Milan is 2,5 week oud. Hij valt niet tot moeilijk vanzelf in slaap, met name overdags / 's avonds. Als we hem in zijn bedje of wandelwagen leggen, valt hij niet vanzelf in slaap. Wij moeten hem echt in slaap wiegen en als hij dan eenmaal slaapt en we leggen hem dan in zijn bedje, is hij meestal alweer wakker zodra wij ons hebben omgedraaid. Binnen een paar minuten zet hij het dan echt op krijsen. 's Avonds na zijn laatste voeding en 's nachts slaapt hij wel gewoon in (sinds dat we inbakeren met puckababy en wij hem baden) 'S ochtends moeten we hem ook in slaap wiegen en als we hem dan in zijn bedje leggen dan slaapt hij zo'n half uur tot uur (ook sinds het inbakeren) Dan wordt hij weer wakker, maar als we hem dan oppakken, is hij binnen een paar minuten weer vertrokken en kunnen we hem weer neer leggen voor zo'n half uur. Vanaf de middag ongeveer is dit niet meer mogelijk. Dan zijn we bijna continue bezig met hem troosten, wiegen, weer te slapen leggen, troosten, wiegen etc. Inbakeren doen we nu sinds 2 dagen en heeft effect in de nacht en enig effect in de ochtend, maar rest van de dag werkt dit (nog) niet. Voor inbakeren hebben wij gekozen omdat hij erg maait met zijn armpjes en veel schrikt in zijn slaap. Het geeft hem meer rust. Regelmaat bieden wij ook: slapen, voeden, verschonen, even knuffelen en dan weer slapen. Iemand nog tips wat we nog meer kunnen doen om hem wat langer en beter te laten slapen? Waarschijnlijk heeft hij nog gewoon veel geborgenheid nodig, maar op deze manier komen we zelf nergens aan toe. Zelfs een kopje koffie drinken, moeten ik en mijn vriend ons in afwisselen. Of is dit iets van de 1e weekjes en wordt het straks vanzelf beter?
Misschtien naar een osteopaat? Heeft bij ons heel erg geholpen. Die van ons sliep overdag bijna helemaal niet. Kon zelf niet in slaap komen en constant zwaaien met haar armpjes, heel erg onrustig.
Heel herkenbaar. Je kindje wil waarschijnlijk graag bij je zijn. Wat je kan doen is om zijn bedje voor te warmen met een kruik, zodat hij niet wakker schrikt van een koud bedje, maar het lekker warm heeft. Je kan een doekje tussen je bh dragen en het dan bij hem leggen in zijn bedje, zodat hij je kan ruiken. Een tikkende klok op zijn kamer zetten, dit lijkt op een hartslag, waardoor hij rustig wordt. Het wordt vanzelf beter. Je kan nog even bij hem blijven als hij in bed ligt, zodat je hem eventueel kan troosten en hij in slaap valt. Thijs had dit ook en vanaf 4 weken is het helemaal goed gegaan.
ja ook ik herken het! het wordt beter echt! het is alleen soms erg vermoeien voor je kleintje maar ook voor jezelf! Naar de wc gaan is er som niet eens meer bij ! Geef het wat tijd! 2,5 week op deze enge koude grote wereld is niet niks MIjn zoon is nu 7 mnd en nog slaapt hij af en toe knudde overdag! lekker aan toegeven... en af en toe ipv bedje lekker gaa wandelen, deed ik altijd ben je er zelf ook lekker uit 8) groetjes!
wat bij ons helpt is een speentje, misschien doe je dat al, maar dan is hij binnen no time vertrokken, tenzij hij zich echt niet ok voelt maar in het begin werkte het zeer zeker wel.
@ Toy's, en wat heeft de osteopaat gedaan, wat was de oorzaak? Hebben dat al overwogen, wilde het een paar weekjes afwachten en als het dan nog steeds hetzelfde is, zeker een osteopaat bezoeken. @ Machtelt, jou tips gaan we zeker uit proberen. Krijgt de kruik tenminste ook nog een nuttige functie ipv alleen maar in de kast liggen @ Moezel, ja het is ook nog kort 2,5 week. Vermoeiend is het inderdaad, want aan rusten komen we niet echt aan toe. En ben ook nog eens herstellende van keizersnede, wat het nog moeilijker maakt. Want steeds met hem op de arm lopen is niet altijd even prettig voor mijn buik. Nu heb ik nog het geluk dat mijn vriend nog thuis is, maar vanaf volgende week moet hij gewoon weer werken. @ Mamalous, speentje heeft hij al ivm het grote zuigbehoefte wat hij heeft. Helaas werkt het speentje niet altijd met slapen, als hij het eenmaal op krijsen heeft gezet, kunnen we dat echt vergeten.
