Hoe gaan jullie om met de kinderen en huiswerk? En dan als dat niet goed loopt? Mijn oudste is slecht in plannen en stelt alles uit. Met als gevolg dat hij nu nog aardig wat dingen moest doen thuis in de herfstvakantie. Hij zit in groep 8. Eigenlijk valt het werk qua hoeveelheid nog mee, maar het is best pittig dus hij heeft het steeds weggelegd. Ik vind het zelf ook lastig. Het gaat om pluswerk taal en rekenen. Taal heb ik hem wat mee op weg kunnen helpen door hem wat anders naar de vraag te laten kijken. Maar rekenen lukt mij niet. Mijn zwakste kant.. Dus helpen kan ik hem niet hiermee. Het is pluswerk voor rekenen. En eigenlijk moet hij het ook zelf doen natuurlijk. Maar jeetje wat een drama's. Huilen, pennen weggooien, school is k.. En opmerkingen zoals "waarom moet ik zoiets stoms weten, jij weet het toch ook niet.." Met dit drama-gedrag komt er natuurlijk niks van terecht. Mijn man heeft er ook naar gekeken. Die vond de vraagstelling raar, legt het na een tijdje weg en het is klaar voor hem. "We snappen het niet dus tja helaas dan heeft hij dit maar niet af" Tja dat vind ik dus niet het goede voorbeeld voor mijn zoon. Dit levelwerk is toch juist bedoeld als uitdaging en het zijn geen gewone sommen.. Volgend jaar wil hij naar het gymnasium.. Nou ik houd echt mijn hart vast. Nog veel meer huiswerk..
Wil hij zelf ook naar het gymnasium? Beseft hij goed dat er dan nog veel meer (stom) huiswerk bijkomt? Ik wil hier niet mee suggeren dat jullie hem op (te) hoog niveau willen hebben. Beslist niet! Vaak willen kinderen het ook echt zelf, maar beseffen ze niet goed wat er allemaal bij komt kijken. Mijn ervaring is dat het voor kinderen op de basisschool best lastig in te schatten is wat en hoeveel ze als huiswerk krijgen op de middelbare school. Als jouw kind zelf zo graag naar het gymnasium wil zal hij toch echt een andere houding moeten krijgen ten opzichte van huiswerk. Onze ene zoon had een prima citoscore, zou kijkend naar zijn cito's prima havo aan moeten kunnen. Maar al vanaf groep 6 was het een groot drama wat het huiswerk betrof. Niet maken/leren, boos worden, alles. Wij hebben er toen voor gekozen hem.toch naar het vmbo te doen. Hij is daar met een prachtige lijst vanaf gekomen, zit inmiddels op het mbo en heeft het daar geweldig naar zijn zin. We hebben nu weer een zoon in groep 8 zitten. Zijn voorlopig schooladvies is havo/vwo. Maar ook hij gaat naar het vmbo. Het is gewoon geen leer-kind. Zodra er wat huiswerk is is het drama. Het heeft al heel wat bloed, zweet en tranen gekost om hem al zijn huiswerk te laten doen. Hij heeft op dit moment een beroep in zijn hoofd waarvoor hij zelfs naar de universiteit zal moeten. Wil hij dat echt? Dan heeft hij nog best een lange weg te gaan. Of dat beroep het ooit wordt weet ik echt niet. Kinderen van zijn leeftijd roepen zo vaak wat. Wat ik wel weet is dat hij nu volledig zou vastlopen op de havo. En dat het dan alleen maar voor een grote bak ellende hier thuis gaat zorgen. Dus kiezen wij voor een tandje lager.
