Mijn kleine meisje kan echt hartverscheurend huilen als ze naar bed gaat. Vroeger, later, rituelen het helpt niet echt. Het lijkt alsof ze het nodig heeft om in slaap te vallen. Ze ligt dan gerust een kwartier echt heel erg te huilen in haar bedje. Is dat te lang of vinden jullie dat nog wel acceptabel? Ik vind het zo moeilijk om aan te horen! Thanks voor het advies alvast. S
Ik zou mijn kindje geen kwartier laten huilen. Mijn middelste kon er ook wat van en wij bleven erbij liggen/ zitten. Dat was een tijdje nodig, daarna ging het prima. Hij heeft nu weer een fase dat hij graag wil dat we bij hem blijven. Prima voor ons. En ons ventje slaapt rustig in.
Ik vind het ook lang. Maar ik zou dat ook echt niet volhouden, zeker als het hartverscheurend is, dan hou ik het nog geen 2 minuten vol. 9 maanden is nog best klein..
Je hebt moeders/ouders die het prima vinden om hun kindje te laten huilen en je hebt er die daarop tegen zijn. Ik ben erop tegen. Als het een fase is, zou ik boven even rommelen en de slaapkamerdeur van je kleintje openzetten. Of liedjes zingen. Of zachtjes een verhaaltje voorlezen.
Wat gebeurt er als je erbij blijft of steeds na een halve minuut oid teruggaat? Rond 9 maanden ia een heftige verlatingsangstfase. Ik zou zelf dus geneigd zijn om te troosten en juist te tonen dat ik er nog ben. Maar ieder kind is anders dus wat voor het ene kind werkt helpt juist niet bij de ander. Dus kijk ook heel goed naar je kind.
Het is zo moeilijk. Ze heeft het altijd gehad eigenlijk. Als baby ging ze bv clusteren en kon ook moeilijk in slaap vallen. Het kost haar zoveel moeite. Toen ze nog kleiner was kon ik haar in slaap wiegen. Nu gaat ze worstelen als ik haar lekker vast wil houden. Als ik erbij ben wordt het niet minder en huilt ze langer. En ze is echt moe. Als ik haar mee neem naar beneden wil ze niet spelen, niet op schoot. Op de opvang heeft ze overdag ook moeite met slapen. Soms valt ze in de wagen in slaap, lekker buiten met het geroezemoes van de andere kindjes om haar heen. Thanks voor de reacties tot nu toe. Ik ga nog even nadenken hoe ik dit toch anders kan doen.
ohja die verlatings angst , zo sneu ! het heeft hier een hele tijd geduurd, maar heb haar niet laten huilen gewoon bij ons genomen en steeds na een kwartiertje weer geprobeerd, uit eindelijk ging ze dan slapen dat werkte het beste , in haar kamer blijven met haar werkte ook niet dan ging ze helemaal over der toeren ..
Ja, misschien moet ik dat ook maar doen, even bij me nemen en kwartiertje later weer proberen. Maar dat is echt zwaar, ze houdt het zo tot 2200 vol. Nu zit ze ook weer bij me. Mijn eerste gaf ik een spee tje enhij was gelijk in dromenland.
Dat is wel heel vermoeiend. Ik vond die tip van steeds heen en weer lopen een goede. Ik herinner me nu ook dat ik dat bij mijn dochter ook een tijd gedaan heb. Succes ermee! Hopelijk zit er een bruikbare (en tevens de gouden) tip voor jouw kindje bij.
Ik zou niet teveel afgaan op advies van mensen die niet doorvragen en los van wie jouw kindje is en hoe jouw kindje in elkaar steekt, gewoon roepen dat je hoe dan ook niet moet laten huilen. Ik ben geen voorstander van laten huilen, maar dat betekent vooral dat ik geen voorstander ben van laten huilen als methode die dan toegepast wordt op een kind zonder maar te kijken naar wat het kind zelf nodig heeft. Dat geldt dus omgekeerd ook: er zijn gewoon kinderen die het wel nodig hebben en anders gewoon niet in slaap vallen. Aks jouw kindje daarbij hoort, kun je nog zo hard vinden dat je niet moet laten huilen, maar als dat het probleem alleen maar erger maakt, heb je daar niets aan en je kindje al helemaal niet. Je geeft aan dat ze dit altijd al doet? Heb je eerder gedacht dat er mogelijke oorzaken waren voor het huilen? Heb je je ingelezen over ritmes van baby's en vermoeidheidssignalen enzo? Hoe ziet je dagritme er op dit moment uit? Hoe is ze verder overdag?
