Hi dames, Ik wil gewoon even m'n beklag doen, doe dat niet snel. Ben alleenstaand wegens het overlijden van m'n man, en heb net weer m'n derde, maar laatste operatie gehad nav m'n bevalling. M'n dochtertje veroorzaakte een totaal ruptuur, met een endeldarm die ze meetrok, en m'n kringspier die aan gort werd getrokken. Na m'n bevalling dus al een ok, na 8 weken werd ik incontinent, toen een operatie met wederom alles open en kringspier repair. Mt tijdelijk stoma. En nu is Dese afgelopen vrijdag opgeheven! Anyway, niet boeiend, maar voel me momenteel waardeloos! M'n dochter is sinds een week niet te harden! Normaal is ze het zonnetje in huis, en normaliter is ze tijdens een sprong veel in de nacht wakker, en overdag vrolijk. - M'n dochter heeft last van doorkomende tanden, haar eerste 2 in 2 weken tijd. - Ze kwijlt veel - slaapt overdag slecht of wordt ineens in paniek gillend en over haar toeren wakker - kan geen minuut zelfstandig spelen, kon ze voorheen wel - gilt ineens terwijl ze speelt - loopt keihard te schreeuwen en te grommen - mept me uit het niets - wordt woest als ik iets pak, en zij mag het niet en het is niet van haar, dan gaat ze keihard gillen en schreeuwen. Niks is goed, bij mij zitten niet, spelen op de grond, in de box, niks! Ze wil alles tegelijk en niks lukt..... Normaal is ze zo heerlijk vrolijk, maar net nu ik geopereerd ben gebeurd dit. Ik klaag niet snel, maar is dit de 8 maanden sprong??? Eten doet ze overigens goed, drinken ook.... Ze is ook nu, wellicht door de hitte, na een uur op zijn alweer moe, wrijft in haar ogen en zit aan haar oren (geen oorontsteking ben al bij de dokter geweest).... Haar hele slaapritme is ook dramatisch.... Kortom, tips! Ik mag namelijk officieel niets tillen 6 weken lang, tja gaat moeilijk als alleenstaande, maar ja heb wel een open buik wond. Ach, shit happend, maar tips zijn welkom!!! O ja, andere mensen zijn wel leuk, maar mama gaat ze ineens uit het niets tegen tekeer. Tips, tips, graag!
Ik denk een echte sprong... vooral de frustratie, het jengelen en gillen (ze oefent haar stembanden, dus weet niet of het direct een uiting is van boosheid) klinkt zo. Er zit niets anders op dan het uitzitten, sterkte! Zijn er geen familie of vrienden die even bij kunnen springen? Want haar niet optillen kan nu ook niet de bedoeling zijn denk ik... veel beterschap, heftig allemaal. Heel logisch dat je erdoorheen zit. Ik hoop dat je in je omgeving op veel steun en (praktische) hulp mag rekenen.
Nee, ik mag haar niet optillen, maar doe dat uiteraard wel. Kan haar niet de hele dag in haar bed laten, of op 1 plaats. Loop dus de hele dag te zeulen met haar, niet bevorderlijk voor de genezing. M'n moeder is overleden, m'n vader een zuipschuit (geen contact mee), heb alleen haar opa en oma, die werken, en m'n broertje en zusje die wonen in noord Holland en ik Utrecht..... Lastig dus.... Oké, want ze lijkt wel echt boos bij dat schreeuwen! Ze zweette vandaag helemaal, kan ook warmte zijn, maar ze leek wel woest! Voorbeeld: ik pak de afstandsbediening, en keihard gillen en schreeuwen, en ze leek wel boos! Ik leg hem weg en over is het.....
Ps, kan ik iets, maar dan ook iets doen om haar wat te begrijpen? Ze gilt een eind in de rondte, en volgens mij omdat ze dingen wil pakken, maar er niet bij kan....
Ik kan je niet echt helpen, maar hoop voor je dat het snel wat beter gaat. Niet leuk voor haar, maar zeker niet voor jou.
