9 jaar borstvoeding

Ik persoonlijk vind het niet nodig dat op straat te doen, nee. Al zal ik dat nooit zielig vinden. Maar een foto op de voorpagina van een tijdschrift vind ik zielig inderdaad. Evenals op social media. Dat staat dat voor eeuwig, je krijgt zulke foto’s nooit helemaal verwijderd en ik vind dat persoonlijke beelden.

 

Je noemt borstvoeding melkje? Dus open en bloot in een speeltuin/zwembad/verjaardag/dierentuin vraagt jouw peuter om een melkje?

Ik ben oprecht pro borstvoeding en had graag lang gevoed hoor... dus misschien snap ik ergens iets niet vanwege gebrek aan ervaring maar een gewone knuffel of even samen hand ik hand iets ontdekken moet toch ook werken?

 

Foto's vind ik iets anders, al vind ik twee jaar nu denk ik nog niet meteen de grens daarbij. Il weet het niet goed. Met m'n zoontje z'n eerste verjaardag heb ik nog een foto gepost met '1 jaar borstvoeding!' op en tweede heb ik dat niet meer gedaan, hoewel ik de foto wel gemaakt heb. Maar ik weet niet of ik dat niet deed omwille van het delen, of omwille van de schrik voor bepaalde reacties.

Gelukkig kan jij natuurlijk niet bepalen voor iemand anders of het al dan niet 'nodig' is om in het openbaar te voeden.
Dat is ook niet de vraag, iemand anders moet toch nooit beslissen of iets dat jij zelf doet nodig is of niet.
De vraag is vooral wat er mis mee is?
Het is ook niet nodig om je kind in het openbaar te knuffelen, maar ik zie niet in waarom je dat niet zou doen?

 

Ja, hij vraagt om melkje te drinken? Net zoals hij zou vragen om water?

Wat zou hij volgens jou dan moeten vragen? Moet ik mijn peuter al op tweejarige leeftijd opzadelen met het gevoel van schaamte dat wat hij doet gek of vies is?

 

Ik vind openbaar vragen om een melkje wel een beetje gek, ja. Niet vies maar wel gek.
Mijn zoontje vraagt gewoon om drinken wanneer hij dorst heeft en een knuffel wanneer hij verdrietig of bang is bijvoorbeeld.

 

Maar haar kindje wil niet wat drinken, die wil de borst, dus in dat geval melkje. Dat vind ik niet gek. Het is ook drinken, troost en een knuffel in 1.

 

Maar waarom is dat dan gek? Oprecht geïnteresseerd, want ik kan het echt niet volgen.

Voor hem is aan de borst drinken iets even.normaal als water drinken of een knuffel krijgen. Het is iets dat in zijn arsenaal van mogelijke dingen zit waarom hij kan vragen.
Het is toch ook maar meer dan normaal dat hij daar een woord voor heeft?

Ik heb dat woord overigens wel bewust gekozen, juist omdat ik liever niet wou dat hij 'tietje' of 'borstje' in het openbaar zou vragen. Vooral dan omwille van reacties van mensen.

 

Dat snap ik maar moet dat in het openbaar perse borstvoeding zijn? Troost en een knuffel kun je bieden door een knuffel en wat geruststellende woorden?
Maar nogmaals, ik zie het mijn peuter niet doen. Tussen het rauwdouwen in de speeltuin door vragen om een melkje. Het zal mijn gebrek aan deze ervaring wel zijn hoor maar ik vind het echt een beetje bijzonder.

 

Het mag zeker wel. Ik zeg alleen dat ik het op een bepaalde leeftijd zelf niet meer buitenshuis zou doen maar alleen binnenshuis. Het liefst had ik zelf lang gevoed dus het ‘niet meer nodig hebben’ is het niet. Ik vind de benaming ‘melkje’ een beetje apart, evenals het troost komen halen op een verjaardag en dan aan de borst willen. Maar nogmaals, dat kan ook zijn omdat ik die ervaring zelf nooit gehad heb.
Overigens krijg ik ook kromme tenen van ouders die een fruitje geven aan de kinderen, of een groentje.

Kom dames, ik zeg toch niet dat jullie allemaal een pak Nutrilon en een speen moeten kopen
Ik zeg alleen dat ik zulke pontificale foto’s een beetje zielig vind, omdat het duidelijk gemaakt wordt om te provoceren en het beste privé beelden zijn om openbaar te maken. Dat ik zelf niet op straat zou voeden aan een peuter betekent niet dat ik er kotsend naast ga zitten

 

Natuurlijk kan het ook iets anders zijn, al geeft mijn peuter ten alleen tijden de voorkeur aan de borst.
Soms weiger ik dat, omdat ik er zelf geen zin in heb. Ik probeer ook afspraken met hem daarover te maken.

