Lieve meiden, Beetje ongerust hier en ben opzoek naar andere mensen die hetzelfde hadden en mij wat kunnen geruststellen... Ben momenteel 35+4 wkn zwanger van eerste kindje. Buiten het moeilijke traject om zwanger te worden (ICSI) verliep de zwangerschap perfect, tot 2-3wkn terug. Dan hadden we de groei echo op net geen 33wkn en werd er gezegd dat onze "mini", ook wel mini was, p25 voor gewicht, woog toen iets van 1660g. Maar vooral de buikomtrek was niet in verhouding. Toen was ik niet erg ongerust, maar we moesten toch terugkomen binnen 3wkn ter controle... Gisteren was dus DE grote dag, maar had er verder geen zenuwen voor, het ging wel in orde komen. Het gewicht bleef mooi op curve p25 (2070g) maar de buik bleef echt inie-minie! conform 31wkn, terwijl ik er bijna 36 ben Nu, ik ben zelf ook vroedvrouw, dus kan het ergens wel plaatsen, maar alle rationaliteit ontbreekt een beetje nu het over ons kindje gaat Moet maandag terug naar de gynaecoloog, dus dat stelt me ergens wel gerust, maar grrr weet geen blijf met mijn gevoelens! Zijn er nog mensen die dit meemaakten? Wat had het voor jullie als gevolg? Ben alweer teveel aan het verder denken, geen natuurlijke bevalling, mss zelfs inleiding of keizersnede, stress dat de borstvoeding dus wel echt goed moet gaan, mss langer ziekenhuisverblijf,... Help, ben ff het noorden kwijt!!!
Ik had ook een ieniemienie buikje. Met 35 weken dat de vk serieus dat mijn kindje te klein was. Gelijk een groei echo gedaan maar er was helemaal niets aan de hand. Met 40 weken zag ik eruit als een zwangere van 32 weken. Gyn voelde voor de bevalling aan mijn buik en schatte de bsby op 3 kg, uiteindelijk woog ze 3,5 kg en was ze (nu nog steeds) langer dan het gemiddelde! Zegt echt niks dus, ik zou me geen zorgen maken.als ik jou was hoor! (En ik had een natuurlijke bevalling en prima bv )
Ik heb dat ook gehad bij mijn dochter. Ze vonden haar buik te klein, en hielden het wekelijks in de gaten, het groeide wel maar niet zo snel als de rest van haar lichaam. Nou zijn mijn man en ik ook niet groot dus ik maakte me geen zorgen. Zolang het buikje gewoon bleef doorgroeien was er nix aan de hand. Alleen was het in vergelijking met de rest van haar lichaam kleiner. Uiteindelijk ben ik 1 dag voor mijn uitgerekende datum ingeleid omdat ik toen verminderd vruchtwater had. En met haar buikje was nix aan de hand.
Bij ons was het andersom, haar buikje leek 3 weken voor te lopen. Uiteindelijk was er bij de geboorte ook niets bijzonders (geboren met 37.3).
Ook hier bij de eerste een medisch indicatie vanwege een P15 op de buik vooral... Uiteindelijk kerngezond geboren(spontaan) met 37.6 en 2665 gram; wel licht, maar met een lange mama en lange, dunne papa, geen gek resultaat . Zolang er groei is, en controle, zal het wellicht gewoon goedkomen; sterkte!
Ik heb het ook gehad. Bij de groei echo rond 34 weken viel de buikomvang onder de curve en werd ik doorverwezen naar de gyn. Moest twee keer per week een ctg en bloeddruk komen meten en extra echo's. Ik vond het zelf nogal overdreven omdat mijn zoon nogal een druktemaker was (is!) en duidelijk liet merken dat hij aanwezig was in mijn buik. Na twee weken was zijn buikomvang volgens de meting helemaal bij getrokken maar dat zou onmogelijk zijn in twee weken dus ik moest wel zwangerschapsdiabetes hebben ontwikkeld. Daarop geprikt maar was niet zo dus moest 2 weken later weer terug komen voor een groei echo. De ctgs gingen gewoon door. Twee weken later kwam hij weer op de gemiddelde curve uit dus werd terug verwezen naar de vlos. Uiteindelijk ben ik met 40 weken bevallen van een mager ventje van 2800 gram en 53 centimeter. Hij kan dus nooit op die gemiddelde curve hebben gezeten zoals de laatste twee echo's uitwezen. Hij was gewoon onwijs mager maar dat hoort bij zijn bouw. Doordat mijn zoon veel bewoog heb ik me nooit zorgen gemaakt. Daarnaast is zijn vader mager en ook aan mijn kant van de familie veel lange magere mannen. Het vertrouwen in groei echo's heb ik wel een beetje verloren. Ze doen enorm hun best maar kunnen er vaak flink naast zitten. Als je baby goed beweegt zou ik proberen je niet te druk te maken. Stress is ook niet goed. Succes met de laatste lootjes!
Ja hier ook gehad, buikje en beentjes bleven achter op groei. Mij is uitgelegd dat een baby eerst het belangrijkste voorziet van voedingstoffen (het hoofd) en dat het daardoor komt. Eerste bij inleiding 37 weken 2315 en tweede bij inleiding 39 weken 2720 (werd veel kleiner geschat op de echo). Wel kleintjes dus maar verder kerngezond.
Bedankt voor de reacties! 😊 Ben ondertussen weer opcontrole geweest, met een CTG en dat was prima! Al twijfelde ik er niet echt aan, aangezien ik ook met een stampertje zit ❤ ze zei wel dat ik niet over mijn datum mag gaan, aangezien zo'n asymmetrische groeivertraging (nogal zwaar uitgedrukt, maar oké) meestal een teken is van een verminderde werking vd placenta... Al zijn alle dopplers goed 😊 Wel leuk te beseffen dat onze pruts dus ten laatste in de week van 27feb - 4maart komt, bijna zover! Al hoop ik natuurlijk dat ik zoals mijn mama ben en wat vroeger (en dus spontaan) in gang schiet! En elke dag vraag ik toch dat ze nog wat blijft groeien in mijn buik 😍