Goedemorgen, Gisteren mijn eerste echo laten maken door ongerustheid. Nou ik had het beter niet kunnen doen vrees ik...ben er niet geruster door namelijk. Ze schatte me op 6.5 wat zeker kan kloppen hoor! Maar nu liet ze vallen, "ik vind het hartje alleen wel wat traag voor deze termijn" . Ze zou het naar mijn verloskundige terugkoppelen als een intacte zwangerschap. En verder ging ze eigenlijk niet door op dat hartje...maar het ging gisteren allemaal zo vlug. Maar maak me nu toch juist weer wel ongerust... Wie herkent dit?
Ha lieve Cheerio, Wat vervelend dat het zo blijft knagen Was je bij een gynaecoloog voor de echo, of was het bij een echobureau?Als je er heel onzeker over bent, is het wellicht goed om je zorgen even met de verloskundige te bespreken. Belangrijkst is dat jij lekker in je velletje zit en als je hier stress van hebt is dat zowel voor jouzelf als voor je kindje niet fijn. Jammer dat de opmerking zo terloops gemaakt werd. Ik zou 'm er ook hebben uitgepikt om over door te piekeren Hoogstwaarschijnlijk is alles gewoon goed. Zelfs als uit de echo zou blijken dat je zes weken zwanger zou zijn en het hartje echt pas net is gaan kloppen, dan zou dat nog kunnen. Wanneer mag je weer? Als je over een weekje weer een echo zou hebben, dan zou het hartje al een stuk steviger moeten kloppen. Laat je niet gek maken door de gevallen waarin het niet goed was hè? Meestal is alles oké. En dit is jouw eigen, unieke zwangerschap. Dikke knuffel en sterkte met de twijfels (het meest onderschatte en vervelende kwaaltje dat er helemaal bij hoort).
Melian wat lief van je meis! Ja ik ben een tobber, schaam me er zelfs voor ... En heb de verloskundige al gecontact..., had alleen de assistente. Ze laat een verloskundige terugbellen om het wat uit te leggen. Maar als ik eenmaal iets heb opgepikt, dan blijft het wel even knagen bij me hoor (natuurlijk alleen de negatieve dingen, positieve dingen vergeet ik heel snel! ) Heb echt bewondering voor je hoe je bent en met de dingen omgaat hoor! Ik zou wel zon instelling kunnen gebruiken haha ...alleen is ieder mens weer anders he Hoe gaat het met jou ondertussen?
Was trouwens bij een echobureau in het ziekenhuis wel. En heb maandag een afspraak bij de verloskundige voor een echo.
Ik was ongeveer zes weken met een traag hartje. De vk dacht toen vijf en halve week, maar bij mijn termijnecho werd ik een paar dagen naar voren gezet. Hij klopte toen met 60 bpm, dus erg traag. Ze vond dit echter niet raar, want het hartje begint net bij die termijn met kloppen, en start soms wat langzaam op. Inmiddels ben ik ruim 13 weken zwanger en bij mijn 12-weken echo was alles perfect. Hoeft dus niet per se mis te gaan.
dank voor de reactie. Net verloskundige gesproken, zij vond het voor dit termijn niet zorgwekkend en schijnt vaak voor te komen in het begin. Volgende week maandag dus afspraak staan, en ze hebben op vrijdag ook de mogelijkheid om rond een bepaalde tijd binnen te lopen voor een echo (voor de leuk of geruststelling). Dus daar zou ik eventueel ook nog gebruik van mogen maken. Ik ben blij met mijn verloskundige, nu al!
