... weer onzeker. Ben heel blij met die negen maanden hoor. Sven zijn poep is de laatste tijd vaak dun tot waterachtig. Het gaat af en aan, dun, gewoon. Zijn poepritme is gewoon normaal dus volgens mij is het niet echt diaree ofzo. Maar nu wordt ik zo onzeker gemaakt door mensen die dan goede tips gaan geven. Dat ik eigenlijk naar het cb moet gaan omdat hun er zoveel verstand van hebben. Dat ik juist wel veel bijvoeding moet geven omdat hij er anders nooit aan went. Dat ik pap moet geven omdat dat goed is voor zijn darmpjes. Ik moet dit wel geven en dat juist niet. Ik ben heel nuchter hoor, hij plast goed, is vrolijk maar toch speelt het steeds maar door m'n hoofd. Vannacht heb ik gedroomd dat hij naar het ziekenhuis moest omdat hij uitgedroogd was. Mijn gevoel zegt dat alles gewoon ok is met hem. Maar die twijfel heh pfffffff. Hebben jullie dat ook wel eens?
Hoe vaak popet hij per dag? Wat eet en drinkt hij per dag naast de bv? Krijgt hij tandjes? Tja buitenstaanders weten het allemaal altijd erg goed he. Persoonlijk zou ik zeggen kijk naar je kind, is hij vrolijk en blij? Dan zal het waarschijnlijk allemaal wle meevallen.
Denk dat je best je gevoel kan volgen... zolang hij er goed uitziet, lekker speelt, tevreden is, goed plast enz. zou ik me niet druk maken. Ik ben ook voorizchtig met de bijvoeding, het gaat er allemaal goed in hoor maar ik wil dat ht eerste jaar bv het belangrijkste blijft. Mijn kids hebben beide nooit pap gekregen en krijgen dat ook niet. Zit voor mij geen meerwaarde aan. Mijn doel is dat hij als hij 1 is zo ong met ons mee kan eten en tegen die tijd een beetje het ritme heeft van ontbijt met een boterham, smiddags boterhammen eet en savonds mee warm eet. Ook na het eerste jaar wil ik gewoon bv blijven geven, gewoon na de boterham ipv een beker melk en als tussendoortje en voor het slapen gaan enzo. Denk dat je gewoon voor jezelf een beetje duidelijk moet hebben wat jij zou willen en daar heel langzaam aan op afsturen. Hij is nog maar 9 maand he, vollop baby en bv is voorlopig gewoon voldoende... alles wat hij erbij binnen krijgt is mooi meegenomen (aldus mn kinderarts)
Dat twijfelen komt vast omdat is zo moe ben. Dan lijkt het net of niemand denkt zoals ik het doe. Iedereen weet het beter en deed het anders. (zal ik maar niet te vaak zeggen anders krijgt de borstvoeding daar nog de schuld van) maar goed -einde klaagzang- Bijvoeden is voor mij ook echt bijvoeding. Dus eerst borstvoeding en halfuurtje daarna bijvoeding. Dus heel veel eet hij daar nog niet van maar wel zoveel als hij zelf wil. Dat vind ik belangrijk. Het is echt heerlijk om jouw stukje te lezen zeeuwsmeisje. Zoveel herkenning. Ook over die pap. Dank jullie wel
Daar zijn we voor he... Je bent echt niet de enige hoor al herken ik het wel... in mijn omgeving doet ook iedereen het anders en daardoor is het idd wel eens alsof ik "raar" ben. Niet dat mijn ideeën nou zo extreem zijn maar het sluit niet aan bij hoe de meeste in mn omgeving met de voeding voor hun kids omgaan. Met die hoeveelheden komt het uiteindelijk vast wel goed en dan nog... een kind wat niet wil eten kan je onmogelijk dwingen, dat verlies je altijd. Belangrijkste is vind ik het eten gewoon gezellig te houden, ook in dwarse periodes van je baby/dreumes. Als ze eten leuk vinden en leren dat gezond ook lekker is/kan zijn dan ben je al een eind op de juiste weg... veel meer is niet nodig voorlopig.
Ik wil idd dat het eten leuk is voor hem en dat hij spelenderwijs leert eten. Wil hij niet, nou ja jammer. Is nu heel makkelijk natuurlijk want de borstvoeding is nog het belangrijkste en die weigerd hij nooit Ik hoop dat ik hem zo een goede basis geef. Hoe het over een poosje is als hij een niet-eten periode heeft? Geen idee. Gaat vast ook wel goedkomen.
Komt ook wel goed... gewoon tussendoor wat dingen extra bij in proppen. Lola eet altijd graag sla ook in slecht eten periodes dus dan geef ik dat wat extra of een keertje vaker een gezond tussendoortje. Komt vanzelf goed... ze is echt een lichtgewicht (weegt 12 kilo met ruim 2 jaar, mn zoon bijna 9,5kilo met 7 maand) maar ze snoept weinig, eet best goed, wat weinig misschien maar ze lust wel bijna alles, is nog nooit echt goed ziek geweest en is vrolijk... meer kan je niet doen als moeder zijnde. Echt gewoon vertrouwen in dat je zelf weet wat goed is voor je kind... al blijft het altijd wel een beetje een raar gevoel dat nu je moeder bent je zoveel moet beslissen voor een ander (je eigen kind)
Zit nu net deze collumn te lezen en zit nu een potje te janken (emotiedoos) geeft zo goed mijn gevoel weer en dat het gewoon goed is wat ik doe. http://www.borstvoeding.com/columns/woede.html#meer @zeeuwsmeisje: Sven zit ook onder het standaardlijntje, maar het is zijn eigen lijntje....