dit was bij ons het begin ook zo. Nikki was heel aanhankelijk en ze wou alleen bij mama zijn. ze sliep af en toe wel in de wieg overdag maar snachts... dan sliep ze in het begin bij mij. het begon eingelijk de eerste nacht naar de bevalling al. alle kindjes op de kraamafdeling lagen rustig in hun bedje te slapen.maar nikki huilde als ze in het bedje lag. in het ziekenhuis zeiden ze ook dat ze gewoon heel erg behoefte had aan geborgenheid. dit is vanzelf beter geworden hoor,ze mag nu nog steeds heel graag bij me zijn en als ze niet lekker is zoals nu dat ze last heeft van de tanden wil ze alleen bij mama liggen. bij papa is ook niets goed... en in bed al helemaal niet. dat maaien met de armen komt hier ook heel bekend voor,haar lichaampje was in contstante staat van paraatheid. wij hebben bewust Niet gekozen voor inbakering en zijn eerst naar de osteopaat geweest. Na 1 behandeling en een overgang voor andere voeding. (zij bleek last van haar buikje te hebben krampen enz) had ik een geheel ander kind. de osteopaat gaat drukpunten bekijken. Bij nikki bleek haar maagje nog niet helemaal op de juiste plek te zitten.en de ontlasting kon niet goed over van de dikke naar de dunne darm (of andersom). Na de behandeling viel ze als een blok in slaap en heeft toen 2,5 uur geslapen. dat hadden we echt nog nooit mee gemaakt. voor meer info mag je me gerust pb-en
@Antje: klinkt een beetje als Thirza, en bij Thirza bleek het het kiss-syndroom te zijn. Om te checken of dat idd het geval is, kun je even kijken op www.kiss-kinderen.nl Ze hoeven niet aan alle symptomen te voldoen, maar ze moeten natuurlijk wel herkenbaar aanwezig zijn... Wij zijn naar een osteopaat geweest, die -net als het CB een week daarvoor, voor ons uiteindelijk de reden om naar de osteopaat te stappen- een voorkeurshouding constateerde: Thirza kon haar hoofd maar 45 graden draaien naar links, terwijl ze met rechts wel plat op haar oor kon liggen. Was ons nog niet zo opgevallen, omdat we haar op haar zij te slapen legden, ivm veel opspugen, (wat ook een symptoom bleek te zijn). De osteopaat heeft de werveltjes die scheef stonden en de voorkeurshouding veroorzaakten, recht gezet en daar zijn 4 behandelingen voor nodig geweest. In de loop van die 4 behandelingen knapte Thirza stapsgewijs op en veranderde ze van een baby die maar 3 keer per dag met moeite eens 20 minuten sliep, naar een kind dat zelf in slaap kon vallen en dan 2 keer per dag een lang en 2 keer per dag een kort (1 slaapcyclus van 3 kwartier) slaapje deed. De lange slaapjes waren dan tussen de anderhalf en 3 uur. Als je naar een osteopaat gaat, is het wel belangrijk om een geregistreerde osteopaat te zoeken, want er lopen nogal wat kwakzalvers rond, ('t is geen beschermd beroep, dus iedere idioot mag zich osteopaat noemen). Een geregistreerde osteopaat kun je vinden op Osteopathie
mijn meisje wou de eerste 6 weken niks anders dan bij mij zijn, dit is na 6 weken langzaam beter geworden en nu slaapt ze alleen goed in haar eigen bedje, het is hier vanzelf goedgekomen maar je moest eens weten hoeveel uren ik met haar in de draagzak heb rondgelopen omdat ze anders gewoon niet sliep en niet ophield met huilen.
Ik zie dat je al een hele hoop tips hebt gekregen, maar ik wil hier nog (heel voorzichtig...) eentje aan toevoegen. Onze meid sliep de eerste weken ook heel slecht. 's Nachts hebben we haar idd ook ingebakerd, en overdag legden we haar op de buik. Dat vond (en vindt) ze heerlijk! Ineens sliep ze overdag ook uren achter elkaar. Ik legde haar wel beneden (op de bank/box/wandelwagenbak). Zo kon ik haar goed in de gaten houden... Succes, hopelijk kunnen de tips je helpen!
