Ik denk dat bij ts niet per se 'de flat' het probleem is, maar meer de locatie en situatie. Dus grotere stad, veel vreemde mensen en misschien minder overzichtelijk. Voor mensen die er opgegroeid zijn en er wonen is dat een andere ervaring dan voor iemand die uit een ons-kent-ons dorp komt. Dat is niet te vergelijken. Dus ik snap het gevoel wel van ts. (Zelf opgegroeid in een klein dorpje, tijdens studie in de Bijlmerflats gewoond en nu wonend in een iets groter dorp) Ts, ik zou met de moeder hierover in gesprek gaan en je zorgen aangeven. En misschien een paar keer even zelf op de thee bij haar terwijl je zoon daar speelt, zodat je de buurt ook wat leert kennen en het wat gewoner voor je wordt. Na de winter is hij alweer een stuk ouder en is het misschien al weer anders je gevoel. Maar als het nu niet oké voelt, moet je daar wat mee doen en kijken of het alleen het loslaten is of dat er meer meespeelt.
Ik vind het opmerkelijk dat een kind van 9 jaar nog niet verder is gekomen dan spelen voor de eigen voordeur met een moeder die hem continu in het zicht moet of wil houden. Op die leeftijd gaat het gemiddelde kind zelfstandig van en naar school en mag spelen in de buurt (waar ze indien mogelijk zelf heen fietsen). Met een jaar of 11 gaan ze alleen naar de middelbare school in "de grote stad". Hebben tussenuren en zijn langer van huis. Hoe wil je dat dan doen? Het lijkt mij beter dat ze leren omgaan met situaties buiten de eigen woning. En dat ze zich zelfstandig leren redden in andere omgeving buiten een klein dorp (waar ook genoeg gekke dingen gebeuren alleen zie je dat niet altijd). En bedenk dat het voor beste vriend al erg genoeg is dat zijn ouders zijn gescheiden en hij moet verhuizen. Nu mag zijn beste vriend eigenlijk niet meer komen omdat hij in een achterstandswijk /gevaarlijke buurt/ vieze flat zou wonen. Of moet zijn moeder 2 jongens van 9 maar voor de PlayStation zetten omdat het buiten zo gevaarlijk is. Ik begrijp echt dat je geen tijd en zin meer hebt om achter kinderen van 9 aan te rennen of rond te hangen bij het speelveld. Leer zoon zelfstandigheid en praat met hem over deze nieuwe situatie. Bespreek wat hij wel en niet moet doen. Daar heeft hij levenslang wat aan.