Ik laat Jelte altijd 's avonds aan de borst in slaap vallen en leg hem dan in bed. Kan me voorstellen dat je er emotioneel van wordt, ik had het ook wel een beetje.
Ja doe ik ook, heb net een uurtje met Sven op bed gelegen. Dan is hij nog zo heerlijk klein en een echte baby. Is nog de enige voeding waarbij hij (weer) in slaap valt aan de borst. Bij zijn voeding voordat hij naar bed gaat doet hij dat niet meer en overdag al helemaal niet.
Alles is herkenbaar. Je bent niet de enige Lintjezuur . Enne, mooie column. Dat is precies wat ik in gedachten houd als 'men' vindt dat ik hem verwen. Laatst kreeg ik het 5 minuten advies. Elke keer 5 minuten langer laten huilen. Dus eerst 5, dan 10-15-20-25-30-35 enz. Daar gingen mijn haren recht van overeind staan. Dus echt niet hè...
Ik ben ook erg ontaard hoor... ik laat mn kids ook niet huilen. Hoevaak ik al niet te horen heb gekregen dat ik ze verwen. Voordeel is dat ik een dochter van 2 heb waarbij ik precies hetzelfde heb gedaan als ik nu met mn zoon doe en zij is gewoon een heel aangenaam persoontje geworden ondanks of dankzij mijn aanpak. Ik heb nog een mooi stukje, ooits een van het bvforum gejat "Waarom wordt er toch door iedereen zo'n punt van gemaakt, of de baby en jij je houden aan het voedingsschema? De baby mag slechts iedere drie of vier uur een voeding hebben, terwijl wij als volwassenen bij elke lekkere trek iets extra's nemen? Er zit, ruwweg, zelden meer dan twee uur tussen een maaltijd en het daaropvolgende 'tussendoortje': kopje koffie met een koekje, een appel, thee met een chocolaatje! Waarom noemt men het toch verwennen, wanneer je je baby opnieuw aanlegt, ook al heb je hem 'pas' een kwartier geleden de borst gegeven, maar mag mama best nog een kopje thee nadat zij iedereen heeft uitgezwaaid naar school en werk, voordat ze aan de slag gaat? Waarom is het verwennen, als je je huilende baby, die ogenschijnlijk niets mankeert, oppakt en knuffelt, terwijl het een goede echtgenoot heet als je man je streelt en opbeurt wanneer je je rot voelt? Waarom zijn we bang om slaaf van ons kind te worden als we hem in slaap wiegen, maar vinden we het erbij horen om de oudere kinderen een verhaaltje te vertellen, te bidden, of even na te praten over de dag bij het slapen gaan? Waarom praten we nog even fluisterend in het donker gezellig samen met onze man voordat we in slaap vallen? Waarom rennen we naar de telefoon als die overgaat, laten we de deurbel slechts in uiterste noodzaak onbeantwoord, maar zeggen een kind dat iest wil, dat het 'even wachten' moet? Of laten de baby rustig een poosje huilen? Waarom zijn we zo verbaasd dat ons kind geïriteerd en driftig is vlak voor het eten, waar het een bekende handelstechniek is, om nooit iemand net voor de lunch een gunst te vragen? Steeds weer betrap ik mijzelf erop, dat ik een gedrag van mijn kind eis, dat ik niet van mezelf verwacht (bron: LLL) Ik denk hier nog regelmatig aan...
Mooi stukje ook idd. Wordt je wel met je neus op de feiten gedrukt. Laat Sven ook nooit huilen. Hij huilt ook niet zo vaak dus als hij het wel doet is er ook wel wat aan de hand. Maar misschien huilt hij ook niet zo vaak omdat ik hem daar de kans niet voor geef Vannochtend een nieuwe tand ontdekt (auw ) Verklaart de rare poep wel van de afgelopen dagen...
Ah toch een tand! En inderdaad, ik doe het net zoals jullie. Ik laat hem weleens wat mopperen, maar niet huilen!
Zeeuwsmeisje, wat een mooi stukje. Je gaat er wel bij nadenken. Ik vind ook dat je je eigen gevoel moet volgen. Ik doe dit hier ook en krijg er idd ook commentaar op. Vooral: je verwent haar, heb ik al heel erg vaak gehoord. Maar ik ben zo trots op mijn meisje hoe ze de wereld stilletjes ontdekt en toch nog dikwijls bij mama moet bekomen van de emoties. En ik geniet er zo van, want straks als ze wat groter is, gaat dit minder en minder worden. Over het eten, Liene en Sven zijn (op één week na) even oud. Ik geef haar ook BIJvoeding. Ze bepaalt ook zelf wat ze eet en hoeveel. Heb er ooit over gelezen dat ze zo een goede relatie opbouwt met eten en niet een relatie gebaseerd op emoties. En dat ze daardoor later eten minder snel als troost of comfort gaan gebruiken. Liene zit trouwens ook onder het lijntje. Heb je al eens de curve voor borstgevoede kindjes ingevuld? Saartje