Hallo allemaal, Onze kleine man heeft al een tijdje moeite met naar bed gaan. Het begon een paar maanden terug. Voor elk slaapje gaf ik hem drinken, geef nog steeds borstvoeding. En dan was het tijd om te slapen. Op een gegeven moment begon ie te jengelen zodra ik hem in bed legde. Daarna werd het alleen maar erger, in de vorm van krijsen en brullen. CB zei dat het toch verlatingsangst is. Ze raadden een vast ritme aan, wat ik al deed, maar het blijft maar aanhouden. Nu is ie 10 maanden en hoeft ie niet meer voor elk slaapje wat te drinken, maar voor hem was het gewoon een gewenning. Qua vast voedsel is het ook niet veel wat hij binnen krijgt. Brood hoeft ie niet, maar fruit en groente vindt ie wel leuk en wil alles ook zelf doen. Af en toe geef ik wel wat gepureerd, want dan krijgt ie toch even wat meer binnen. CB zegt dus ook dat ik minder bv moet geven en meer bijvoeding moet geven, maar ja als hij niet wil dan ga ik hem ook niet dwingen en als ie echt honger heeft dan geef ik hem gewoon de borst. 's Nachts wordt ie ook steeds wakker. Eerst sliep hij door vanaf 2 maanden en bij 6 maanden werd ie 1 x in de nacht wakker en nu al vaak 2x. Heel af en toe slaapt ie de nacht door. En als hij wakker wordt dan jengelt ie ook meteen. Hij krabt ook vaak op z'n hoofd, want hij heeft last van eczeem. Maar om een lang verhaal kort te maken; Hij huilt bij het naar bed gaan, 's avonds huilt ie aan een stuk door en moeten we vaak naar hem toe te troosten, soms met borst troosten en 's Nachts is ie ook geregeld wakker. Wie heeft hier ervaring mee en weet tips, want ik zit echt soms met m'n handen in het haar. Is het een fase? Graag zie ik jullie reacties tegemoet
Het kan best een fase zijn, dit is wel de leeftijd voor verlatingsangst en slaapproblemen. Is het bij alle slaapjes of vooral 's avonds? En hoeveel last heeft hij van dat eczeem? Houdt dat hem uit zijn slaap denk je, wordt hij wakker van de jeuk? Krijgt hij er al wat voor van de huisarts? Mijn eerste reactie zou zijn, uitgaande van verlatingsangst: ga door met wat je doet. Je hebt denk ik een duidelijk bedtijd ritueel, bouw dit anders eventueel nog wat uit met voorlezen, zingen of zoiets. En ga regelmatig naar hem toe als hij huilt maar haal hem niet uit bed (in de zin van de slaapkamer uit, je kunt hem natuurlijk wel even oppakken om te troosten) en blijf niet lang bij hem. Zo leert hij uiteindelijk dat mama altijd komt, maar op dit moment van de dag erg saai is. Als hij 's nachts wakker wordt, even kort troosten, evt wat bv en dan weer terugleggen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als je doodop bent van het slaapgebrek, dat snap ik ook wel!
Bedankt voor je reactie. Al deze dingen die je noemt doe ik al hihi... Zijn eczeem was erger, nu valt het enorm mee. Heb hormoonzalf, de zwakste, die smeer ik 3x in de week 1x per dag. Dat helpt. Maar het is gewoon standaard dezelfde tijd die hij 's nachts wakker wordt. Gister ging het overdag goed en gisteravond kon ik hem gewoon wegleggen en ging hij slapen. Dus hij kan het wel! Het is wel fijn om te weten dat het de leeftijd op het moment is... en fijn om andere ervaringen te lezen
Wij hebben ook redelijk wat afgezien met slapen, vooraf vanaf zes maanden. soms 3x wakker en altijd aan de borst willen. Ik heb eigenlijk altijd toegegeven en wonder boven wonder; vanaf 1 jaar sliep ze door zonder dat ik er iets aan gedaan heb. Ze krijgt nu nooit meer nachtvoeding en wordt bijna nooit meer wakker snachts. Ik liet haar in de moeilijke periode ook vaak bij ons in bed liggen om het voor mezelf wat minder vermoeiend te maken. ff drinken en verder slapen. het is een faaaaaaaase . Minder bv geven en meer vast voedsel heeft niet zoveel zin behalve dat je baby honger gaat hebben, want als ze nog niet toe zijn aan eten dan zullen ze het ook niet doen. Hier werd ook pas vanaf een jaar wat meer gegeten. Succes!
Hier ook hoor, de laatste trend is keihard huilen voor het slapen gaan... niet fijn! Dl krijgt ook nog borstvoeding en valt nog steeds aan de borst in slaap, overdag slaat ze steeds vaker haar slaapjes over. (dus soms slaapt ze helemaal niet overdag!), gelukkig slaapt ze dan wel snachts. Ik ga ervanuit dat het vanzelf overgaat.... ik probeer zo goed mogelijk naar haar te luisteren, en als dat huilen is voordat ze gaat slapen, prima.
Jeetje wat een herkenbare verhalen zeg! Eergister gelukkig doorgeslapen en vannacht was weer een drukke nacht haha. Ik laat het me maar op me afkomen allemaal. Eten is sinds een paar dagen ook wat meer geworden. Bedankt voor jullie reacties