Jongens ik ben een beetje bang dat mijn zoontje straks een onhandelbaar kind wordt. Hij heeft nu buien dat als je hem wilt helpen of hem optilt op het voor hem verkeerde moment, wordt dat kind helemaal gek! Gillen huilen zichzelf naar achteren gooien pfffff echt zooooo irritant. Aankleden bij is altijd oorlog. Soms moet ik hem echt bijna vastbinden om zn broek aan te krijgen. Tanden poetsen idem. Neus schoonmaken idem gewoon alles! Wat kan ik eraan doen.
Ik lees met je mee, mijn zoontje is vanaf een maand of 6 lastig geweest met aankleden maar nu begint hij als hij boos is met zijn hoofd op de grond te bonken of tegen muren, deuren, tafels enz. Verder gooit hij zich ook achterover als hij boos is of gaat gillen/slaan. het enige wat ik nu doe is hem neer zetten en negeren. na een half uur ongeveer gaat hij dan spelen en komt met speelgoed naar mij toe en dan gaan we samen spelen. eerder geef ik hem geen aandacht omdat Liam ook van negatieve aandacht houd en dat is niet de bedoeling. liefsz
Ik heb geen echte tips, maar hier ook met veel dingen strijd: luiers verschonen, tanden poetsen, in de eetstoel blijven zitten (wat hij dus niet doet). Ik negeer het boze gedrag vooral of als hij het erg bont maakt, spreek ik hem streng toe. Als hij na 3x terugzetten in de stoel nog steeds niet blijft zitten, haal ik hem er uit en krijgt hij niks meer. Wat betreft verschonen: ik ga zo zitten dat ik mijn voeten tegen zijn schouders houdt (klinkt cru maar anders krijg ik helemaal geen luier om). Zal de leeftijd wel zijn denk ik. Vooral consequent blijven met je aanpak en duidelijk maken hoe je het wel wil hebben.
heel herkenbaar. Ons meisje was ook zo. Met verschonen gaat het nu beter, want we geven vanalles in de hand wat ze interessant vindt. En soms laten we ze ook gewoon even lopen (als we tijd hebben) ze wil dan graag haar knuffeltje en tutje halen. Als je zoontje zich achterover gooit als je hem wil optillen. Gewoon neerzetten en vertellen dat je hem dan ook niet meer optilt nu. Als je dan weg loopt willen ze vaak ineens wel opgetilt worden. Met eten bekijken we altijd hoe lang ze al gezeten heeft. Als dat een kwartier is, dan zetten we haar gewoon uit de stoel. Ze krijgt dan geen eten meer. (vaak heeft ze dan zelf ook al aangegeven dat ze niets meer wil) Wij vertellen in ieder geval wel altijd dat we haar gedrag niet lief vinden en negeren ze dan heel even. succes ermee
Als Emma echt heel boos doet, negeer ik haar. Als ze iets doet wat niet mag, waarschuw ik haar. Doet ze het nog een keer? Zet ik haar op de trap. Daarna werkt ze vaak wel mee. Soms werkt negeren het beste, maar dat kan natuurlijk niet altijd. Dus ik denk dat straffen ook goed werkt. Wij hebben net gisteren afgesproken dat we haar niet meer dwingen met eten, ze zal op een gegeven moment wel honger krijgen. Maar ze krijgt dan ook geen koekjes of snoepjes meer ofzo. Emma heeft soms echt van die momenten dat ze zo boos is, dat ze niet meer ademt. Ik laat haar dan (houdt haar vaak wel een beetje vast) en als ze klaar is, dan is ze ook vaak wel rustig.
Herkenbaar, volgens mij is het echt een fase die hoort bij de leeftijd want mijn zoon veranderd de laatste tijd ook steeds vaker in een monster (ik verwacht soms echt dat zijn hoofdje begint rond te draaien ala the exorcist..). Ik verwacht en hoop dat het tijdelijk is en dat het te maken heeft met het zich niet goed verbaal kunnen uiten en de frustraties die daaruit voortvloeien.