Dat probleem kregen wij het eerste jaar van de middelbare. Op de basisschool eigenlijk nooit huiswerk (omdat ze dat vaak al in de les ) en de uitdaging van de plusklas viel weg omdat die (vanwege de corona) niet meer door ging. Dus kwam ze in de eerste van de havo terecht zonder echt ooit te hebben geleerd te leren. Probleem is dat ons kind alles in 1 keer foutloos (perfect) wil doen en het dus heel moeilijk vind om fouten te maken. Daardoor schiet ze enorm in de stress en werd er ook vaak geschreeuwd en gehuild en al die andere drama omdat ze het niet "kan" . Ze kan het wel alleen moet ze er moeite voor doen en dat was ze niet gewend. Ook begon ze achter te lopen met wiskunde, daar kreeg ze dus de opgaven niet af tijdens de les maar had niet eens door dat ze het dan thuis af moest maken. Toen werd haar het leerplein aangeboden, dat is na je schooltijd op schoolblijven en onderleiding van een leraar je huis en leerwerk maken en inplannen. Nou het huis was te klein je dacht toch niet dat ze dat ging doen. En ik er ondertussen maar bovenop zitten, moet je nog huiswerk maken, volgende week heb je proefwerk zul je niet eens gaan leren etc etc. Man boos want ik bemoeide mij er teveel mee, kind schaarde zich achter papa en dus me er niet meer mee bemoeid. Tot ze in eens achter kwam dat ze met een 4 en twee 5-en niet over zou gaan naar de tweede, toen heeft ze er toch maar tijd in gestoken en is uiteindelijk met 1 onvoldoende (een 5) overgegaan. Nu zitten we in het 2de jaar en heeft ze zich meteen opgegeven voor het leerplein, betekend wel dat ze op maandag en dinsdag tot 16:30 uur op school zit maar dan heeft ze al het maak werk voor die week af en is ze ook al een eind met het leerwerk + ze helpen haar plannen. Eigenlijk doen ze daar hetzelfde wat ik vorig jaar probeerde te doen maar dat valt onder het kopje bemoeien en de leraar helpt Hoe moeilijk ik het ook vond (en nog steeds vind) blijkt dat, je je er niet mee bemoeien, en ze zelf op hun b laten gaan beter helpt dan te blijven pushen.
Nou ik wil hem persoonlijk liever naar het vwo. Hij wil zelf echt perse naar het gymnasium.. Latijn en Grieks vindt hij echt fantastisch. En dat huiswerk weet hij wel. Maar hij zegt dat dat ook voor mavo en havo geldt.. Tja en dat is natuurlijk ook zo. Het is alleen dat gedoe met huiswerk dat als het even tegenzit er gelijk zo'n drama komt..
En dan nog het rekenwerk wat jullie niet snappen en hij toch moet doen. Dat is heel lastig. Dan kun je hem er niet mee helpen. Ik denk dat je dan idd het weg moet leggen en het na de vakantie met de leerkracht bespreken. Want de vraag is nu of je zoon het niet snapt of niet wil doen. Weet je dat zelf? Kreeg hij daar dan lange tijd voor? Hier is het heel gestructureerd: dinsdag huiswerk voor vak A, dinsdag voor vak B, elke donderdag een repetitie, vrijdag werd maak en leerwerk van een ander vak. Dus elke keer moet er iets af zijn/geleerd zijn. Nooit dingen voor langere periodes. Behalve een werkstuk of spreekbeurt. Wij hebben als regel dat na het avondeten hij meteen aan zijn huiswerk gaat, even leren, dingen maken.
Nouja inderdaad dit dus. Hij hoeft eigenlijk nooit te leren. Nu was er een leraar ziek en moeten ze thuis dus dingen van hun weektaak afmaken. Maar het moeilijke stelt hij maar uit en uit. En vervolgens drama. Dan kan hij zich dus helemaal niet meer concentreren. Met taal help ik hem even op weg door hem wat vragen te stellen en hop hij kan verder en doet dat dan ook. Maar nu met dat rekenen lukt mij dat niet, loopt hij vast en gelijk drama. Hij voelt zich gesterkt door zijn vader die ook vindt dat als hij het niet snapt hij het niet kan maken.. Ik hoop maar dat er op het voortgezet onderwijs ook zoiets iets qua leerplein of begeleiding. Hij gaat echt niet tekeer zo op school als het even tegenzit.
Heeft hij ondertussen al wel geleerd hoe je moet leren? Daar begeleiding in gehad? Van alleen pluswerk krijgen leer je niet leren. Dan weet je nog niet hoe je het moet aanpakken. Ik denk dat daar nog wat te winnen valt. Want z’n gedrag is ook wel heel herkenbaar als ‘ik heb geen flauw idee wat ik ermee moet’. Dus uitleggen dat hij nu de leerkuil in moet, door moet zetten, kijken of je op een andere manier het kunt oplossen. En dat het niet perfect moet, de angst dat het een keer niet het goede antwoord is zit er vaak ook in. Als dit herkenbaar is, zou ik ook nog een gesprek op school plannen. Kijken of ze hem daar dit jaar nog wat extra in kunnen ondersteunen. En anders extern daar wat mee doen. Want anders loopt hij er op de middelbare school, of nog later, tegenaan. Wij zijn nu samen met de orthopedagoog ook bezig met hoe je dingen kunt aanpakken als je het niet weet. Het doorzetten, hulp vragen, anders oplossen. Maar ook welk gevoel het oproept als iets niet direct wil. Thuis gaat hij in vluchtmodus (loopt letterlijk erbij weg) op school meer in freeze, dus doet dan niks meer, wat voor school lijkt op gebrek aan motivatie. Hij is wel een stuk jonger, maar ben blij dat het nu al aangepakt wordt.