@Antje: lees nog even dat je het een paar weken af wilt wachten, voor je naar de osteopaat gaat... Heb dat hier ook gedaan, dacht steeds: zou het... en dan ging het toch iets beter, (door spul tegen krampjes, door inbakeren, enz) en dan ging ik toch maar niet. Mocht je echt denken dat er iets qua kiss-syndroom aan de hand is, dan zou ik je adviseren om WEL snel naar de osteopaat te gaan! Hoe eerder je gaat, hoe sneller het verholpen is en hoe minder last je kleintje er uiteindelijk van heeft gehad. En over het buikslapen: wij hebben hier een aerosleepmatrasje: dat is een dun dekmatras met een honingraatstructuur, waardoor je kindje gewoon door kan blijven ademen als het met de neus in het matras ligt, (heb het zelf uitgeprobeerd: zelfs als ik mezelf echt keihard tegen dat ding druk, kan ik gewoon vrij door blijven ademen!). Mocht dat dus verlichting geven, buikslapen, dan kun je dat met zo'n matrasje veilig doen. Zijn op marktplaats goed te krijgen en aangezien ze gewoon in de wasmachine kunnen, ook niet erg om tweedehands te kopen,
Mijn zoontje sliep ook moeilijk overdag, kon niet zelf in slaap vallen. Alleen op de arm, en overleggen lukte vaak niet. Daardoor veel korte slaapjes en snel wakker, maar niet uitgerust. snachts was geen probleem. Het cb raadde me aan hem gewoon eens te laten huilen (=krijsen) omdat hij moet leren zelf inm slaap te vallen. Het ging tegen mijn moedergevoel in, maar toch geprobeerd. De eerste keren een half uur krijsen e korte slaapjes, maar nu na een kleine week een mannetje wat zelf in slaap valt, soms eventjes huilen maar dat krijsen niet meer echt. Mij heeft dat echt geholpen, ondanks veel nare reacties.... Succes, ik wee5t hoe vervelend het kan zijn, leidde bij mij tot grote frustratie...
Erg herkenbaar, ook ons meisje wilde overdag niet in haar eigen bedje slapen. Ze is erg druk en wil alles zien en meemaken. Ik heb heel wat dagen op de bank gezeten en we aten 's avonds om de beurt. We hebben op een gegeven moment een goede draagzak gekocht en haar daarin gezet als ze niet wilde slapen. Door het wiebelen viel ze toch in slaap en sliep ze soms wel een uur in de draagzak. Nu is ze 11 weken en slaapt ze overdag een stuk beter. Overigens bleek ze ook erg hongerig te zijn en daar ook niet van te kunnen slapen. Na het geven van meer voeding ging het ook (met name 's avonds) beter.
De Puckababy hielp bij ons niet, werd ze alleen maar agressief van hahaha. Bedje voorverwarmen met een kruikje ook niet. Wij hebben echt alles geprobeerd. De osteopaat vertelde dat de groei van haar schedeltje onderin haar nek was achterliep waardoor er spieren en zenuwen knel komen te zitten. Hij stimuleer de cellen om te groeien. Na week al een heel ander meisje. Kan haar rustig in bedje leggen smiddags en gaat heerlijk slapen en geen gejank meer. Ze had ook heel erg veel krampjes en moeite met poepen ... vaak harde keutels en die deden natuurlijk enorm veel pijn. Nu poept ze dagelijks en lekkere zachte ontlasting Echt een verademing Helaas kunnen we pas de 28e weer heen omdat hij met vakantie is. Maar bij ons heeft het echt super geholpen. Mocht je nog wat willen weten lees ik het wel weer
Maar dat zou ik persoonlijk pas doen als je zeker weet dat er niks is... Hier hielp het geen fluit namelijk, werd ze alleen maar overstuurder, en toen bleek ze dus last te hebben van het kiss-syndroom. Ben geen tegenstander van laten huilen, maar krijsen en brullen is echt niet OK: dan is er wat anders aan de hand... (geen aanval op Sunrise: ken jouw situatie niet en neem aan dat je eerst ook van alles geprobeerd hebt, ).
Iedereen bedankt voor de tips. Het is trouwens niet dat Milan alleen bij mij wilt liggen. Hij wilt op de borst liggen en bij wie dat is, maakt hem niet uit, als het maar op die manier is. Het is ook iets wat pas ontstaan is na de 1e week. De 1e week sliep hij namelijk gewoon overal. Vandaag zag ik dat boven op zijn hoofdje links wat dikker is dan rechts, een soort verdikte lijn lijkt het. Hebben toch een afspraak gemaakt bij een osteopaat. Willen toch laten checken of er niet iets klem of scheef zit. Dag na de geboorte zei de verloskundige bij het zien van milan, dat het leek of hij iets scheef heeft gezeten in mijn bekken. Mijn bekken zijn ook veel te nauw en hij paste hier niet door heen. Denk dat zijn hoofdje ook flink tegen mijn bekken geduwd is, kreeg tijdens de weeën namelijk ineens een gigantische pijn aan mijn schaambot. Milan is dan ook geboren dmv keizersnede en mijn vriend zei, dat er best aan het hoofdje werd getrokken met hem uit mijn buik halen. Morgenavond kunnen we al terecht.
Ik laat zeker weten hoe het gegaan is. Ja gelukkig dat we zo snel terecht kunnen, die man wilde er niet te lang mee wachten. Heb zijn hoofdje eens goed bekeken en buiten dat verdikte lijntje links zit rechts bovenop zijn hoofdje een deukje. Lijkt er dus echt op dat hij scheef heeft gezeten of een voorkeurshouding had in mijn buik. Dus ben zeer benieuwd morgen. Vandaag heeft Milan weer amper geslapen overdags. Als ik hem inbaker, zijn speentje erbij en in slaap wieg, dan lukt het uiteindelijk om ongeveer een uurtje te slapen. Vind het echt zo zielig als hij zo ontroostbaar huilt.