Maar er zijn situaties waarin ik merk dat ie er echt heel veel nood aan heeft. Als hij dan z'n melkje.niet kan drinken, dan hebben we gegarandeerd een driftbui (niet omdat ie de melk niet krijgt he, maar ergens anders om omdat ie zich onrustig voelt).
Of als hij me lang niet gezien heeft ofzo.

Ik denk dat het moeilijk is om dit te begrijpen als je het zelf niet hebt meegemaakt. Het is een heel natuurlijk proces waarin je zelf aanvoelt wat goed voelt en waaraan je kindje nood heeft.

Ik geef heus niet zo vaak meer bv in het openbaar als toen hij een baby was, er zit dus wel degelijk een evolutie in. Alleen ben ik niet van plan om wel of niet openbaar voeden te koppelen aan wat andere mensen daarvan vinden.

 

Mijn zoontje noemde het “mama dinkie”
Zelf verzonnen!

De foto?
Als het doel is om borstvoeding te normaliseren, helaas.
Zolang alleen al borstvoeding in het openbaar geven een ding is, zal
langer voeden al helemaal niet makkelijk geaccepteerd worden.
Er is wat dat betreft nog veel vooruitgang te boeken, ook wat betreft begeleiding en kennis..

Wat mij betreft hoeft het niet, zo’n foto.
Ik zie de meerwaarde er niet van in en sta er ook niet achter om kinderen er op deze manier te betrekken. Het verhaal had ook anoniem verteld kunnen worden.


Maar een oordeel over het langvoeden, nee.
Wat kunnen vrouwen toch keihard zijn zeg, “misselijkmakend/vies/gatverdamme” etc.
Dat het niet je eigen keuze is, prima.
Maar is het echt nodig dit soort termen te gebruiken? En het nog grappig te vinden ook.
Soort van leedvermaak.
Doet me denken aan het schoolplein vroeger..

 

Lekker boeiend hoe een kind van 2 het noemt. Daar is niets geks aan, ieder kind verzint namen voor bepaalde dingen.
Mijn oudste wilde borsje drinken. Of borsje aaien. En dat laatste nogsteeds want dat geeft troost. Zijn eigen borst geeft ook troost om aan te aaien, of papa's borst en ja hij heeft t zelfs wel eens bij een goede vriend van ons gedaan haha.

Is 'roop' drinken ook gek? Omdat het niet de perfecte benaming van diksap of siroop heeft. Melk is melk toch, bv of koe of amandel, allemaal melkjes.
Laten we vooral een 2jarige geen faalangst gaan aanpraten omdat hij of zij niet als een volwassenen overal de perfecte benaming voor heeft.

9jaar vind ik ook erg lang, maar wat gaat mij het aan wat iemand anders doet?
Mijn melk was op na 2.5j toen ik zwanger raakte, anders had hij nog wel wat langer mogen blijven drinken. Savonds voor het slapen gaan die 5 slokken en bij het opstaan die paar, ik zie het probleem niet.

 

Ik vind het niet gek als een peuter vraagt om ‘roop’, wel als je dat als volwassene over neemt.
En borsje aaien? Noem het dan gewoon borstvoeding.

Ik heb geen oordeel over lang voeden, maak het niet belachelijk en noem het niet vies. Ik noem de benamingen belachelijk. Mijn zoontje krijgt straks lekker een botherham met pindakaas ipv een ‘etuhhh taas’.

 

Fijn dat jij een verkleinwoord een vreselijk woord vindt, ik vind daar verder niet mis mee en ik heb ook niet echt de indruk dat dit een nuttig argument is in deze discussie.

En ja hoor, zolang het geen uitspraakfouten zijn, neem ik in gesprek met mijn peuter zijn benamingen voor dingen regelmatig over, dat wil niet zeggen dat ik die woorden ook gebruik in gesprekken met andere volwassenen. Zo vraag ik aan mijn peuter of hij pipi moet doen, maar zeg ik tegen mijn partner dat ik ga plassen.

Overigens, als taalkundige kan ik je vertellen dat het gebruiken van ‘motherese’ of babytaal heel intuïtief en natuurlijk is, en de taalontwikkeling versnelt en niet afremt. Maar dat is voer voor een ander topic.