Klopt, mavo en havo hebben ook huiswerk, maar dat is beduidend minder en zeker voor hem ook een stuk makkelijker. Vwo gaat gewoon een stukje dieper. Ik weet niet hoeveel werklast gymnasium geeft bovenop het vwo? Hier betekent het in ieder geval een paar uur per week meer les. Maar qua huiswerk geen ervaring. Mijn zoon wilde geen gymnasium. Hij doet tto-vwo. Wij hadden in groep 3 al door dat onze zoon voorliep met bepaalde vakken. Ik heb er vanaf dat moment heel erg op gelet dat school hem uitdaging gaf. Juist om te leren leren. En om te laten merken dat niet alles zomaar gaat of makkelijk is. Om hem te leren zich ergens in vast te bijten. Want hij stopte gewoon echt als er iets was wat hij moeilijk vond. Hij zei dan meteen: 'dit kan ik niet' en stopte. En juist daar wilden wij dat hij dan door zou gaan om zich daar toch in te gaan verdiepen. Kan het zijn dat jouw zoon dat ook een beetje heeft? Dat hij moeite heeft met doorzetten als iets moeilijk wordt?
Ze moesten het nu thuis afmaken omdat leerkracht ziek was en dit onderdeel is van de weektaak. Geen idee hoe dit op school gaat als hij het niet snapt. Ik neem aan dat hij dan op weg geholpen wordt. Ik denk dat zoon de vraagstelling niet snapt in dit geval. Want hij is heel perfectionistisch. Hij weet vaak dingen vrij snel en nu zit het dus even tegen en hebben we drama. Het zijn geen gewone sommen maar verrijkingswerk. Met taal was dat dus ook. Ik stel even wat vragen waardoor hij anders denkt en hij kon weer op weg terwijl het nog steeds moeilijk was. Qua huiswerk die structuur, zoiets moet het volgend jaar dan maar worden. Zoon heeft eigenlijk nooit huiswerk. Soms iets afmaken doet hij wel. Toetsen zie ik hem nooit leren, maar dat haalt hij ook allemaal gewoon goed. Werkstuk en spreekbeurt plannen we dan ook wel in. ik laat hem eerst zelf, herinner hem eraan en vraag of hij er wel an denkt. Als de deadline dichterbij komt en hij inde knoei, zeg ik wel bijvoorbeeld dat hij eerst aan de slag moet voordat hij afspreekt met vriendjes, dan grijp ik wel in qua planning.
"Oh help ik weet iets niet en hoe ga ik daar mee om?" Een hele moeilijke vraag voor sommige kinderen. En denk ik ook voor jouw zoon. Kun je een dingetje delen van het rekenwerk? Misschien kan mijn zoon hem wat tips geven?
Ja dat laatste is dus helemaal waar. Dat heeft hij ook absoluut. Juist omdat het nooit nodig is geweest. School heeft hem altijd extra uitdaging gegeven, levelwerk, plusklassen en hij is ook versneld uiteindelijk toen dat nog niet genoeg bleek. Hij heeft in die plusklassen ook wel zeker de ervaring dat het niet allemaal zomaar gaat, dat vindt hij moeilijk maar later is hij dan oko echt wel trots op het eindresultaat. Maarja nu met huiswerk.. Dat vind ik dus echt lastig. Hij kijkt er iederen dag even opnieuw naar, weet het dan nog steeds echt niet. Had zijn hoop gevestigd op onze hulp, maar helaas. En nu gooit hij zijn kop er tegenin, gelijk huilen, drama. tto-vwo lijkt mij persoonlijk ook heel goed voor hem inderdaad. Maar de school lijkt hem niet leuk, de toegevoegde waarde van tto ziet hij nu niet. En tja dat grieks en latijn spreekt hem zo enorm aan. Maar goed ik voorzie de problemen met huiswerk zowel op gymnasium als een gewoon vwo hoor. Het plannen en als het tegenzit hoe hij er dan mee omgaat.. of hoe wij hem daarin begeleiden ook vooral...
