Onze dochter is vanaf dat ze met bijvoeden startte echt een heel goede eter. Er zat totaal geen rem op. Ze lustte alles, alles ging op. Alle soorten drinken, warm eten/ brood en beleg, fruit... Nu sinds een maandje denk ik, is ze minder gaan eten. Op zich logisch, ze groeien minder hard. Maar brood bijvoorbeeld gaat er nog steeds prima in, pasta, aardappels, vlees... jammergenoeg laat ze de meeste groenten, fruit en de melk nu staan. Voorheen at ze 2 stuks fruit, nu mag ik blij zijn als er 1 stuk in gaat. Eigenlijk eet ze alleen nog banaan. Met de rest gaat ze gooien. Groenten eet ze wel door een saus of wortels/ sperziebonen gaan erin, maar broccoli, rode kool, wat specifiekere smaakgebonden dingen eet ze niet meer, voorheen wel. Melk - koud- lust ze ook ineens niet meer. Alleen als ik het opwarm of door de pap, dan kan ze zo 200cc weg drinken. Ik wil op zich best (tijdelijk) de melk opwarmen, maar zoonlief heeft tot zn derde geen koude melk gewild, en wilde dit eigenlijk voorkomen bij mn dochter. Wil haar er dus niet teveel aan wennen. Wil haar ook niet iedere dag banaan geven, maar ja, ze moet toch ook fruit... Is dit een fase, of is dit het begin van de smaakontwikkeling? Hoe voorkom ik dat ze heel eenzijdig gaat eten? Ik blijf wel aanbieden, maar geef haar dan uiteindelijk wel een alternatief als ze groenten/fruit laat staan, of warm uiteindel,ijk de melk toch maar weer op, vind het te belangrijk dat ze daar wat van eet/drinkt. Of is dit (nu al) niet handig?
Rond die leeftijd hoor ik veel dat kindjes gaan 'klooien' met voeding. Hier net zo. De vraag voor jezelf is even: wat vind jij belangrijk? En wil je er nu een strijd van maken of doe je dat op oudere leeftijd? Bij sommige kindjes werkt dwingen, onderhandelen e.d. goed. Bij anderen weer niet. Onze zoon valt in die laatste categorie. Dwingen werkt hier averechts, dus bij ons is het toverwoord 'loslaten'. Moet zeggen dat hij daardoor niet automatisch beter eet, maar het iig gezellig is aan tafel Hier wilde zoon een hele periode de korstjes van het brood niet. Als ik ze er wel aan liet, liet hij de halve boterham staan of gooide alle korsten op de grond. Een hele periode vantevoren dus maar de korsten eraf gehaald. Broodje ging weer schoon op en het geklooi was eraf. En nu? Nu eet hij de korsten gewoon weer op. Ik heb wel geprobeerd te voorkomen om als hij iets niet wil, dán iets anders voor hem neer te zetten. hier eet hij bijvoorbeeld geen pasta met saus. Hij krijgt nu dus standaard een deel kale pasta en een deel pasta met saus (ik ben wel van het blijven aanbieden). Is de kale pasta op en hij wil het andere niet, dan heeft hij pech. Hetzelfde met brood: prima als hij zijn brood niet meer wil, maar hij krijgt dan ook niks anders. Dat is de enige 'strijd' die ik er met eten van maak. Als hij straks ouder is, wil ik wel meer gaan kijken hoe ik er iets bij hem in krijg. Dan zal hij wellicht best wel eens gedwongen worden om 1 hap te proeven. Maar daar vind ik hem nu nog te jong voor en werkt momenteel ook alleen maar averechts. Moraal van mijn wat lange verhaal: uitproberen en bedenken wat voor jullie belangrijk is groetjes, Judith
Ik hoor het inderdaad vaker met deze leeftijd dat het "klooien" begint... Mn zoon was ook zo, alleen bij hem gaf ik toe en lukte het niet zo 1,2,3 om weer terug te draaien, dat heeft echt letterlijk jaren geduurd. Wil koste wat het kost dat voorkomen! Ik maak er nu eigenlijk nog helemaal geen drama van. Ik blijf aanbieden. Vanmorgen met de mandarijnen begon ze meteen te piepen van protest. Ik vraag me af of ze op deze leeftijd al door zouden hebben dat ze daarmee kunnen manipuleren? Dat ze dat dus gaan "misbruiken"?? Ik heb het genegeerd en toen heeft ze toch wel ongeveer 1 mandarijn op. Daarna een banaan op brood geprakt zodat ze het niet zo zeer als alternatief zou zien. Snoeptomaatjes zijn hier ook erg geliefd, die geef ik soms als alternatief als ze geen hap groenten op heeft, ze is nu nog te jong om te vragen of ze een hapje wil proeven..
