Ja mee eens. Hier bleek het kiss-syndroom en ernstige verborgen reflux te zijn (bij de jongste ook, maar toen wist ik hoe ik ermee om moest gaan, dus dat ging al stukken beter). Hij huilde dus van de pijn, dat laat je je kindje toch niet alleen doorgaan.
Dat jij dat vindt, wil niet zeggen dat het niet zo is. Je zult nog verbaasd zijn in hoeveel landen er wordt samengeslapen (bijvoorbeeld Japan, met rara rara hoe kan het, het laagste cijfer met baby's gestorven aan wiegendood geloof ik). Een baby een eigen kamer geven is een typisch westers iets. Niet dat ik zeg dat daar iets mis mee is, moet iedereen zelf weten, maar het is niet dat zo samenslapen iets raars is. Ik zeg ook niet dat ik het een ongezonde situatie vindt als een kindje direct in het eigen bedje moet. Laat iedereen een beetje in zijn waarde zeg. Mijn oudste 2 slapen trouwens in een eigen bed, de jongste slaapt nog bij mij. tot wanneer zien we wel.
Maar heb je dan ook 9 jaar geen intimiteit ? .. ik snap dat een baby er wel doorheen slaapt. Maar vanaf een jaar of 3 kun je dus niets meer doen ? ..
Wat een wazig verhaal 😯 Maar wat heeft samen slapen of dragen eigenlijk te maken met alleen laten huilen??
Ze werd elk uur wakker en dan moesten wij haar een aai over haar wang of hoofdje geven en dan was het goed en ging ze gelijk verder slapen. We hebben dus nooit echt uren met een huilend kind rondgelopen in de nachten, maar juist elk uur eruit om even te troosten en dan was het goed. Bij ons in bed slapen hielp niets, want ze moest als ze wakker werd echt even onze aanwezigheid duidelijk voelen. Na 4 jaar breekt dat aardig op, dus werden we doorverwezen naar een slaapkliniek. Zoals het mij uitgelegd is destijds: Als baby zijnde leren ze zichzelf een slaappatroon aan wat "normaal" is. Eerst worden ze vaak wakker en als het goed is, leren ze zichzelf aan dat ze gewoon weer verder kunnen slapen, waar dan uiteindelijk een duidelijk slaap- waak-ritme uitkomt. Onze dochter had zichzelf aangeleerd dat elke keer dat als ze wakker werd, ze eerst een aai over haar bol nodig had van papa/mama. Pas als ze onze aanwezigheid gevoeld had sliep ze weer verder. Gingen wij niet naar haar toe dan ging het huilen over in overstuur krijsen. Eigenlijk hebben wij dus destijds te snel gereageerd op onze dochter. Bij elk zuchtje en kreuntje stonden wij direct boven haar bedje.... We hebben haar als het ware moeten resetten ( stom woord, maar ik weet het even niet anders te verwoorden) door haar opnieuw een slaappatroon aan te leren. En dus laten huilen. Het heeft een week geduurd en daarna was het over, ze slaapt nu klokje rond of meer. En in de nachten is ze zelden wakker. Het niet slapen brak echt zijn tol bij haar, ze werd stil, was oververmoeid, prikkelbaar, huilerig... Haar gewicht en lengte bogen rechtstreeks naar beneden, puur door het slaapgebrek zei de kinderarts, er moest dus echt iets gebeuren.... Het was best wel een pittige tijd toen en nog steeds durf ik af en toe niet te geloven dat ik echt 6 uur achter elkaar heb kunnen slapen, dan storm ik naar haar kamer omdat ik het ergste vrees... Slaaptekort kan echt hele rare dingen met je doen. Sorry, beetje lang verhaal geworden
Elk kind is anders. Mijn oudste is echt een heel makkelijke slaapster maar heeft een tijd gehad toen ze ongeveer 9 maanden was, dat ze iedere nacht krijsend wakker werd, ik denk van een droom. Even een aai over de bol en het was goed en ze sliep gelijk weer. De jongste daarentegen wordt regelmatig nog waker 's nachts, maar in bed nemen werkt juist averechts, dan gaat ze alleen maar slaan en schoppen (ook toen ze kleiner was hoor), als je haar laat dan slaapt ze na een paar minuten weer. Maar kom je haar troosten of neem je haar uit je bed moet je er vanuit gaan dat de komenden nacht slaaploos is.
Nou maar 9 jaar lang een kind bij je in bed is weer het andere uiterste. En intimiteit is niet alleen seks toch. Ik ben gek op mn kinderen en mn jongste zoon komt echt weleens langs maar wanneer ik even gezellig met mn man wil liggen hoef ik er echt niet iedere nacht een kind bij te hebben, laat staan zo'n groot kind.
Nee, dat weet ik wel, maar die flauwe opmerkingen van jou slaan toch ook nergens op? Intimiteit komt m.i. niet voort uit samen slapen. Sterker nog, laatst is er een onderzoek gedaan waaruit is gebleken dat apart slapende stellen een beter huwelijk hebben. 9 jaar is mij ook te oud, maar laat elkaar daarin lekker vrij zonder meteen allemaal aanames te gaan doen over intimiteit van een forumlid met haar partner.
Dat is helemaal geen flauwe opmerking. Ik vraag het me echt af. Dat apart slapen beter is geloof ik geen hol van trouwens
Apart want pasgeleden heb ik ook een dergelijk onderzoek gelezen en daaruit bleek dat deze stellen inderdaad beter sliepen maar niet een betere relatie hadden
Juist, dat bedoelt ze ook. Generalisering betekent dat je jouw toevallige ervaring projecteert over een hele groep, in dit geval complete volksstammen mensen...