Ik heb niet alles gelezen maar hou er rekening mee dat je dochter er ook bij moet zijn als je het paspoort gaat ophalen...zal je meteen vertellen dat ze haar dan ook niet aankijken....
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook altijd met een baby voeding bij me had, zelfs als ik maar 15 min weg ging, omdat je niet kan weten of er onderweg nog iets gebeurd. Zeker bij zoiets als een paspoort aanvragen had ik wel voeding mee. Ik vind aan de ene kant dat jijzelf slecht voorbereid was over de manier hoe je een paspoort aanvraagt, aan de andere kant is het ook geen stijl dat ze tegen je staan te schreeuwen..... Ik heb zelf iets soortgelijks meegemaakt bij de aanvraag van het (opnieuw) bijschrijven in mijn paspoort van mijn zoon jaren geleden. Ik moest een handtekening en een origineel paspoort van zijn vader hebben, maar dit was toen al mijn exman. Bovendien wonen wij 165 km uit elkaar. Hij moest dus in principe zelf komen om zijn paspoort te laten zien en te tekenen. Hij mocht ook zijn paspoort wel opsturen zeiden ze...... (slim :x) Beide opties waren echt niet te doen van zijn kant uit. (hij weigerde namelijk) Om die reden heb ik dus zelf een paar maanden zonder geldig paspoort gezeten. Ik kan je vertellen dat ik dus inderdaad een hoop stennis heb gemaakt op het gemeentehuis, met als resultaat dat zij regelden dat mijn exman zijn paspoort mocht komen laten zien op zijn eigen gemeentehuis, daarvandaan een kopie gefaxed werd met zijn toestemming, en toen kon het ineens wél. Ik heb er ook nog heel fijntjes op gewezen hoe ze dit in vredesnaam wilden hanteren wanneer een moeder toevallig helemaal geen contact meer heeft met de vader van haar kind :x Maar ja, regels zijn regels, he? Ik zal maar niet vertellen hoe de paspoortaanvraag van mijn dochter is verlopen, want dat was zo mogelijk nóg erger! :x
Blijf bij mijn eerste mening sam sam verhaal. Zelfs hier over kunnen we discussiëren. Menigeen verschillen nu eenmaal.
Wat of hoe jij het anders had kunnen doen, is nu een goede les voor jezelf. Maar om zo behandeld te worden, pfffff! Klachtbrief schrijven dus!
Ik moest hier de maxicosi optillen zodat de dame achter de balie mijn zoon kon zien. Voor de ID kaarten van mijn kinderen moest ik ook toestemming hebben van mijn man. Ik netjes dat papier uitgeprint en neergelegd zodat hij het kon tekenen. Vergeet meneer dat dus gewoon...:x:x Ik balen, want ik had van alles geregeld dat ik met 4 kinderen die kaarten aan ging vragen. Ik dus heel illegaal zijn handtekening 'nagemaakt'. En toen geloofde die mevrouw bij de balie mij dus niet.... Ik kreeg het spaans benauwd en heb volgehouden dat hij hem toch echt zelf gezet had op dat papier. Ik heb toen mijn man een smsje gestuurd er over en daarna de mevrouw achter de balie mijn mobiel gegeven, zodat ze mijn man kon spreken. Gelukkig is het toen nog goed gekomen, maar ik kneep hem wel.... Achteraf niet helemaal eerlijk van mij...
Had niet verwacht dat hoer zo een discussie over zou losbarsten. Maar heb intussen alles gelezen en wil toch nog even reageren. Ja ik had me beter kunnen voorbereiden, aan de andere kant is het bij mijn dochter op een bepaalde manier gegaan en ik ging er van uit dat het weer zo zou gaan. Maar jullie hebben gelijk en regeltjes veranderen dus dat had ik uit kunnen zoeken. Ook het zonder voeding van huis vertrekken was niet handig, maar ik had 2 uur de tijd, we wonen in een rustig dorp waarbij de wachttijd nooit langer is dan 20 minuten, heen en terug lopen kost me 40 minuten, dus ik had een uur to spare.... Normaal neem ik net als Joyces het liefst 3 voedingen teveel mee, maar leek me in dit geval echt onnodig. Maar goed, inderdaad weer wat geleerd. Ik heb intussen de klachtenbrief aangepast, staat enkel nog in de manier van toespreken en de punten waarop de communicatie in gebreke is gebleven. Want ik ben nog steeds van mening dat als ik duidelijk aangeef dat ik de volgende dag zonder partner terugkom en of ik dus nog wat nodig had, en daarop wordt dan gezegd nee, dat daar een fout van de medewerkster ligt. Tot slot, tijdens mijn studie heb ik achter de balie van een zwembad gezeten en heb ik heel wat sh*t over mij heen gekregen. Hiervan heb ik dus echt wel geleerd dat baliemedewerkers er over het algemeen niets aan kunnen doen en dat het niet appreciated word wanneer er geschreeuwd wordt. Dit heb ik dan ook niet gedaan. Ik heb rustig geprobeerd uit te leggen wat mijn punt was (geen info over partner op maandag en geen info over kind op formulier en bij navraag bij de receptie) waarop gelijk aanvallend en schreeuwend gereageerd word. Nadat ze mij dus elke keer niet rustig liet uitpraten maar overal defensief en luid tussendoor kwam heb ik ook mijn geduld verloren. Netjes? Nee, maar ik werd ook niet bepaald netjes behandeld. Dus inderdaad in dit geval you get what you give..... Zo, jullie bedankt voor de meningen, sommige dingen gewoon dom van mijn kant, gelukkig heb ik goede zelfreflectie En nu een goede, gerichte, gegronde klachtenbrief naar de gemeente
In zo'n geval waarbij de vader niet meewerkt bij reisdocumenten, schoolzaken, medische zaken, mag je eenhoofdig gezag proberen aan te vragen.