Vindt het voor haar ook zo zielig, door die verdomde warmte wil ze ook niet bij mama knuffelen, maar ze lijkt ineens weer dat mama alles doet, uit haar tuitbeker drinken deed ze zelfstandig, ze wil nu dat ik haar drinken geef, ze is een soort van lui. Ik vind he niet erg, maar vindt het zo zielig, ik snap niet wat ze wil, wat er omgaat in haar hoofd, en hoe ik in vredesnaam kan helpen.... Ze lijkt ook sneller vermoeid te zijn, weet ook niet hoe lang een kindje van 8,5 maand op kan zijn aan 1 stuk, hield het op 3 uur, maar na 2 uur tot 2,5 uur wordt ze al moe.... Oven wrijven en jengelen. Maar leg ik haar dan in bed, dan slaapt ze 45 min, en bij 3 uur dus 1,5 uur, een aanzienlijk verschil. En bij de eerste staat ze vermoeid oo, en bij de tweede uitgeslapen....
Wat lastig dat je zo weinig directe hulp hebt. Het is inderdaad niet bevordelijk voor de genezing. Kan je niet iets van thuishulp inschakelen? Die operatie is niet niks en dan met een meisje van 8 maanden... Om de sprong door te komen is het echt een kwestie van tijd. Misschien kan je nieuwe spelletjes met haar doen (kiekeboe bijv. als je dat nog niet speelde), of haar favoriete activiteit wat vaker doen (voorlezen bijv., ik zeg maar iets etc.) Ze wil meer dan dat ze (nu nog) kan, en dat is zo lastig! Mijn dochter heeft, as we speak, last van de 14 maanden sprong en er komen heuse driftbuien bij. Die negeer ik, en verder geef ik wat extra toe. Ze wil de laatste tijd heel graag knuffelen en om me heen hangen, ik vind dat stiekem heerlijk want daarvoor was ze alleen maar aan het ontdekken.
Ja, wat vindt m'n dochter nu echt leuk? Normaal vindt ze haar telefoontje het einde, en nu smijt ze hem weg, haha. Kiekeboe vindt ze niet zo boeiend, zingen vindt ze wel leuk, maar als ik stop blèrt ze, haha.. Maar kan moeilijk 3 uur zingen. Die woede buien, althans zo ervaar ik ze, die negeer ik ook, en zeg met een wat strengere stem dam: even normaal doen dame! Ik krijg thuiszorg mbt de schoonmaak van het huis, wondzorg, maar verder niks. Men roept gewoon bikkelhard: jij koos voor een kind, ja uiteraard. mET man!!!
Niet te geloven eigenlijk :x Hier in België heb je wel iets als familiehulp,juist voor dit soort zaken. Maar daar heb je nu niets aan. Wil je nogmaals veel sterkte wensen. Als ik dichterbij woonde had ik graag komen oppassen.
Ik kan je niet echt helpen, behalve dat ik inderdaad denk dat het een sprong is die was hir ok heftig rond de 8 maanden. Ik probeer (al is t soms lastig) altijd te denjen dat t maar een fase is die weer over gaat. Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van je man en je herstel.
Ik kan alleen 1 tip geven en dat is als je iets afpakt bied een alternatief aan. Dus geef haar direct een speeltje. Tillen zal je haar inderdaad moeten doen. Maar zou t wel zoveel mogelijk beperken. Verschoon haar bijv op de grond als je dat nog niet deed. Zet een cd aan met kinderliedjes. Misschien vindt ze dat ook nog leuk. En slaap vooral wanneer zij slaapt ook! Sterkte
Thanks all! Jullie denken dus ook een sprong? Normaliter uitte die zich in de nachten hier, ze werd dan een nachtbrakertje en overdag vrolijk. Nu het omgekeerde, maar ben allang blij dat ze de nacht goed slaapt, kan ik dat ook even doen. Ze is ook onwijs vroeg wakker sinds die sprong, veelal was het 7/8 uur en nu 05.45. Geef haar dan een fles en dan slaapt ze tot 8.15. Maar blijkbaar is het dus een sprong. Ikdus, dar probeer ik inderdaad, maar als ze mij op de bank de afstandsbediening ziet pakken, dan lijkt het alsof ze woest wordt en gaat schreeuwen! En dan heeft zij hem niet eens vast haha.
