Ik zou geen abortus plegen voor HEM. En ik zou niet alleen samenwonen omdat ik niet alleen kan zijn. Ik kan alleen zijn, dat heb ik wel bewezen met mijn zoontje. Als ik abortus zou plegen doe ik dat voor mezelf. Je moet je realiseren dat ik- toen ik er voor het eerst alleen voor stond- mijn moeder maandenlang niet heeft gesproken met mij, zo boos was ze en zó erg schaamde ze zich. Op de school van mijn zusje werd er schande gesproken over mij 'oh, kijk die zwangere meid daar, die belandt in de goot'. Ik heb toen alles op alles gezet om mijn woning destijds te verkopen en een huisje voor mij en mijn zoon te zoeken, keidhard te werken voor mijn centen én erbij te gaan studeren zodat de toekomst voor mij en mijn zoon rooskleurig zou zijn. Ik heb me keihard moeten bewijzen dat ik dat wél alleen kon en dat heb ik gedaan. Dat ik abortus zou plegen doe ik dus niet voor hém. Samenwonen zou ik doen omdat ik een leuk gezin zou willen hebben en een leuker leven. Dit is dus niet het geval en dus ga ik niet samenwonen. Ik heb net voorgesteld een abortus te overwegen tegen hem, en ik kreeg als reactie 'daar heb ik geen zeggenschap over, het is jouw lijf'. Die reactie zegt mij genoeg, lijkt mij. Als hij echt van mij houdt en een gezin wilt hebben met mij, zou hij iets in de trant van 'ik wil dat niet, laten we erover praten' gezegd hebben.
Hoezo ben je zwanger van zo'n vent? Is het gepland of per ongeluk? Nou overweeg je het kindje weg te halen, te erg voor woorden dit. Wist je niet eerder hoe hij was? Hij veranderd toch niet van de ene op de andere dag?
Ik kan het me heel goed voorstellen dat TS daar aan denkt . Ze studeert nog en heeft al een kindje van bijna 5 rond lopen. Ik snap dat ze er tegenopziet om straks met 2 kinderen alleen te komen zitten.
Dus het is een geplande zwangerschap maarja als t niet meer werkt doen we toch gewoon ff een abortus, wat maakt t uit... Sorry hoor, ga weg bij die loser en kies voor je kinderen! VOOR ZE ALLEBEI
Meid , kies voor je zelf en je zoontje Jij komt vast nog een keer iemand tegen die jou wel kan waarderen en jou waard is.
meid, ga alsjeblieft bij die kerel weg en kies voor jezelf en de kindjes, blijf in je eigen huisje wonen en ga een toekomst opbouwen met je kindjes. je gaat er niet gelukkig van worden als je bij deze vent intrekt, en je kindjes ook niet. als je hulp nodig hebt dan zijn er genoeg mensen die je kunnen helpen.
Sjonge, zo'n grote l*l als dat hoort toch onder een paard thuis...? Zaniken dat het ZIJN huis is, maar zijn eigen huis kan hij niet eens stoffen? Ik zou ook maken dat ik wegkwam daar hoor! Is 'ie nou helemaal belazerd. En over abortus... tja, daar kan ik ook weinig zinnigs over kwijt. Het is niet de keuze die ik gemaakt zou hebben, maar ik begrijp wel je overweging hierin. Heel veel sterkte, en ik hoop dat je de beste keuze maakt voor jezelf en voor je kind(eren).
Ze studeert nog en heeft al een kindje. Niet echt de ideale situatie om dan nog een kind op de wereld te zetten, zeker niet als ze er weer alleen voor komt te staan. Ik zou eerst aan mijn toekomst ( en dat van mijn zoon ) werken .
Dat maakt wel uit, als ik ervoor kies deze zwangerschap voor te zetten, dan zadel ik automatisch mijn familie ermee op. Als alleenstaande ouder moet je ook werken en in mijn geval ook mijn studie erbij afronden. Dat betekend dat bijvoorbeeld oma ook zou moeten oppassen en dat zij haar leven hier ook bij moet aanpassen. Dat kan ik niet maken. Dit heeft niet alleen effect op mijn leven.