Ik nodig je uit om eens een weekje bij ons te werken. TS: jammer dat het zo gelopen is. Volgende keer weet je wat gedaan Hier in B moeten wij de kinderen alleen meenemen bij het aanvragen van de ID, niet bij het afhalen. Maar dat vind je ongetwijfeld terug op de website. En als je vindt dat je een klachtenbrief moet schrijven, moet je dat doen. Anders krijg je er achteraf misschien spijt van. Maar uit ervaring kan ik zeggen dat het verhaal van 2 kanten wordt gehoord maar er weinig mee wordt gedaan.
Dat weet ik, dat werd me verteld, dat wanneer hij bleef weigeren ik naar de rechtbank moest stappen, maar dat is allemaal heel leuk, hij moest te legitimeren zijn (wettelijk) fijn als dat op zo'n manier niet lukt. Het probleem toen was dat ik zelf sociale dienst kreeg en dus zelf ook een geldig paspoort moest hebben (eerder mocht je paspoort 5 jaar verlopen zijn, toen niet meer, wat logisch is) Maar moet je zien wat een rompslomp dat dan is, wanneer een van de expartners niet wil meewerken. Hetzelfde probleem voor een bankrekening aanvragen voor mijn zoon: exman gaf geen toestemming, waarom? Moet je mij niet vragen.....:x Hij heeft dus heeeeeeeeeeeel lang geen eigen bankrekening gehad...:x:x:x Ja, op mijn naam, maar niet een eigen. Tot een half jaar geleden, want ik had het al een tijd niet meer geprobeerd. Hij moest er 1 aanvragen voor school, aangegeven dat ik niet wist of het ging lukken, ik kreeg verdorie nog op mijn duvel van school dat hij nu nog geen eigen rekening had :x maar goed, wij naar de bank en JA, eindelijk kreeg hij een EIGEN bankrekening!! Maar laten we eerlijk zijn: hij woont bij mij, al vanaf zijn 3e, vader kijkt er eigenlijk nauwelijks naar om, die ziet hij hooguit 2x pj (maar oh oh oh, wat een GE-WEL-DI-GE vader is het toch :x) Te belachelijk dat je als moeder zijnde dit alleen niet kunt regelen!!
Herkenbaar, ik heb net een rit Parijs achter de rug, even heen en weer, 1600 km, om de id kaarten aan te vragen. Het rijden koste meer tijd dan de aanvraag T.S beter inlezen en beter voorbereid weggaan. Voorkomt een hoop frustraties bij jou en de ambtenaren.
Klopt een oude buurvrouw van mij heeft hemel en aarden moeten bewegen om een paspoort voor haar dochter te krijgen. Van tot op roep in de staatskrant aan toe om de vader ( zo nog een kans te geven om te reageren) alles via de rechter en zo heeft z.n 2 jaar geduurd voor het kind een paspoort had. Moeder stuurde zelfs enveloppen op met de post met postzegen en nog kwam het niet voor elkaar. Na heeeeeeeeeel veel gezeur heeft de vader uit eindelijk getekend. En wat denken sommige wat het inhoud om een verblijfsvergunning aan te vragen heel wat maanden en heeeeeel veel geld verder was het voorelkaar. En wat een stres dat op leverde. En ambtenaren ze kunnen brutaal zijn. hoor en dan vooral brutale vragen stellend. Ze doen hun werk. Mij werd gevraagd tijdens de procedures of mijn zoon van mijn lat was. Van is hij de vader. Snibbig heb ik geantwoord waar ziet u mij voor aan en wat een brutale vraag stelt u.
Ik weet niet waar je woont, maar als je in het zuiden woont kunt je beter naar Lyon. Die mogen ook paspoorten uitgeven toch? Maar goed .. misschien beetje nutteloze opmerking van mij, want die 1600 KM heb je al afgelegd.
in jouw situatie kan ik het begrijpen maar zou je dit ook zeggen op het moment dat een moeder dit probeert te doen om haar kind te ontvoeren wegens een vechtscheiding ofzo? ik vind dit juist kei goed scheelt een hoop problemen diegenen kan dat niet zien van achter uit haar bureau.