Wow heftig meis, er zit idd niks anders op dan uitzitten Is er een optie zoals boven geschreven als thuishulp ofzo? In ieder geval veel sterkte en een dikke knuffel!
Ah, er is ook een 8 maandensprong... Ik vroeg me al af waarom de nachten nu ineens zo'n drama waren...
Ik wil je even veel sterkte wensen, gezien je onderschrift Word er erg verdrietig van. Zou je misschien niet tijdelijk bij een familie lid kunnen verblijven? Maar die zijn vast ook niet hele dag thuis.. Verder zou je misschien inderdaad een kinderliedjes cd op kunnen zetten. Denk toch een sprong. Hier was het vorige week niet gezellig. Nu weer zo goed als over.
Nee, krijg daar geen indicatie voor; heb zelf gekozen voor een kind, aldus de overheid. Vandaag ging al Iers beter. Nieuw speelgoed aangeschaft, en dat vond ze leuk. Ze probeerde ineens te kruipen, zo leuk!
De overheid is bikkelhard blijkt wel weer. Ik hoop dat je het allemaal trekt meis!. Zo leuk he als ze in ene nieuwe dingen gaan doen. Benjamin probeert te kruipen maar hij draait rond haha. Dikke knuf! X
Hoi Babii, Mijn zoontje is een maandje ouder dan jouw kleine meid en heeft ook zo'n periode achter de rug. Het begon bij hem al met 7,5 maand en wij zijn er nu met 9,5 maand geloof ik wel door heen. Bij ons is het juist wel 's avonds en 's nachts een drama met slapen geweest en overdag ging het redelijk goed. Inmiddels gaat het slapen beter. Die hele warme dagen van vorige week hielpen niet mee! En tandjes die doorkomen ook niet . Het komt zo allemaal een beetje tegelijk. Wel valt op dat hij nu in record tempo heel veel nieuwe dingen kan! Zelf gaan zitten, optrekken tot staan, rupsen (het echte kruipen is heel dichtbij) en op handen en voeten staan. Goed dat je nieuw speelgoed hebt gekocht. Ze heeft echt wat nieuws nodig. Dat krijsen als ze iets niet mag is ook herkenbaar. Ons zoontje zette ook een huilbui op, als hij kon stampvoeten dan deed hij dat zeker , echt driftig. En een alternatief aanbieden hielp eigenlijk niet, hij had de afstandsbediening in zijn hoofd......dan moest hij ook de afstandsbediening. Nu word hij niet meer zo zeer driftig als hij nee te horen krijgt, maar krijgt hij zo'n stiekem lachje op zijn gezicht en gaat hij wel even uittesten of we echt nee bedoelen of dat hij toch zijn zin kan krijgen . Ik kan me heel goed voorstellen dat het in je eentje heel erg zwaar is. Ik heb zeker momenten gehad waarop ik tegen mijn vriend zei, doe jij het nu maar even, want ik heb het gehad. Gelukkig konden wij het samen doen. Jij moet het noodgedwongen alleen doen, en wat een rotopmerking van de gemeente dat jij voor een kindje gekozen hebt. Ja duhh, maar met een man. Jij hebt er toch niet voor gekozen om het zonder man te moeten doen? En zo te lezen heb je ook geen familie waar je steun aan hebt. heel veel sterkte meid. Hopelijk is je kleine meid snel door de sprong heen en heb je weer het zonnetje in huis! Hoe gaat dat nu? Liefs Yesera
