Ik ben het er wel een beetje mee eens. Zolang een relatie en dan als het erop aan komt geen steun kunnen verwachten. Sterker nog...iets van je partner vragen wat bijna onmogelijk is. Ik zou er nog 1 maal goed over praten maar blijft hij bij zijn standpunt dan zou hij van mij kunnen vertrekken! Ik snap net dat en man (zeker als je al zo lang bij elkaar bent) zoiets van je vraagt. Hel veel succes met je beslising!
Ik vind dit anno 2008 toch hoofdschuddende situaties treurig voor alle partijen. Mijn persoonlijke mening. Doe wat je hart je ingeeft. Maar "it takes two to tango" zeg maar. In jullie geval, als je al 7 jaar samen bent, vind ik moet je vent niet mekkeren. Dan liggen duidelijk zijn prioriteiten verkeerd. Maar misschien zijn dat ook schrikreacties die later bij kunnen trekken. Mannen komen tenslotte nog steeds van Mars Doet ie dat niet, weet je ook wat je hebt aan hem. Maar hetzelfde geldt voor jou. Als je twijfelt tussen je vriend of je kind ... daar heb ik het errug moeilijk mee. Als je vriend volwassen genoeg is om z'n leuter ergens in te steken, moet ie ook volwassen met de consequenties omgaan. En als jij volwassen genoeg bent om met je benen wijd te gaan (sorry voor de plastische uitdrukking, bij voorbaat excuses als ik shockeer), moet je dus OOK volwassen genoeg zijn om met de consequentie om te gaan. Want uit sex kunnen kinderen voortkomen (zeggen ze ... mij nog niet gelukt namelijk ). Maar goed, dit is mijn bescheiden mening ... je moet doen wat je hart je ingeeft...
nou ja zeg nu zegt ie, ik hoop dat je wel voor ons kiest. pfff, wat moet ik daar nu weer mee. ik wil allebei.
ik twijfel niet meer hoor ik wil het kindje krijgen, en hoop maar dat hij bijdraaid. hij is wel behoorlijk geschrokken, en het lijkt of hij niet verder kan kijken. dit weekend ga ik het hem duidelijk maken. dat ik het kindje hou. joepie ik ben er eigenlijk heel blij mee.
Ik denk dat hij wel bij trekt, hij moet gewoon straks de baby eerst zien. Maar als er ook maar 1 sec twijfel is laat het dan niet weghalen. Bij twijfel niet doen!
Ik snap het. Het is lastig, maar misschien moet je 'm ff de ruimte geven aan het idee te kunnen wennen? Nogmaals, mannen komen van Mars ... Wij vrouwen (inclusief mijzelf) willen altijd graag dat mannen het NU, onmiddelijk en meteen leuk, lief en aardig vinden, eigenlijk net zoals vrouwen zich voelen ... helaas helaas ...
ppff wat een klote telefoon gesprek net gehad, hij zegt dat hij het niet aan kan om nu een kindje te krijgen, en dat het in de toekomst ook nog wel kan. snapt maar niet dat het er nu is. en nu moet ik gaan kiezen, dat kan toch niet. wat een elende, terwijl het eigenlijk zo mooi moet zijn.
ik vind het zwak als je iemand laat kiezen tussen leven en dood. maar dat is mijn mening. hoe hard het ook is en hoe erg je hem misschien niet wil missen, dit kan een beslissing worden waar je van de rest van je leven spijt van krijgt. denk dus heeeel goed na. als je wilt wil ik ook met je msn-en
hmm snap het niet , allebei 28 jaar ( oud en wijs genoeg ) en al 7 jaar een relatie.. als ik in zo'n situatie zat , nou dan begon ik mijn twijfels te krijgen over mijn vriend.. heb je het dan wel leuk met hem samen ? maar hij wil het gewoon ECHT niet ? maar nu dat je zwanger bent , dat is toch het mooiste wat er tussen jullie kan gebeuren ? snap niet waarom hij dat dan niet in ziet ? maar zal een abortus echt niet zo snel overwegen...! krijg je echt spijt van !
