Ben weer pril zwanger. Vermoedelijk iets meer dan 5 weken. Het is mijn eerste kindje. Heb hiervoor al twee miskramen gehad. Eentje die spontaan op gang kwam bij ongeveer 5 weken. En een andere die spontaan op gang kwam met 8 weken, vruchtje was toen ook gestopt met groeien met 5 weken. Nu zit ik dus weer rond dezelfde termijn en ik heb het idee dat de symptomen minder worden, en dat dit vast betekend dat het weer mis gaat. Mijn vraag aan die dames die een gezonde zwangerschap hebben gehad is eigenlijk: wat hoor je nu precies allemaal te voelen in het begin? Ik heb iedere dag wel wat steekjes in mijn onderbuik en af en toe een trekkerig gevoel bij mijn borsten. Verder ook vermoeid, maar het grootste gedeelte van de dag merk of voel ik helemaal niks. Is dat wel normaal? Of zou je toch continu van allerlei steekjes en dergelijke moeten voelen? Verder heb ik ook nog niet echt veel afscheiding. Is dit ook een slecht teken? Hopelijk zijn er dames die hun bemoedigende verhalen hier willen delen. Nog ongeveer twee weken tot de eerste echo... Alvast bedankt!
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik heb de eerste 6/7 weken helemaal niets gevoeld. Toen pas kwam de misselijkheid. Steekjes heb ik nooit gevoeld, meer afscheiding kwam ook pas veel later (maanden). Probeer niet te veel te piekeren, je kunt toch niks doen behalve afwachten. Maar ik kan makkelijk praten natuurlijk, dat snap ik. Ik duim voor je dat het dit keer wel goed gaat!
Ik ben ook vreselijk onzeker. Vandaag had ik mijn eerste echo en de hele nacht wakker gelegen. Was niet meer moe, niet meer misselijk genoeg naar mijn idee, mijn borsten deden niet pijn genoeg en groeiden niet, dat mijn broek niet meer dicht kon lag aan het snoepen. Maar..... vanmorgen een kloppend hartje. Het is zo'n psychisch spel. Je kunt jezelf zo gek maken. Niet doen, je kunt er nu toch niks aan veranderen. Laatst las ik hier ergens: Geniet er gewoon van. Boos en verdrietig kun je wel zijn als het echt mis gaat. Daar hou ik me maar aan vast. (Makkelijk zeggen he als het niet tegenof over jezelf gaat )
Hier alleen last van een menstruatie achtige buikpijn vanaf 6 weken. Duurde een week of 2. Daarna alleen veel overgeven. Symptomen zeggen erg weinig. Bij mijn miskraam had ik juist symptomen toen het vruchtje zelfs alweer was opgenomen door mijn lichaam.
Dankjewel voor jullie reacties meiden. Doet me goed die te lezen Vandaag had ik wel een soort mentale breakdown omdat de symptomen als sneeuw voor de zon lijken verdwenen. Heb t er best moeilijk mee.. Hopelijk is het gauw de 11e..
Hope ik had bij 5 weken helemaal geen klachten. Klachten begonnen pas bij 5.4 weken toen werd ik voor het eerst misselijk en ook dat verschilt per vrouw. Ik zou me niet heel veek zorgen maken aangezien jener toch geen invloed over hebt. Je bent nu iig zwanger en geniet van dat moment.
Thnx voor je berichtje. Ik vind t gewoon zo eng en spannend. Ik ga idd proberen zo min mogelijk zorgen te maken over de toekomst. Heb er toch geen invloed op... Hoest met jou verder na je miskramen?
Ja daarom geniet ervan en het is heel logisch dat het spannend is. Ja met mij gaat het prima ben ook zwanger. Ik vind het ook enorm spannend hoor.
Geen wonder dat je het spannend vindt, hopen dat het deze keer goed mag gaan. Met de zwangerschap van mijn jongste zoon was ik er met 6 weken helemaal van overtuigd dat het mis zou zijn, want ik was veel minder misselijk dan de dag ervoor. Totdat ik weer pizza at en me realiseerde dat ik dat beter even kon laten de rest van de zwangerschap. Ook was bij mij iedere zwangerschap anders, bij mijn eerste was ik veel misselijker dan bij mijn volgende zwangerschappen. Dus dat je je nu anders voelt dan gisteren of dan bij je andere zwangerschappen zegt helemaal niet dat het niet goed zit.
Ja ik hoop het ..voor jou ook. Ik zie dat je binnenkort de 1e echo hebt. Spannend.. Voel je je nog wel goed of beginnen de kwaaltjes al?
De eerste 7/8 weken had ik alleen gevoelige/pijnljke borsten. Pas na 8 weken kwamen echt symptomen als misselijkheid opzetten. Die misselijkheid kwam en ging in het begin waardoor ik ook erg onzeker werd. Ook nu blijf ik soms angstig terwijl ik al bijna 20 weken ben. Miskramen doen nu eenmaal iets met je, maar probeer positief te blijven meis. Succes voor de 2e echo!
Lieve dames, We hebben zo'n mooi kloppend hartje gezien gisteren. Wilde een foto plaatsen, maar dat lukt niet helaas
Probeer het los te laten. Het kan echt alle kanten op. Zelfs als mensen echt bloed verliezen kan het kindje nog blijven zitten. Andersom kan je er een heel goed gevoel over hebben en dan kan het misgaan. Ik heb alle variaties al langs horen komen. Ik zou het loslaten en de natuur rustig zijn werk laten doen....het komt vast goed, heb er vertrouwen in!