Als alles goed gaat willen wij het graag in december bekend maken, met Sinterklaas en met mijn verjaardag. In de verjaardagsgroep zit 1 persoon die een paar maanden terug een miskraam heeft gehad, nu lijkt het me voor haar heel moeilijk om van anderen te horen dat ze zwanger zijn. Ik zou haar dus graag een dag van te voren opbellen om het aan te kondigen zodat ze op de dag zelf niet met haar mond vol tanden staat. Haar beste vriendin zit ook in het verjaardagsgroepje en ik ben bang dat ze het dus meteen na mijn telefoontje gaat appen, doorbellen aan die vriendin. Wat zouden jullie doen? Apart vertellen of toch maar wachten tot iedereen bij elkaar is?
Ik zou het haar toch apart vertellen en afhankelijk van goed je haar kent liever face to face. Bij mij was het heel hard aangekomen als ik zoiets had gehoord kort na de miskraam/bbz waar iedereen bij was. Ik snap dat je het moeilijk vindt. Succes!
Face to face zou ik ook het liefst doen maar ze werkt op locatie waardoor ze een paar dagen per week niet thuis is en ze houdt absoluut niet van onverwachte bezoekjes, dat is wat het lastig maakt... Dan zou ik het haar al moeten vertellen voor de ouders het te horen krijgen en dat vinden mijn man en ik allebei niet gepast.
Ik zou het haar van te voren vertellen en erbij zeggen dat je het graag zelf bekend wil maken, dus of ze het niet aan anderen wil vertellen. En dan mag je daar volgens mij best op vertrouwen dat ze dat niet doet.
Van te voren vertellen inderdaad, maar dan iets verder van te voren dan 1 dag, dan kan ze even aan het idee wennen ( 2 a 3 dagen?) en er specifiek bij zeggen dat ze het echt nog niet aan anderen mag vertellen.
Ik zou het ook apart vertellen. Ik heb zelf in het verleden een miskraam gehad en daarnaast moeite gehad met zwanger worden, dus houd ik er misschien wel héél veel rekening mee... Maar ik zou het zelfs helemaal niet in een grote groep vertellen als zij daar bij was, ook al weet ze het dan al. Dan reageert iedereen superblij, want het is gewoon onwijs leuk nieuws, maar dat is wel heel confronterend. Maar dat is persoonlijk, het is ook niet zo dat je het niet kan maken.
Persoonlijk zou ik hier niet zo'n punt van maken. Ik heb zelf ook twee keer over een miskraam gehad, wat ik een enorm heftige en verdrietige ervaring vond. Toch zou ik niet willen dat iemand mij om zo'n reden het apart zou vertellen. Dit is gewoon hoe het leven is, als iemand mij vertelde zwanger te zijn, kon ik echt oprecht blij zijn, en dacht ik echt niet zoiets van goh waarom jij wel ofzo. Besef je ook dat als jij het verteld aan iedereen in de kamer op je verjaardag. Dat er ook best iemand bij kan zitten die ook al 1 of meerdere miskramen heeft gehad, maar het niet heeft gedeeld met jou. Lief dat je daar zo'n rekening mee wilt houden, maar zou voor mij persoonlijk niet hoeven..
Twee a drie dagen eerder is misschien inderdaad beter. De hele groep komt verder bijna nooit bij elkaar dus voor mij erg makkelijk om het tijdens mijn verjaardagsfeest te vertellen. Anders moet ik de rest ook gaan bellen of horen ze het misschien toch via via. Ik ga proberen zoveel mogelijk rekening met haar te houden hoor, had ik in mijn geval (na meer dan een jaar proberen) misschien ook fijn gevonden. Of er anderen zijn die hetzelfde hebben (gehad) weet ik inderdaad niet.
Wij hebben een bevriend stel die geen kinderen kunnen krijgen. Toch horen zij het gewoon liever net als de rest. Ze willen geen uitzondering vormen. Vraag je af of het op prijs wordt gesteld als je het haar speciaal apart verteld. Misschien voelt ze zich dan juist ongemakkelijk.
Dat is ook weer zo.... Gelukkig heb ik nog tijd zat om er over na te denken. En misschien moet ik er ook even bij nadenken wat zij in zo'n geval zou doen, ik denk namelijk dat zij het aan iedereen tegelijkertijd zou vertellen.
Ik ben nog even aan het bedenken wat ik fijn zou vinden. Aan de ene kant denk ik apart, zodat ik inderdaad niet met m'n mond vol tanden sta. Maar aan de andere kant, wacht je dan op een reactie en dan valt het op als ik het er moeilijk mee zou hebben. (Of in mijn geval denk ik dat iedereen maar denkt dat ik heel verdrietig ben en daardoor weet ik weer niet hoe ik me moet gedragen) Als ik het dan een groep hoor, valt mijn reactie weer wat minder op. Het is moeilijk, maar ik denk dat jij je vriendin zelf het beste in kan schatten. En zoals gezegd, er is misschien nog wel iemand die een of meerdere miskren achter de rug heeft, waar je het niet van weet.