Als je nu al blij bent met dit wondertje zou ik geen abortus overwegen! Hier ga je zoveel spijt van krijgen. Ik denk trouwens dat dat zowieso het einde van je relatie gaat betekenen want hoe kun je dit van je vriendin verwachten en hoe zou jij hem dit ooit kunnen vergeven? Wanneer is hij er wel aantoe? Over 3 jaar misschien? en dan? Ik zou hem heel duidelijk maken dat jij voor dit kindje kiest, met of zonder hem. Hij zal dan misschien heel fel gaan reageren maar misschien draaot hij dan bij. Als jij de knoop voor hem doorhakt moet hij er overna gaan denken en wie weet gaat hij het dan anders bekijken. Zoniet.... Dan moet je het alleen doen. Er zijn vast een hoop mensen om je heen die er voor je zullen zijn en je zullen helpen. Maar laat je niet leiden door zijn gevoel, als je zelf niet voor 200% achter een abortus staat ga je hier later problemen mee krijgen. Succes!
meid wat ik niet helemaal snap... Hy vergeet hier even dat JIJ geen keuze hoeft te maken, want het kindje is er nu al eenmaal, en die behoort bij jou, jij bent er blij mee... laat HEM kiezen.. hy heeft het recht niet jouw voor deze keus te zetten... hy kan kiezen, of hy accepteerd het of hy accepteerd het niet.. laat zien wie de broek aanheeft meis..! als hy ECHT van jou houdt, went hy eraan en laat hy jou en jullie kindje NIET in de steek.. als hy wel gaat, dan weet je genoeg.. en de toekomst... kan hij die voorspellen? blijkbaar want hy gaat er nu al vanuit dat jullie later ook wel aan kinderen kunnen beginnen.. Niemand heeft je morgen beloofd!! dus leef vandaag..en volg je hart vandaag!
Pff meid toch... sorry maar noem 1 goede reden om dit ukkie weg te halen? Ook zonder zo'n vent kom je er wel hoor! Ik maak me ontzettend pissig om al die topics hier de laatste tijd in de trant van het was niet gepland, mijn vriendje wil niet, dus ja zal ik het nu dan weg laten halen? HALLO het is een BABY geen PLANTJE ofzo... snap niet dat mensne zo kunnen denken! Je relatie redden door het kindje weg te laten halen zal ook niet werken, want als dit kindje bij jou gewenst is (aan je verhaal te lezen wel) zal je hem de rest van je leven dit kwalijk blijven nemen en zal t alsnog fout lopen! Idd wat ik hiervoor ook al gelezen heb, als je nou 15 bent en verkracht ofzo OKE maar zolang de mogelijkheid er is om voor die kleine te zorgen vind ik het belachelijk om over abortus te praten... ben er echt op tegen!
En dan erbij, wat ik net ook lees van iemand hiervoor.. laat HEM maar kiezen, klaar! Maar vind sowieso dit een erg rare reactie van hem, heb je het inderdaad wel zo leuk met hem? Kan ik mezelf niet voorstellen als hij zo reageert
Hou deze gedachten maar vast! en weet dat veel mannen in het begin heel erg schrikken... vooral als het onverwachts is. maar je draagt een kindje nu, dat van jou afhankelijk is. geheel van jou! dus als jij besluit dit kindje weg te laten halen om wat voor reden dan ook... dan is het jou keuze en niet meer die van hem... dus het leven van je kindje dat volledig op jou "vertrouwd" en groeit in je buik neem jij dan uit handen.... Veel mannen draaien uiteindelijk wel bij...mijn zwangerschap is gepland en nog schrok mijn man omdat het zo snel gebeurde, had hij niet verwacht... maar geen haar op zijn hoofd die zegt haal het maar weg, we doen het volgend jaar wel weer proberen.. En bij mijn dochter van drie moest hij ook heeeeeeeeel erg wennen aan het idee, maar toen de kraamvisite kwam... een keer raden wie heel de dag trots met zijn dochter in zijn armen liep! juist!