Hi meiden, nou m'n dochter probeert sinds 2 sagen te kruipen, maar het lukt niet, haha. Ze schuift haar kontje omhoog, en op haar armen kan ze nu ineens draaien om speeltjes te pakken. Ook zet ze als ze wil kruipen haar beentje wat omhoog, lastig uit te leggen, maar ze ligt dan half op haar zij, beentje omhoog en voetje op de grond, alsof ze zelf wil gaan zitten. Ook kan ze ineens best lang blijven zitten, maar zodra ze een speeltje wil pakken duikt ze voorover. De nachten zijn hier voor een keer geen drama. Maar de avonden! Ze is moe om 19.00 uur, krijgt een flesje, gaat naar bed met standaard ritueel, ik leg haar uit dat ze moet gaan slapen en we morgen weer gaan spelen, doe dat al naar begin af aan, en dan....... Nou toen we het weekend bij oma waren bleef ze krijsen in bed, was helemaal bezweet. Toen ik haar kamer in kwam begon ze keihard te lachen. Heb haar uiteindelijk naar beneden gehaald toen. 2 avonden sliep ze daar pas rond 22.00/23.00 uur! Gisteren weer thuis, ging iets beter, maar...... 19.00 uur moe, flesje standaard ritueel, in bed, NIET huilen, neeeeee, spelen in bed tot 21.00 uur, toen viel ze pas in slaap???? Dan denk ik, meisje je bent zo moe, pak die uurtjes dan. En voel me dan zo slecht dat ik haar laat spelen, maar in de huiskamer huilt ze dan van vermoeidheid. En het is ook weer nieuw, ze valt samen met haar knuffel in slaap. Die pakt ze vast, en daar slaapt ze mee. O ja, en ze is nu echt extreem vroeg wakker, weliswaar om 5.45 uur! Normaliter sliep ze van 18.30/1900 tot zeker 7.30/8.00 uur...... Ik laat haar overigens ook liggen dan, want na 45 min valt ze weer in slaap tot 8.15 uur, ze ligt dan te brabbelen in bed. Ze is ook erg ongeduldig, maar met haar nieuwe speelgoed vermaakt ze zich beter, zolang ze maar herrie kan maken. Ze wijst ook geregeld naar de tafelpoot, en zit er dan aan, volgens mij wil ze zich optrekken en gillen als het niet lukt. Idem met een speeltje die te ver weg ligt, ze probeert het, maar als het niet lukt met kontje omhoog en afzetten, dan gilt ze de boel bij elkaar. En gillen als mama wegloopt he! Kortom, vindt het een vrij heftige sprong, en de 6 maanden sprong was hier al extreem, en daarna ging ze als een speer, benieuwd wat het nu gaat worden! De pijn is hier wel nog aanwezig, maar stukken minder. M'n wond was echt omme nabij 7 cm breed en 5 cm diep, was een open wond die van binnen uit moet herstellen aangezien er al die tijd ontlasting uit kwam. Inmiddels is hij al een stuk minder diep, ik ben van de morfine af en functioneer ook wat beter. Maar enerzijds denk ik; dit is de 8 maanden sprong, en anderzijds denk ik; is dit wel de 8 maanden sprong. Is dit alles herkenbaar voor jullie??
O ja, ze trekt ook ineens gekke bekken, haha. Erg komisch om te zien, en soms kijkt ze je heel apart aan met haar oogjes, echt uitdagend of als ze iemand niet kent wat fronsend van, he ken ik jou? Overigens, ze huilt enorm als andere mensen in haar buurt komen die ze amper ziet. Dan komen er echt tranen en strekt ze haar armen uit naar mama. Eenmaal bij mama is alles weer gord en kan ze van een afstand lachen naar ze. Oma zegt: ja je moet doorzetten, ze moet het leren bij anderen, maar dit is toch gewoon normaal? Soort van eenkennigheid? Ik ga haar niet ongewild bij een ander laten, want ze krijst dan echt en wordt hysterisch. Vind ik gewoon zielig.... Ja zegt oma, dit komt omdat Ze Nooit iemand ziet. Onzin natuurlijk, want ze is normaal hartstikke sociaal, maar momenteel even niet. En ik ga heel vaak naar buiten, en heb ook echt wel vrienden, maar gewoon niet veel. En dan krijg ik weer z'n belachelijke opmerking...