hoi, ik werk in de bijzondere jeugdbijstand met jogneren die door een jeugdrechter residentieel zijn geplaatst. Een zware job zowieso en nu ik zwangr ben nog 1000x zwaarder. Op 6 maanden zwangerschap worden we prevntief verwidjerd onder de noemer 'agressie'. Tja alsof er daarvoor neits kan voorvallen dat je baby schade berokkend. Bij mijn dochter was het toen een rustige groep, maar nu... Ik wik en weeg mn woorden uit angst iets fout te zeggen waardoor er rel ontstaat. Ik werk nachten (5u slaap) en sta nog regelmatig alleen op dienst of emt een stagiare waardoor je bij eeng evoel van onveiligheid neit altijd uit de situatie kan stappen. Gisteren kreeg er eentje haar zin niet (net mijn aandachtskind) en riep ze me toe: 'ik hoop dat je een miskraam krijgt' Ik was er helemaal kapot van en heb geen oog dicht gedaan (op het werk nog steeds). Heb dan ook voor mn dochter een miskraam gehad en blijf altijd met n beejte angst zitten. Pff, soms vraag ik me af wat loop ik hier nog te doen... Nog 5 weken en dan begint mijn verlof, maar ik zie nog op tegen elke dienst die ik meot doen. Geef me dan maar een kassa-job, dat speelt neit zo met je gemoed! Liefs Kitty
Hoi, Misschien kan je overleggen met je baas of je niet vervroegd in verlof kan gaan? of wat eigenlijk nog veel beter is, is naar de ha of vk gaan en je situatie uitleggen, gooi er nog oververmoeidheid en prikkelbaar bovenop en zorg dat je de ziektenwet in kan gaan. Klinkt simpel weet het wel, maar denk als je zo je zwangerschap moet doen dat er geen lol aan is en je zelf ook misschien op je werk niet optimaal kan presteren. Je moet ook aan jezelf denken. Ik werk thuis, 9 uur per dag pc werk en het huishouden met drie kleine kids, ben ook doodop, maar ik hoef niet bang te zijn voor mijn gezin hooguit voor mezelf omdat ik het geen halt kan oproepen.
ik ben het eigenlijk wel met steffie eens. Dit is niet echt leuk voor je. 5 weekjes eerder moet toch wel kunnen? en anders idd gewoon ziektewet. je moet vooral aan jezelf en je baby denken nu hoor! succes!
Vind ik best moeilijk. Onze sector is momenteel neit populair. Iemand met loonbaanonderbreking is nog neit eens vervangen dus kloppen we dubbele shiften. Mijn vervanging mag 1 juli starten, maar ook daar kwam nog niemand op af! Je begrijpt dus dat ik uit respect voor mijn collega's heel moeilijk die beslsissing kan nemen. Maar idd als ik naar mijn ha ga, dan heb ik meteen een briefje hoor, die mens begrijpt dat. Pff, ik weet het niet meer... Zit zowieso al een half jaar thuis en dat vind ik al zo lang. Uiteindelijk is het werk ook een vorm van sociaal cotnact! Moeilijk
Uhm... Ik snap dat je het rot vind, maar jij kunt niet het alle diensten opvangen en echt niemand is onmisbaar. Klinkt misschien lullig, maar zonder jou gaat alles gewoon door. Ze weten al zolang dat je straks met verlof gaat...Hadden ze maar sneller wat moeten regelen. Bij mijn 1e zwangerschap maakte ik me daar ook druk om en bleef zolang mogelijk doorwerken. Om er daarna alsnog uitgewerkt te worden! Als je de ziektewet ingaat door je zwangerschap zijn ze daar gewoon voor verzekerd. En vervanging vinden ze uiteindelijk ookwel. Zorg liever goed voor jezelf en je kindje. En bedenk dat er wel weer een wondertje in je groeit! En oja, een half jaar thuis...is zoooooooo voorbij
Ik werk in de psychiatrie. Op een gesloten afdeling waar het er soms ook heftig aan toe kan gaan. Toen ik zwanger was heb ik mijn baas om overplaatsing gevraagd naar een rustigere afdeling. Ik geloof dat ze dat zelfs verplicht zijn! Je moet nu echt aan jezelf en je kindje denken hoor!
Ik werk ook in de psychiatrie, ik begeleid jongeren die zelfstandig leren wonen. Alleen ook daar kan het af en toe knallen. En wij zijn vaak alleen in dienst. I.o.m. mijn werkgever heb ik afgesproken dat ik niet meer alleen in dienst mag zijn, maar dat er altijd een collega bij moet kunnen springen in geval van escalatie. Zo hoef ik niet al thuis te blijven en is toch de veiligheid gewaarborgd. Succes!
Vaak kan er ook gekeken voor vervangend werk. Er is altijd op kantoor nog genoeg te doen, ook al zijn het dan niet de meest uitdagende klussen.
Je moet je niet schuldig voelen .Ook al is dat erg moeilijk ,weet ik uit ervaring . Maar je moet jezelf rust gunnen .Anders dan krijgt je lichaam teveel stress . Ik dacht voorheen ook altijd aan mijn werk . Maar nu moet je aan jezelf denken en je kindje . Het werk draait toch wel door .
Hoi, Ik kan je gevoel me voorstellen.. werk zelf ook op een groep met agressie, ik heb me wel voorgenomen als ik het niet zie zitten het wel ga aangeven. Je moet voor jezelf en je kind gaan hoor! Misschien kun je tijdelijk iets anders gaan doen buiten de groep om.. bijv. helpen met administratie zodat je nog wel betrokken bent, maar niet het "gevaar"loopt op de groep. Ik zou het zeker aan gaan geven als ik jouw was , stress en spanning doen ook niet ten goede voor je baby! Succes..
Hoi Kitty, heb niet alle reacties gelezen, wel je vraag, dus misschien zeg ik wel iets dubbel... Allereerst: ik heb zelf iets vergelijkbaars gedaan: gewerkt op een afdeling voor zwaar gedragsgestoorde clienten met leerproblematiek, (hadden meestal op speciaal onderwijs gezeten). Als je daar zwanger raakt, werd je direct op ander werk gezet na 3 maanden, of eerder als je dat zelf graag wilde. Je werkgever is ook verplicht dat op jouw verzoek te doen! Gewoon om vragen dus. Ik ben er zelf weggegaan voordat ik zwanger ging proberen te raken: had er niet zoveel zin in idd m een trap in m'n buik te krijgen en dan door een client een miskraam geschopt te krijgen... Geen fijn idee, zeker niet als je al eens een miskraam hebt gehad! Daarbij: jij mag weigeren 's nachts te werken. Je werkgever moet dan zelf oplossen hoe hij het team verder inroostert. Tijdens je zwangerschap heb je het recht om alleen overdag te werken, (de gewone ochtend en avonddiensten vallen daar ook onder, slaapdiensten dus niet!). En, wat betreft die stagiaire: die moet altijd overtollig staan, (zeker op deze groepen!). Dus voor jouw en haar/zijn veiligheid: kaart dat aan, in het uiterste geval bij de arbo. Als er namelijk wat gebeurt, kan dat alleen verzekeringstechnisch al hele vervelende gevolgen hebben! Sterkte en succes!