Daar zit je dan.......... Gister naar de verloskundige geweest voor mijn termijn echo, ik zou ongeveer 10 weken zwanger moeten zijn. Met knikkende knieen er heen met in je achterhoofd onbewust "als ik eerst dat hartje maar zie kloppen". En dan........ja dan krijg je toch het bericht dat ze geen goed nieuws heeft dat het 9,5 weken heeft geleefd maar dat het hartje niet meer klopt. Eerste reactie "ok nou ja dat kan gebeuren" en dan ....als het nieuws goed is doorgedrongen .....tranen, tranen en nog eens tranen. Kruimel was echt gepland, al was het wel even slikken op het moment dat we beseften dat we echt zwanger waren, dat duurt een uur of twee uur en dan ben je zo blij. We hebben het besloten vrij vroeg aan iedereen te vertellen dat we zwanger waren en daar heb ik geen spijt van ik krijg nu zoveel lieve reacties van vrienden en collega's, maar het verdriet is ook heel erg groot. Na 9,5 weken zwanger is er niets meer.....Poeffff in een keer roze wolk weg en een leeg gat!! En wat nu? Het moet eruit, laten we het spontaan komen?..Maar hoe lang duurt dat? Kiezen voor curretage?........Maar wanneer?.......Wat staat me allemaal te wachten? enz. enz kortom grote onekerheid. Vannacht regelmatig wakker geworden in een huilbui en vandaag thuis gebleven, ik loop een beetje suf rond en wordt tussendoor overmand door huilbuien.
hey meis, allereerst wil ik je veel sterkte wensen met dit verlies... heb zelf afgelopen maandag te horen gekregen dat mijn kindje ook niet meer in leven was en ben dinsdag gecurriteerd... mijn gyn, had mij als advies gegeven een curretage, is gelijk alles goed schoon en hoef je zelf niets mee te krijgen van het bloedverlies, kan best heftig zijn na bijna 3 maandag zwanger te zijn geweest... ben blij dat ik de curretage gehad heb, kan het nu echt al een plekje geven... ik wil je veel sterkte wensen met de keuze die je gaat maken en het verwerken van het verlies! knuffel van bianca
He bah meid. Ik weet wat je voel, ik zit nu ook in een mk. Ik wacht het maar gewoon af. Kan ook niet anders want mijn gyn is op vakantie. Na de 1e curettage( heb er maar 1 gehad in het totaal) heb ik heel lang met het idee gelopen: ze hebben toch wel goed gekeken of het nog leefde. Ik heb mijn kindje er zou maar uit laten halen! Maar ja dat kan voor iedereen verschillend zijn. Ik heb zelf van de spontane mk-en weinig last gehad. Wel rug- en buikpijn, maar dat was te overzien. Ik vond de spontane mk-en op zich ook fijner, want dan kon ik het kindje zelf opvangen en houden. Bij een curettage ben je het kwijt. ( echt kwijt, zonder te weten waar jou kind is) Maar dit zal voor iedereen weer anders zijn. En soms kan het ook niet anders dat je de natuur mee moet helpen. Ik wens je iig heel veel sterkte en ook voor je man. En wil je je verhaal kwijt, wij zijn er voor je. Een dikke knuffel, janne
Het is en blijft pijnlijk een miskraam/vroeggeboorte, Ik zelf ben vorig jaar na 20 weken zwangerschap bevallen van mijn zoontje en helaas was hij nog niet levensvatbaar dus ik heb afscheid moeten nemen bij de eerste ontmoeting al. Mijn vliezen waren te vroeg gebroken waardoor mijn kindje niet meer bij mij mocht blijven. sterkte meid en probeer het toch en plekje te geven.
Hoi Juu, helaas ook ik weet hoe dit voelt. Wat vreselijk voor jullie. Ik omschreef al eens eerder dat je roze wolk in een keer een grote boze donderwolk wordt en dat doet pijn. Neem de tijd om het te verwerken, doe wat jullie denken wat goed is en in de tussentijd kun je hier altijd je gevoelens kwijt. We zijn er voor je. Veel sterkte en liefs Hope
Ik wil je ook heel erg veel sterkte en kracht toe wensen. En wat de andere meiden ook al schrijven: we zijn er voor je!!! Dikke knuffel van mussie
Jeetje 2 maanden, dat wist ik niet. Dat zou ik idd ook niet kunnen. Je loopt wel met je dod kindje in je buik. Het geeft een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil je het kindje houden en aan de andere kant wil je ook weer zo snel mogelijk door. ( hoe gek dat misschien ook voor anderen klinkt) Maar ik was idd ook de 1e x bang, dat het er zo uit zou floepen. De 1e is dus helemaal niet gefloept en 2 en 3 was gewoon netjes op de wc. Ja en 4 zit ik ook nog op te wachten. Kijk het is niet zo erg als het komt in je broekje, maar stel dat je in een restaurant naar de wc gaat. Nee echt niet! En wat dat betreft vind ik het wel een beperking. Ik was idd ook een poosje weg van dit forum, totdat ik dit topic tegen kwam. De herkenning doet mij goed. En ( hoe raar het misschien ook klinkt) je hebt weer even veel kans op een goeie zwangerschap als elk ander. Dus we duimen gewoon dat het bij 1 mk blijft. Goed? Liefs Janne ( sorry meiden voor weer zo'n lap tekst van mij)