het ligt er ook erg aan hoe je kindje in elkaar steekt. eerst liep ik 100x terug maar dan werd het alleen maar erger omdat ze me WEER weg zag lopen haha . Nu was het gewoon ff kroelen op de bank , en dan na ongeveer een kwartier ging ze er weer in. vanavond had ze het dus ook , om half 8 nog even mee genomen bij ons en om kwart voor 8 er weer in en 20u sliep ze .. Dit werkt het beste voor haar, mensen zeiden tegen mij ja je moet haar niet eruit halen , alleen op haar kamer blijven .. maar voor haar werkte dat niet . daarom kan iedereen nog zoveel zeggen jij kent je kindje het beste zeg ik altijd maar
Goed punt: wat voor meisje en haar ritme Super bevalling gehad, bv gegeven tot 5 maanden. Toen ik nog bv gaf kon ze vooral in de avond moeilijk in slaap komen. Dan wilde ze continue aan de borst totdat ze bijna in slaap viel. Toen ik stopte met bv had ze nog steeds moeite met ritme overdag ( weinig slapen) en ook laat naar bed in de avond. Vaak gaven we dan toch nog een extra flesje omdat het 2200 was en ze nog niet sliep. Zodra ze zich ontspant en bijna slaapt wordt ze toch weer wakker. Eerst werkte het goed om rustig tegen haar te praten en over haar buikje te wrijven. Daarna heb ik wekenlang liedjes gezongen en met haar door de kamer gelopen. Nu wil ze dat allemaal niet meer en heb ik het idee dat ze alleen maar bozer wordt als ik er bij blijf maar haar niet oppak. Mijn man neemt haar dan mee en legt haar in ons grote bed en gaat dan lezen totdat ze slaapt. Dat doe ik op dit moment ook maar ze is nog steeds aan het keten. Als ze om 7 uur opstaat dan slaapt ze ruim een uur rond 10:00 en nog rond 14:00 en heel soms nog rond 1700 een hazetukje. Vanaf 2030 begint ze het zat te worden en te gapen/dreinen. Maar dan is het brullen geblazen. Als we haar pas rond 2300 op bed leggen dan is er minder drama naar dan heeft ze dus al minstens twee uur slaap signalen afgegeven. De slaapjes overdag zijn dus tussen de 1 en 2 uur maar alleen als ze vroeg is opgestaan. Anders doet ze 1 slaapje tussen de middag. Ik heb gewoon het idee dat het haar heel veel energie kost om in te slaap te vallen en dat ze zich er niet aan over wil geven. Op de opvang hebben ze ook het beleid haar niet lang te laten huilen en dan laten ze gaat dus af en toe tussen de spelende kindjes of met een open slaapkamer deur slapen. Nog tips wat betreft een boek dat ik zou kunnen lezen om nieuwe inzichten te krijgen?
Heb je een duidelijk ritueel voor het slapen gaan? Dan is het in ieder geval duidelijk dat er geslapen moet worden. Hier was het pyjama aan, tandenpoetsen, liedje zingen en zwaaien naar de beer. Een kwartier huilen vind ik nog wel binnen de grenzen, mits dat niet volledig overstuur krijsen is. Sommige kinderen moeten hun prikkels op die manier even afreageren voor ze kunnen slapen. Dochter heeft ook een tijdje gehuild met het inslapen, werd alleen maar erger als we er steeds heengingen. Toen maar laten huilen, je kon ook aan het huilen horen dat ze langzaam in slaap viel, steeds zachter en meer jengelen. En wat ook hielp wat licht aan op de gang en even een klusje boven doen zoals was vouwen zodat ze mij af en toe hoorde. Na een paar weken was het weer voorbij.
Ik vind het altijd zo 'gemakkelijk' als hier gezegd wordt dat huilen niet kan. Mijn dochter heeft ook een fase gehad waarin ze echt moest huilen om in slaap te kunnen vallen. Leuk was het niet, maar dat leek de enige manier voor haar om haar energie kwijt te kunnen en zich over te geven aan de slaap. Ook het 'blijf er dan tenminste bij' lukt niet altijd. Bij ons kreeg ze net meer (huil)energie als we erbij bleven. Het leek wel alsof ze dacht "als jullie hier toch gaan blijven zitten, kan je me net zo goed pakken". Weggaan en na enkele minuten terugkomen werkte hier veel beter. Kort gezegd: nee, het is niet leuk. En je moet natuurlijk goed kijken naar de noden van je kind. Maar ja: het kan dat dat huilen even nodig is.
Thanks allemaal voor jullie adviezen. Ik ga nog even nadenken wat mijn nieuwe plan van aanpak zal worden.
Baby in een droomritme, van Stephanie Lampe. Ik vind je verhaal wel klinken alsof er eerder wel enig ongemak heeft gespeeld bij jullie meisje en ze door het troosten en dergelijke niet geleerd heeft zelf in slaap te vallen en geleerd heeft over de slaap heen te hyperen. Stephanie Lampe beschrijft heel uitgebreid hoe slaap werkt en hoe je daar het beste op inspeelt, en geeft daarvoor als 'methode' handvaten om de juiste slaapassociaties in te brengen voor je kindje, zodat die haar helpen om in slaap te vallen. Onze beide dochters hebben nogal wat fysieke klachten gehad (de jongste nog steeds) en bij pijn en ongemak lukt zelf slapen vaak niet. Ik heb beiden om die reden vaak in slaap geholpen, soms letterlijk in de houdgreep tot ze hun verzet opgaven en gingen slapen, om dan tenminste nog een beetje aan hun slaap toe te komen, (de jongste heeft hier een hele periode gehad dat ze per etmaal zo'n 10-11 uur pakte en niet meer. 's Nachts dan 8-9 uur en met een beetje pech dan overdag enkel 2 keer 3 kwartier Ik zie hier dat hoe vermoeider ze worden, hoe moeilijker slapen wordt en hoe minder er dus steeds geslapen wordt. Die circel moet je ergens doorbreken, want anders zit je straks met een kind dat helemaal niet meer slaapt. Ik denk dat dit boek je daar wel bij gaat helpen.