Ik kwam ook net uit school. Mijn moeder stond in de woonkamer te strijken en had de tv aanstaan. Daar kwamen ineens die beelden op van het eerste vliegtuig. "breaking news" natuurlijk. Daar zaten we naar te kijken en volgens mij waren het toen zo'n beetje live beelden dat je het tweede vliegtuig in zag slaan? Ik heb toen gelijk mijn vader gebeld. Die zat namelijk in het buitenland op een conferentie met allemaal NATO militairen. Onder wie ook Amerikanen. Hij kwam eigenlijk net uit een vergadering toen ik belde. Heel bizar, want daar hadden ze dus nog niks gehoord! (Het was toen ook echt nog maar net gebeurd en nog een hoop onduidelijkheid.) Hij had echt even zo'n "War of the worlds" idee. Want wie valt er nu in vredesnaam Amerika aan??? (Niet dat ik niet snap dat er landen en personen zijn die het zouden willen. Maar tot die tijd dacht je toch niet dat iemand serieus zo gek zou zijn om het echt te proberen? De VS leken wat dat betreft natuurlijk vrij onschendbaar.) En dan ook nog zo'n aanval op burgerdoelen. Ik word er nog steeds erg verdrietig van als ik die beelden zie. Vooral die mensen die uit ramen sprongen. Maar ook de blinde panier op straat, dat je merkt dat mensen echt niet weten wat ze overkomt. Die ellenlange onduidelijkheid voor sommige familieleden voordat ze wisten of hun geliefde ook getroffen was. Ik vond het ook echt afschuwelijk en respectloos naar slachtoffers en nabestaanden toen die 911-telefoontjes vanuit de torens openbaar gemaakt werden. De laatste woorden van mensen, soms met een laatste boodschap aan hun geliefden. Dat vind ik zo verschrikkelijk privé! Dan vind ik gewoon respect toch vele malen belangrijker dan de 'nieuwswaarde' voor nieuwsgierige aagjes en mediageile journalisten!
Ik was al uit school. En zat te zappen op de bank toen zag ik Ned2 voorbij komen en heb ik het 2e vliegtuig naar binnen zien vliegen. Ik heb echt gillend mn moeder gebeld op haar werk dat ze de radio aan moest doen. Na een half uur zag ik al die mensen uit die gebouwen springen en heb ik echt zitten huilen Afschuwelijk!
Ik werd ook helemaal naar van die springende mensen. En nog steeds kan ik daar niet naar kijken. Of afscheidstelefoontjes die naar het thuisfront werden gepleegd. Verschrikkelijk, ik kan daar nog steeds om huilen.
Ook gewoon de onzekerheid van het thuisfront. Ik probeer me weleens voor te stellen dat het mijn man was die daar zou zitten en je krijgt em maar niet te pakken. Man man wat hebben die mensen ook een verschrikkelijke tijd gehad zeg.
Ik kwam uit school en was een jaar of 18. Mijn ouders hadden die middag het nieuws opstaan waarop alles te zien was. Ben nu trouwens ook World Trade Centre aan het kijken op RTL5. Blijft indrukwekkend, steeds die beelden weer...
Ik zat op school, toen ik thuis kwam stond de tv aan, kwou vanalles vertellen tegen mn moeder en zei ze me wat der gebeurd was, ik keek naar die tv en mn mond viel open, die beelden herinner ik me zoals iedereen alsof het gisteren gebeurde
Ik zat na school met een vriendinnetje te computeren toen mijn vader het nieuws keek en naar ons riep dat de oorlog was uitgebroken. Wij waren hartstikke bang natuurlijk. Dat ben ik nog heel lang geweest iedere keer als ik een vliegtuig hoorde en eigenlijk ben ik dat nog steeds aangezien ik geloof dat Illuminati erachter zit. Ik let nu meer op dingen, want destijds zijn er van tevoren waarschuwingen gegeven.
Ik kwam net uit school en kwam net het huis van mijn ex vriend binnen. De tv stond aan, en het eerste wat ik zag was dat gat in het Pentagon. Heel vreemd, zie hetnog steeds voor me.
Ik was 15 en zat op het tijdstip van eerste aanslag op school. Uur later was ik thuis en toen had mijn moeder het nieuws van Amerika aan staan.
Ik was aan het werk, werkte in die tijd in een reisbureau en was aan het helpen in een ander filiaal. In het winkelcentrum was het extreem rustig en we snapte er al niks van. In die tijd was er nog geen internet in de winkel. Uiteindelijk werden we gebeld door het hoofdkantoor over wat er was gebeurd, de eerste beelden heb ik 's avonds thuis pas gezien.
Ik kwam ook net uit school. Was een jaar of 15. Ik vond het verschrikkelijk en heb zitten huilen bij de tv.
Daar begin ik ook steeds meer aan te denken sinds ik het daar met iemand over had. Ze had er ook aanwijzingen en filmpjes over waar ik echt van onder de indruk was. Ik vind het maar een eng iets, dat Illuminatiegebeuren...
Ik was op mijn werk toen iemand van een andere afdeling de onze opliep en zei dat Amerika werd aangevallen. We hadden geen tv op het werk en moesten het vooral van internet hebben. Maar dat was helemaal overbelast. Iedereen probeerde natuurlijk info te krijgen.
Ik zat toen nog op het Albeda college in Rotterdam zuid, volgende de opleiding voor verzorgende IG , weet nog goed dat we een tussen uur hadden en tv keken in een lokaal en toen het nieuws zagen, belde mijn moeder nog op en die ging toen ook kijken. Weet nog precies dat het die dag mooi weer was en we helemaal boven in in het gebouw zaten en als een stel kippetjes ( heerlijk woordkeuze ) naar beneden zijn gerend.
Illuminatie... Kort gezegd ? Alles komt op het cijfer 11 uit.. Datums, namen, vliegtuig nummers, aantal passagiers etc etc Hier kan je het terug lezen, was het net zelf aan het opzoeken op google SAMENZWERING! ILLUMINATI! of toch niet?
Ik kwam net uit school. Eenmaal binnen zag ik mijn moeder geschokt op het puntje van de bank zitten voor de tv. Ik ben er toen direct bij gaan zitten toen ik de eerste beelden zag. Vergeet het never nooit meer! Vanmorgen met vl op National Geographic interessante docu's gezien over 9/11. Iedere keer als ik daar beelden van zie, springen de tranen in mijn ogen en heb ik kippenvel van mijn kruin tot aan mijn tenen. Brr...