Vooralsnog geven we er de voorkeur aan ons bij onze eigen naam te noemen en geen papa en mama te gebruiken. Wat zal dan het eerste woordje kunnen zijn? Onze voornamen zijn moeilijk. Overigens, als ze zelf later wél mama wil zeggen, prima natuurlijk. Wie heeft dit ook gehad?
Hier was sowieso het eerste woordje 'bal'... Vraag me wel af waarom je jezelf geen papa of mama wil laten noemen? Zeker als de voornamen nog te moeilijk zijn? (gewoon nieuwsgierig) Als jullie jezelf geen papa of mama noemen dan zal ze dit uit zichzelf ook niet gaan doen hoor... denk ik zo. Op het eerste woordje heb je toch niet altijd invloed...
Waarschijnlijk toch mama en papa. Ouders heten namelijk niet voor niets mama en papa, die heten zo omdat mama en papa de eerste klanken zijn die een baby gaat maken. Mijn dochter zegt papa terwijl ze geen papa heeft en de andere 3 kids hebben allemaal ook papa gezegd zonder een papa te hebben. Grote kans dus dat jou dochter alsnog papa en mama gaat zeggen. Alleen verbinden jullie er dan geen betekenis aan.
Dat is nieuw Mag ik jullie overwegingen hiervoor horen? Ben gewoon nieuwsgierig. Ot: wij kozen wel voor mama en papa, maar: - eerste woordje van mijn zoon was 'auto' - van dochter 1 'die' - van dochter 2 'mbaba' wat de benaming was voor zowel mama als papa
Ik heb mijn ouders ook nooit papa en mama genoemd, het idee vind ik al heel gek Ik noemde ze wel al snel bij de voornaam, maar dan afgekort, dus de eerste lettergreep. @kleinesara: Er zijn heel veel landen waarin kinderen hun ouders ook geen papa of mama noemen, maar daddy en mommy, of baba en anne... Het is wel zo dat 'pa' en 'ma' relatief eenvoudige klanken zijn, maar mama en papa zijn zeker niet universeel.
Oh mijn eerste echte woordje was trouwens de naam van mijn zus, afgekort ook wel. En vervolgens 'bal' en 'koek'.
Maar dat zijn soortegelijke klanken. Het gaat om de m en de p/b in combinatie met een a of uh klank die het eerste word gemaakt. Zoals mamamama, babababa, dadadadada en daaruit zijn de woorden voor papa en mama in de meeste talen ontstaan.
Eerste woordje van onze zoon was "maffel" (mazzel) is de hond van mijn ouders en daar is hij echt dol op
In Engelstalige landen zeggen ze als baby ook vaak dadda ipv Daddy, omdat dat basisklanken zijn voor een baby. De meeste benamingen komen voor kleine kindjes wel in de buurt van 2lettergrepen woorden zoals: papa, baba, daddda, mama enz
Meerdere redenen, we voelen ons in de eerste plaats verbonden met onze eigen naam en niet met onze rol als ouder of het woord papa of mama. Daarnaast zijn onze namen uniek, het woord mama of papa niet. Mijn partner heeft zijn moeder altijd bij de voornaam genoemd, was gewoon. Ik echter mijn moeder altijd mama, vond ik ook oke. Dus ik moet nog maar zien hoe het voelt straks.... Dank voor de reacties...
Klopt wel wat kleinesara zegt . zelfs nu al (Tobias is nu bijna 3 maanden) horen we hen soms klanken maken die echt heel erg op het woordje 'mama' lijken Natuurlijk compleet onbewust, maar het zit er wel al in
Dat snap ik, maar genoeg kinderen die het niet actief gebruiken voor hun ouders, maar dus bv 'anne' tegen hun moeder zeggen, uiteindelijk is het gebasseerd op wat 'lekker bekt' en tja, ik heb het zelf nooit gemist en ook nooit gezegd
Hier was na papa en mama het eerste woordje bal bij beide kinderen. Zoonlief is nog niet verder dan dat maar heel bijzonder dat je je niet verbonden voelt met de titel papa of mama..klinkt in mijn ogen heel afstandelijk. ik kon niet wachten tot ze dat zeiden..vind papa en mama een eretitel zoals al gezegd werd.
precies het is een enorm grote EER dat je je papa en mama mag noemen. al zijn er miljoen papa en mama's op deze wereld, voor mijn kinderen hebben hun maar 1 mama en dat ben ik. daar ben ik trots op. maar goed ieder zijn keuze
Wij kiezen er wel voor om papa en mama genoemd te worden maar eerste woordje was 'beer' . Daarna kwamen papa en mama.
Ik moest hem even twee keer lezen hoor Ik las eerst: hier was na papa en mamma het eerste woordje bij beide kinderen Pas de tweede keer zag ik het woordje bal en begreep dat je hier bedoelde