Weet je dat het eigenlijk helemaal niet om eten gaat maar om de ontwikkeling van de eigen 'ik'... ze krijgen gewoon door dat ze 'nee' kunnen zeggen (of doen) en dat ze ergens macht over hebben. Er zijn maar weinig dingen waar ze dat gemakkelijk kunnen uitoefenen en eten is daar er één van. Als je dat in je achterhoofd houdt dan weet je ook dat je eigenlijk ook weinig hoeft te laten, dat het allemaal wel weer goed komt en dat naarmate ze beter gaan lopen, praten etc dit ook weer makkelijker gaat. Maar maak er strijd van en je hebt mogelijk voor het leven een eetprobleem! Negeren is dus heel vaak een goede methode en later of een andere dag opnieuw aanbieden wil vaak ook heel goed werken. Dit in combinatie met een afnemen de groei.. tja, het is niet raar dat veel dreumessen deze fase mee maken.
Nee...inderdaad.. Maar dan accepteren dat ze mogelijk een aantal maanden weinig groenten, fruit en melk binnenkrijgen? Vind dat dan wel lastig...
Denk dat je het al goed hebt aangepakt bij die mandarijn... Hoe meer aandacht je er aan schenkt, of andere dingen gaat aanbieden wordt het alleen maar leuker. En het is natuurlijk wat Cygnet zegt: het gaat niet eens om het eten, het wel of niet lusten, maar om het eigen willetje! En ik denk dat het zeker al wel kan op die leeftijd... Je moet heel creatief zijn en dingen misschien op een andere manier of ander moment aanbieden. Als ze geen melk drinkt, geef je desnoods tussendoor een stukje kaas of een schaaltje kwark/yoghurt. Het gaat om het binnenkrijgen van zuivel, niet persé alleen melk... Of meng de melk met thee oid. Tussendoor misschien een bakje met komkommer/cherrytomaatjes/paprika op tafel zetten zonder veel woorden. Of een bordje met stukjes fruit op tafel zetten waar ze zelf van kan pakken tijdens het spelen of zo... En je kunt het er niet in proppen, dus als ze een dag geen fruit eet, dan is dat zo. Heb hier overigens altijd ook knijpfruitjes in huis van zonnatura met groenten en fruit erin, die heb je overigens ook in sapjes. En als je echt twijfelt of ze wel genoeg voedingsstoffen en vitamines binnen krijgt kun je altijd een vitaminepilletje geven van bijv optimax (zijn kleine beertjes in verschillende smaken)....
Zal er eens op gaan letten om fruit zo ongedwongen mogelijk te geven. En dan dus maar geen alternatief. Denk dat het best kan schelen inderdaad! Melk in de thee doe ik al vaak. En mocht ze echt niet aan de 300cc komen met melk bij het brood en toetje geef ik nog wat warme melk voor de nacht. Hopelijk is mn angst dat ze dus niet meer went aan koude melk ongegrond en is het een kwestie van een eigen willetje ontwikkelen en draait ze wel weer bij. Maar zouden jullie dan wel koud blijven aanbieden en als ze het niet drinkt dan idd op later tijdstip door de thee/ toetje / kaas etc doen? Knijpfruit geef ik nog weleens als ze echt haast niks op heeft aan fruit, maar dan wel op een ander moment op de dag. Vitamine pillen heb ik tot nu toe nog niet nodig gevonden.
Misschien kan ze de 'kunst' inmiddels afkijken bij broer-lief? Ik denk dat dat haar niet ontgaat. Ik weet dat je het slecht kan loslaten, maar dat is wel het toverwoord. Gewoon gezond eten aanbieden, normaal doen als ze niet eet en goed eten niet belonen. En als ze slecht eet, geef je idd een vitaminepil. We kunnen allemaal wel willen dat ze iedere dag 3 gezonde maaltijden en 2 gezonde tussendoortjes eten, maar dat is een utopie. Ze zijn nog zo klein, gaan nog door zoveel fases, maar het komt vast goed. Jij als ouder kan haar daarbij begeleiden.
Nou, ben er wel achter dat ze het maar wat grappi vindt als mama gefrustreerd reageert als ze haar eten op de grond gooit. Dus dat gaan we voortaan wat neutraler aanpakken. En kunst afkijken bij broer is nu niet meer aan de orde, die eet momenteel als een bootwerker....!! denk dat het m vooral ligt bij het niets laten merken als ze niet eet, want met mijn ervaring bij broerlief is dat wel lastig, reageer al snel boos of gefrustreerd. Plus geen alternatief bieden...