. Nu vandaag weer bijna niets gespot, dus denk dat het bijna klaar is. Aangezien jij 'pas' 5 dagen na je ingreep zit is het nog niet heel vreemd dat er nog wat 'vloed' komt hoor, zolang je maar geen buikkrampen erbij krijgt en/of koorts. Waarschijnlijk zal het bij jou binnenkort al gaan afnemen. Je moet dus echt geduld hebben, want je hebt toch te maken met een wond vanbinnen.
Bedankt voor de geruststellende woorden! DIT IS ECHT EEN SUPERSTEUN DAT WE ONZE VERHALEN EN VRAGEN MET ELKAAR KUNNEN DELEN!!!!! HET IS EEN ZAAAALIG GEVOEL! BEDANKT ALLEMAAL