Hi dames. Ik ben momenteel 9.2 weken zwanger. Sinds 8.6 zijn al mijn symptomen verdwenen. Het was een oprechte verademing maar nu begin ik toch bang te worden dat het mis gaat.. Wanneer verdwenen jullie symptomen en hoe gaat het nu met je?
Hier bij de meiden geen symptomen gehad, en bij zoon verdween de misselijkheid goddank na 8,5 week rond die periode is je piek in hcg en is je lijf er wel aan gewend Probeer je geen zorgen te maken, hoe moeilijk dat ook is! Gefeliciteerd met je zwangerschap
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb ook meerdere momenten gehad met langere tijd symptomen weg. Ik werd er ook zo onzeker van. Ik denk dat dat logisch is als je (meerdere) miskramen hebt gehad. Ik mocht daardoor wel vaker een echo laten maken. Misschien voor jou ook een idee? Maar het hoeft dus niks te betekenen (zie mijn banner )
Misschien wil je dit niet horen, maar bij mij verdwenen de symptomen een aantal dagen voor m’n foute echo. Hartje was gestopt met 8w en met 9w had ik de foute echo. Maar over het algemeen kunnen de symptomen echt zo verschillen per dag en misschien sowieso al wel rond die tijd minder worden?
Ik ben zelf niks anders gewend dan dat vermindering van symptomen een miskraam betekend. Hou me stiekem ook vast aan het feit dat symptomen komen en gaan en dat het vanaf 8 weken normaal is om nergens last van te hebben
Ik duim voor je bij mijn MA waren al mijn symptomen gewoon nog aanwezig De enige aanwijzing dat het mis was was dat ik ineens enorm veel nekpijn had Was door daling HCG Mijn nek is heel gevoelig aan hormoonschommelingen maar ik heb ook pas achteraf de link gelegd bij men zwangerschap van Louie was het tussen week 7 en week 9 ook rustig en week 10 ineens uit het niets weer super misselijk misschien is jou lichaam al gewend aan de hoeveelheid HCG Is het de eerste keer dat je zover geraakt?
En je hebt zaterdag nog een echo gehad als ik me niet vergis waar alles ok op was? Na het zien van je banner snap ik dat het doodeng is, maar probeer toch een klein beetje te genieten ik hanteer : je hebt het niet in de hand, het is nu aan de natuur
De laatste was een geteste embryo die er met 11.5 weken mee ophield. Toen hielden symptomen met 8 weken al op eigenlijk. Hiervoor nog nooit zo ver gekomen eigenlijk of überhaupt symptomen gehad We hebben vorige week dinsdag een vitaliteitsecho gehad met 8.4 frummeltje was goed beweeglijk
Ik duim voor je mee dat het goed blijft gaan. Aan mij heb je niks, maar misschien dan ook weer alles: De zwangerschappen die goed gingen hadden geen symptomen en veel bloedverlies. De zwangerschappen die eindigde in een MA, hadden geen bloed en wel symptomen. Als je echt bang wordt lekker de gynaecoloog bellen voor een afspraak. Daar zullen ze vast begrip voor hebben.
Ooh ik snap zo goed wat jij doormaakt! Ik heb zelf 4 miskramen gehad en in deze zwangerschap verdwenen ook met 8 weken mijn symptomen. "Daar gaan we weer", dacht ik. Na ongeveer een week kwamen er weer wat symptomen terug. Dat ging zo op en af. In week 11 kreeg ik vreselijke buikpijn en veegde ik roze bloed af. Je zult begrijpen hoe ik mij voelde.. Gelukkig mocht ik meteen voor een echo komen en alles was goed, het bleek een blaasontsteking te zijn. Tegen die tijd had ik vrijwel geen symptomen meer en ik voelde me ook niet echt zwanger. Met de 13 weken echo was weer alles goed. Ik was een paar dagen gerustgesteld maar na ongeveer een week begon ik mij weer angstig te voelen. Dus een extra echo ingepland met 16 weken en alles was nog steeds goed. Vandaag ben ik 18 weken zwanger en hoewel de angst dit kindje te verliezen mij regelmatig bevliegd, merk ik dat ik ook meer in het Nu aanwezig kan zijn. Voornamelijk doordat ik het voel bewegen! Een fijnere bevestiging kun je bijna niet hebben. Wat ik je wil meegeven: hoe jij je voelt is heel normaal. De meeste vk's plannen met liefde extra echo's in, als dat jou zou geruststellen. Maar voor de rest is het, voor mjn gevoel, echt een kwestie van tijd uitzitten. Ik wens je super veel moois ❤
Ik heb gelukkig wel een lieve mag elke anderhalve week terug tot we de 14 weken hebben bereikt. Een psychische grens dat ik het daarna niet meer nodig heb
Snap helemaal dat het niet lekker voelt na wat je meegemaakt hebt. Je zou elke dag in je buik willen kijken hè Bespreek je angsten met je verloskundige En probeer toch een beetje te vertrouwen op je lichaam en baby’tje en probeer positief te denken. Al is dat enorm moeilijk Ik probeer dat ook te doen Ik kom ook in de periode dat het 4 jaar geleden misliep
Ik probeer er ook positief in te staan en echt denken aan een toekomst met een kindje bij ons. Het blijft moeilijk maar vasthouden aan het mooie wat er kan gebeuren maakt het toch wat meer uit te houden. Mentaal heb ik echt het gevoel dat na de 12w echo ik er met meer vertrouwen ingaan. Als we de termijn halen waarin het de laatste keer mis was. Natuurlijk slaat het nergens op maar je snapt vast wat ik bedoel
Lieve meiden bedankt voor alle berichten en geruststelling. Mijn echo was vandaag. Mini me was lekker actief. Zwaaide met de armpje naar ons en had de hik. Duimen straks dat ik eens bij de 90% hoor bij wie het wel goed verloopt allemaal