Ik zelf zou het fijn vinden als ik het van te voren zou weten. Heb het meegemaakt in december dat 1 vriendin en een kennis tegelijkertijd zwanger waren. Een heeft mij opgebeld om het te vertellen. Vond het super lief dat ze aan me dacht! De ander plantte het op Facebook (had net de curretage achter de rug en voelde me behoorlijk klote dat "iedereen" om mij heen zwanger werd en het bij mij niet bleef plakken) Zou bij mij niet in mijn hoofd opkomen om het gelijk aan andere te gaan vertellen, maar zou het er voor de zekerheid wel even bij vermelden, dat zij het nu weet, maar de rest nog niet en dat jullie dat graag zelf willen doen.
Ik sluit me hierbij aan, heb ook een miskraam gehad maar je weet nooit hoeveel meer er nog zijn met een miskraamverleden. Daarnaast zou ik het idee hebben dat iemand mij zielig vindt als het apart verteld wordt. Maar wel heel lief dat je er zo mee bezig bent.
Ik heb ook meerdere miskramen gehad en zou het ook fijn vinden als ik het wat eerder wist en inderdaad appart. Je weet niet hoe zij gaat reageren. Ik heb het 1x mee gemaakt, een maand na miskraam kwam mijn man thuis aan dat zijn zusje zwanger was, mijn eerste reactie, ik was razend en verdrietig. Blij dat ze dat niet had verteld op het moment dat de familie bij elkaar kwam want toen had ik de tijd om het al een beetje te verwerken.
Een aantal mensen reageren met "ik zou het niet eerder hoeven te horen." Ik denk dat ik zelf ook wel bij die groep hoor. Ondanks het verdriet van het lange wachten en miskraam bij de eerste zwangerschap, kon ik echt nog wel blij zijn voor mensen om me heen. Maar iedereen is anders daarin. Ik denk dat bij twijfel, het fijner is om die persoon toch even apart in te lichten. Volgens mij kun je daarmee niet de mist in gaan: ook als het van die persoon niet had gehoeven, wordt het waarschijnlijk wel op prijs gesteld dat je in ieder geval rekening hebt proberen te houden met haar gevoelens. Terwijl het omgekeerd wel verkeerd zou kunnen vallen als je dat niet doet en het in een groep vertelt. Wat betreft eventuele andere personen waarvan je het niet weet: wat je niet weet, kun je ook geen rekening mee houden. In zoverre dat je natuurlijk zo veel mogelijk rekening probeert te houden met andermans gevoelens. Maar je kunt een zwangerschap nu eenmaal niet verborgen houden. (En dat moeten we ook niet willen ook, lijkt mij.) Als vrouwen open zijn geweest over een miskraam, geven ze jou daarmee de mogelijkheid om er bewust rekening mee te houden. Als vrouwen het liever voor zichzelf houden, is dat ook prima. Iedereen maakt daar zijn eigen keuze in. Maar de consequentie van zo'n keuze is dat mensen er niet speciaal rekening mee kunnen houden. (En voor een aantal vrouwen is dat ook prima.)
Het hangt er inderdaad vanaf hoe zij het ziet.. Maar zelf zou ik het wel prettig vinden denk ik om het van tevoren te horen. Ik heb 2 keer een miskraam gehad en kort na de 2e keer vertelde mijn buurvrouw op een feestje dat ze zwanger was (ze wist niet van mijn miskraam). Ik merkte dat het voor mij toen behoorlijk hard aankwam en dat ik even niet wist hoe ik moest reageren. Maargoed, zij wist niet dat ik een miskraam had gehad. Maar jij weet dat wel van je vriendin en ik denk dat het goed is om het haar toch even apart te vertellen. Dus dat zou ik zeker doen!
ppff lastig hoor. het heeft 2 kanten denk ik. het hangt er ook vanaf hoe goed de band is die jullie hebben en hoe zij er zelf in staat. net als de reacties hier de een maakt het niet uit de ander heeft het er veel moeilijker mee. en dan hangt het er ook nog weer vanaf hoe lang het geleden is en of ze je zelf heeft verteld van de miskramen of dat je het van iemand anders hebt. ik denk dat je moet doen wat je gevoel je in geeft. ik zou het normaal gesproken gewoon zo vertellen, maar toen ik zwanger was van mn dochter wisten we dat mn schoonzus al meer dan een jaar bezig was. en zij wisten niet dat wij voor een 2e gingen. we hebben het hun dus ook apart verteld zonder de rest van de familie erbij en ze reageerden heel blij voor ons. het hangt denk ik helemaal van de situatie af en de band die je met haar hebt. en of je haar kunt vertrouwen in het niet verder vertellen
Ik zou het wel persoonlijk vertellen. Ik weet dat het anders heel hard aan kan komen hoe blij ze ook voor jullie is.