Als het Grieks en Latijns hem zo aanspreekt zou ik hem zeker die kans geven. Wie weet pakt hij dat juist heel makkelijk op. De school waar mijn zoon zit heeft ook GTO, dat is tto met gymnasium. De helft van zijn klas doet dat wel, de andere helft niet. Dat betekent dat de helft van de klas soms een uur eerder op school moet zijn of juist later uit is. Voor de rest is het hetzelfde. Lastig hè. Als jullie hem echt niet kunnen helpen zal hij na de vakantie aan de bel moeten trekken bij de leerkracht. Ook weer een keerpunt je voor hem: iets niet snappen mag best, maar dan wel om hulp vragen.
Ja dat. Een hele moeilijke vraag omdat het niet zo vaak voorkomt.. Hij vindt dat hij het moet kunnen. Maar dus ook voor ons.. hoe gaan wij ermee om. Wat lief.. Het is bijvoorbeeld dit: 3a en b Ik moest al lachen om 2b. Hij heeft het antwoord. Berekening staat er niet bij, vond hij niet nodig blijkbaar.. En hi is nu even niet meer voor rede vatbaar.. Ook best sneu.
GTO dat klinkt ook goed. Dan kan je kiezen. Ik denk zelf ook wel dat hij Grieks en Latijn juist snel oppakt. Hij had nu in de plusklas al iets gehad. Bij ons is het in de buurt of gymnasium of een scholengemeenschap met vwo-plus of gewoon vwo. We hebben nog even tot definitieve inschrijving gelukkig. Maar ook dit huiswerkincident is voor hem ook wel een leermoment. Ik hou alleen persoonlijk wel mijn hart vast hoe hij dit straks met echt meer moeilijke dingen gaat oplossen..
Geeft niks. Mijn zoon zei: Halverwege de reis heb je nog een afstand af te leggen van 67,5 miljoen km. Het signaal gaat met een snelheid van 300.000 per seconde. Elke seconde legt het signaal dus die 300.000 km af. Nu moet hij uitrekenen hoeveel x die 300.000 km in die 67,5 miljoen km gaat. De som is dus 67,5 miljoen delen door 300.000. dat is de tijd in seconden dat het signaal er over doet om bij de aarde te komen. Maar let op, dat signaal moet ook beantwoord worden. Dus diezelfde tijd is ook nodig om terug te komen naar het ruimteschip. Dus dat moet x 2. Als je je antwoord dan nog deelt door 60 heb je het in minuten. Is dat een beetje duidelijk?
Mijn zoon had ook altijd nachtmerries over dat zijn weektaak niet af kwam. Dat heeft m zijn hele basisschool carrière achtervolgd. Maar hij wou ook dolgraag latijn en grieks! Hij is dit jaar begonnen op een gymnasium en die doen niet aan weektaken. Het streven is dat je op een uur per dag huiswerk blijft. Het aantal lesuren en de huiswerklast is echt lager dan die van kinderen uit de straat die naar een havo/vwo school zijn gegaan. Dus ik zou daar niet de bang voor zijn, maar goed informeren vantevoren. En juist omdat het geen pluswerk meer is, is er alleen huiswerk van zaken waar eerst een klassikale instructie over geweest is. Anyway ik herken je angst, ik had het zelf een jaar geleden ook maar het valt mij dus echt 100% mee. Is er niet iemand in je omgeving die wel goed is in wiskunde die afentoe mee kan kijken? Mijn man is natuurkundige en mag ook lesgeven, en ik ben weer goed met taal, dus samen kunnen we mijn zoon altijd helpen, dat komt toevallig goed uit
Nou voor mij in ieder geval wel! Dankjewel en bedank je zoon maar namens ons! Mijn zoon is nog even buiten zijn hoofd aan het leegmaken op de trampoline, hij gaat er zo weer naar kijken. En dan ben ik toch wel trots op hem, dat hij dat zelf aangeeft zonder gehuil en gedoe en zonder dat ik hem moet dwingen ofzo. Ik heb hem gezegd dat ik een uitleg heb gekregen en dat hij er even naar moet kijken. Reactie: Oh wat lief, dankjewel mam! Ik ga er straks weer even naar kijken dan na het eten.