Mooi!! Dan is ze voor die test vast geslaagd Is het één verloskundige, of is het een grotere praktijk? Ik zit bij een hele fijne praktijk met topverloskundigen, maar het zijn er wel veel. Hun filosofie is dat je iedereen een keer gezien moet hebben voor je aan je bevalling begint. Ik snap die gedachte, maar daardoor is het soms wel lastig om een band op te bouwen. Dat van dat tobben is enorm herkenbaar hoor. Ik slik er zelfs medicijnen voor Het twijfelen en piekeren en de onzekerheid is bij mij alleen vaak de angst vooraf... als datgene waar ik bang voor ben nog niet is gebeurd. Als het dan zo ver is, bijvoorbeeld nu bij de miskraam, dan kan ik redelijk goed schakelen. Al voel ik me soms ook schuldig dat ik meteen in de acceptatiemodus duik. Ik zou soms ook wel eens wat verdrietiger willen zijn en niet meteen alles relativeren. Het is immers naar en als het een ander overkomt, dan snap ik het verdriet heel erg goed... deel ik het zelfs. Vanochtend en gisteren knallende ruzie gemaakt met mijn oudste dochter over 'vanalles en nogwat' en ik heb zelfs staan vloeken in de kamer (wat ik echt haat... en wat mijn dochter vanochtend dus volmondig knetterend nadeed ). Bewonder mijn instelling dus maar niet teveel De krampen en het bloedverlies zijn wel serieus heftig en ik hoop dat dat snel stopt. Verder probeer ik maar zo ontspannen mogelijk de toekomst tegemoet te gaan. Als het ons nog een keer gebeurt dat ik zwanger raak, dan zou dat geweldig zijn. Ik ben blij om te lezen dat de verloskundige je gerust heeft kunnen stellen. Het wordt makkelijker als je het kindje straks voelt en tot die tijd ga je bij onzekerheid de vk gewoon stalken. Daar zijn ze ook voor
Melian, dus is het je verstand wat je overneemt, en je gevoel is wat uitgeschakeld? Toch knap, al ben ik bang dat het toch verwerkt zal moeten worden, en dat kan denk ik enkel met voelen. Ik voel ook niet graag hoor, en toon dit nog minder! Ja de negatieve emoties idd boos zijn...maar mijn kwetsbare ik..neuh die is voor mij Enne ik heb ook mijn medicatie hoor . En jammer dan dat je 1 keer uit je slof schoot, ik heb toch bewondering voor je Ik zit ook bij een team, denk 6 ofzo. Had natuurlijkkkkk al gegoogled aan wat voor cijfers ze hadden . Maar ik ben er ook echt wel over te spreken tot nu. Terwijl ik nu denk toch al een redelijke lastige klant ben (bovenste gedeelte concludeer ik niet, ik gis enkel! )
Dat kan jij best goed... dat gissen Ik raak al gefrustreerder met de minuut. Laten we dat dan maar zien als een positieve ontwikkeling. Binnenkort nog even een flinke jankbui eroverheen en dan is het klaar *relativeerde ze* Ben even vergeten wanneer jij ook alweer de volgende echo krijgt. Ondertussen blijf ik gewoon heel stiekem een beetje meelezen bij de januari-dames. Grappig hoe snel je daar meeleeft met iedereen en dan ook meteen zo benieuwd bent naar het verloop verder. Zal vast wel slijten uiteindelijk, maar hoop echt om de komende tijd nog heel veel positieve berichtjes mee te pikken daar
Ik heb op zich maandagavond een afspraak staan. Maar op vrijdag is het een soort inloopuurtjes tussen 11 en 1. Maar dan zit ik met mijn werk...maar als ik me druk maak ga ik wel hoor . Maar denk het niet. Hm frustratie erover is niet meer dan normaal meis, geef ook dat de ruimte hoor. En klopt je leeft best snel met de mensen hier mee, maar je kan ook gewoon mee blijven kletsen toch? Tenzij je daar zelf moeite mee hebt natuurlijk, wat ik goed kan begrijpen!
Ik heb bij de eerste een eerste echo gehad met 6 weken en 5 dagen. Hartje klopte nog wat traag zei de gynaecoloog toen, maakte me toen ook wel wat zorgen. Ruim een week later met 8+1 weer een mooie echo gehad! Dochter is nu 8 jaar
Hier een echo met 6.1 weken en ook een trage hartslag. Die trage hartslag zit nu een boterham met hagelslag te eten
Dat zijn een paar hele goede geruststellende berichten. En als je het niet vertrouwt, dan is het fijn dat je tussendoor even binnen kan lopen. Mee blijven kletsen doe ik niet. Wie weet als het snel weer raak zou zijn, maar voor nu werp ik gewoon af en toe een blik om te kijken hoe het met jullie gaat. Maar wel lief dat je het zegt.
ja precies, even kijken wat ik doe . Snap het wel dat je niet meer actief wilt zijn daar. Hoop voor je dat het snel weer raak is en een plakkertje natuurlijk! Hoop dat het bloeden ondertussen al wat gestopt is?