Ik krijg ook de kriebels van hem als ik dit zo lees, zou ook zeggen wegwezen, als ze zomaar veranderen dat lijkt het me zeker geen goed teken en hoe hij op je smsje reageerde vind ik ook totaal gevoelloos. Dat je voor een abortus kiest kan ik begrijpen sterkte hiermee als je het doorzet.
Nee, dat klopt, het heeft niet alleen effect op jouw leven, maar dan nog. Je bent gepland zwanger, hoe had je het dan gedaan? (je studie en werk etc) Ik neem aan dat je moeder dan net zo goed had opgepast. En je laat toch geen kindje weg halen omdat je moeder (of andere familie) er schande van spreken dat je alleenstaande moeder bent? Kom op zeg, je was al eerder alleenstaande moeder en die "schande"' (belachelijk om daar zo over te spreken!) heb je al eerder doorstaan. Ik vind het pas schande dat iemand overweegt een gepland kind weg te laten halen omdat het zonder partner ineens niet meer zou gaan, sorry, maar dit vind ik echt niet kunnen!
ehm met zoiemand wil je toch niet samen wonen!!! bah wat een nare man... ik zou met je 2 kindjes alleen gaan wonen...
hoi ik zou weg gaan bij hem,als hij jou zo behandeld,doet hij dat ook bij je kindje. je zei zelf dat jullie voor deze zwangerschap hebben gekozen,ik zou het heel cru vinden om nu een abortus te overwegen.kan er wel om huilen hier kan dit wondertje in je buik toch niks aan doen. veel sterkte en een dikke knuffel
Een advies: kappen met die vent! Ga in gesprek met de mensen die dicht bij je staan en bespreek je dillema mbt de zwangerschap. Wie weet zien zij mogelijkheden / oplossingen die jij nu even niet ziet. Bedenk wel het is uiteindelijk jouw beslissing en hoeft daar gier op het forum geen verantwoording voor af te leggen heel veel sterkte!
Ik denk dat een abortus soms juist ook uit liefde voor een kindje gekozen kan worden; wat heb je een kindje te bieden als je je eigen leven nog niet eens helemaal op de rit hebt? Je zoontje is toe aan school; een heel nieuw ritme en dat geeft jou wellicht de gelegenheid je carriere wat op te bouwen. Daarna komt misschien wel weer ruimte voor een kindje. Ik zie persoonlijk niet veel bezwaren tegen abortus in zo'n vroeg stadium, wordt dan ook soms een beetje kriegel van mensen die dit ontzettend hard veroordelen: een "wonder in je buik'' kan een zegen zijn als je het wilt maar ook een enorme last als je niet weet wat je er mee aan moet. Het andere kindje en de moeder moeten ook nog een heel lang leven verder. En ik kan me voorstellen dat je dat graag in een stabiele, financieel zekere situatie wilt doen. Wat ik wel jammer vind (en dat is een understatement) is dat er ogenschijnlijk zo licht over het krijgen van een kindje gedacht wordt; iets in deze man zou toch al zichtbaar geweest moeten zijn voor de zwangerschap lijkt mij. Ik kan me niet voorstellen dat iemand zo ontzettend veranderd in zo korte tijd, maar daar was ik niet bij dus dat kan ik niet beoordelen. Ik wens je veel sterkte en wijsheid.
Abortus? Ben je wel lekker? Wat jij moet doen is die eikel bij het grofvuil zetten en gaan zorgen voor een goede toekomst voor je gezinnetje! Je hebt nog 7 maanden de tijd,dat moet vast wel lukken.
lieverd jij hebt zelf gekozen voor deze zwangerschap,dus om nu een abortus te overwegen vindt ik zeer grof. met een leven speel je gewoon niet.
Ik geloof dat je zelf ook wel tot het besef bent gekomen dat het niet veilig is om met zo'n vent te gaan samenwonen. Ook al vind ik abortus iets waar je niet te licht over moet denken, ik kan me wel voorstellen waarom je dit overweegt. Ook omdat je als je dit kindje wel houdt, je je leven lang aan hem verbonden blijft door dit kindje. Want hoe je het ook wendt of keert, hij blijft de verwekker van dit kindje. En daarmee blijft hij een "middel" houden om jou te controleren, onder druk te zetten of erger..... Sterkte met wat voor beslissing je ook gaat nemen. Je zit in een rotsituatie, maar je lijkt me wel een sterke vrouw.