Ik weet waarom die regels zijn ingesteld, daarom stond hij alleen maar in MIJN paspoort, ivm eventuele ontvoering DOOR zijn vader......:x Want ook hij had mijn toestemming nodig en die kreeg hij niet van mij om die reden. Maar die toestemming had hij al eerder verleend tijdens ons huwelijk, maar ik nooit bij hem, het is daarom juist erg moeilijk wanneer je dit dus na 5 jaar na een scheiding moet herhalen :x Het scheelt dus helemaal geen problemen, maar veroorzaakt ze (in mijn geval dan) De overheid zou moeten zorgen dat de ouder bij wie het kind woont (die dus door de rechter is bepaald) ook degene is die zelfstandig noodzakelijke papieren kan aanvragen, zonder dat de andere ouder alle rechten verliest, want het blijft hoe dan ook de 2e ouder!
Ik heb ook zo'n gezeur gehad met de id kaart van daymian. Eerst had ik gebeld om te vragen wie en wat ik mee moest nemen. Kind en pasfoto was genoeg. Kom ik daar moest mn man toestemming geven, kreeg ik een formulier mee dat hij moest invullen. Ik de dag daarna weer terug, hele spul ingeleverd ik weer gevraagd wie en wat ik mee moet nemen bij het ophalen. Mijn id was genoeg??? Ik ga het ophalen, moest toch daymian mee. Ik weer heen en weer. Heb toen ook even mn ongenoegen uitgesproken omdat im keer op keer gevraagd had wie en wat ik mee moest nemen. Dus leer voor de volgende keer...we gaan met het hele gezin en nemen allemaal een pasfoto mee en bellen van te voren of ze open zijn. Je klacht vind ik terecht, je hebt je misschien niet helemaal goed laten informeren, maar dat geeft de medewerkers niet het recht om je zo te behandelen. Snap heel goed dat je boos bent, was ik ook toen ik heen en weer bleef fietsen. Ben benieuwd of je nog iets van je klacht hoort.
Ik heb niet alles gelezen maar de regels omtrent het aanvragen paspoort zijn al lange tijd bekend. Daarnaast weet je dat het bij zie instantie mee kan zitten qua tijd maar ook tegen. Ik gaf standaard een voeding in de luiertas mee waar ik ook heb ging. Je geeft nu erg af op de medewerkers van de gemeente maar ik vind dat persoonlijk niet zo netjes. Je schrijft het uit frustratie hoe het op jou is overgekomen dus uit jouw gevoel, en verhaal heeft altijd twee kanten. Je bent zelf ook tekeer gegaan en verwacht dat de andere persoon dan ook netjes blijft??? Daarnaast geef je aan dat die bewuste mevrouw je naar buiten zag lopen. Welllicht was ze net iets bezigt, misschien dacht ze dat je even een luchtje ging scheppen of misschien vond ze dat het gewoon je eigen verantwoordelijkheid was. En moet een medewerker waarbij je aangeeft dat je morgen alleen terug komt maar weten dat het in een paspoort voor je dochter gaat en niet voor jezelf en moet zij ook weten dat vader het kindje erkend heeft en er dus bij aanwezig moet zijn? Sorry maar ik vind dat het vooral jezelf aan te rekenen is door jezelf niet goed te (laten) informeren, te verwachten dat mensen maar moeten weten hoe de situatie in elkaar zit en dit je zo op te stellen waardoor de situatie uit de hand liep. Onprofessioneel van de medewerker, dat wel.
tip voor TS als je de deur uit gaat altijd voeding meenemen!!! wat nou als je autopech krijgt of weet ik veel wat. dan kun je in elk geval je kindje eten geven. en daarnaast ik denk niet dat een medewerker/ambtenaar zo maar uit het niets tegen je begint te schreeuwen terwijl er allemaal collega's in de buurt zitten. ik denk dat jullie zelf niet zo netjes zijn geweest en dat de reactie van de medewerker puur een reactie is op jullie gedrag. wat denk je nou da je de boel daar bij elkaar kunt schelden en dan ook nog verwachten dat je vriendelijk geholpen word?? wat zou je zelf doen?? ik heb voor mn werk wel eens mensen aan de telefoon die buiten hun boekje gaan. nou echt die kunnen van mij de rambam krijgen. als iemand vriendelijk en met respect behandeld wil worden zal diegene dat ook bij mij moeten doen. ben niet een of andere boksbal waar je je op kan afreageren. en aangezien er meerdere medewerkers op zo'n manier gereageerd hebben denk ik toch dat je niet zo netjes bent geweest. en ja dat je kind honger heeft is idd jouw probleem want het is jouw kind. en als je naar huis gaat om je kind te voeden snap ik zowiezo niet waarom je dat neit gedaan hebt. je vriend belde na een kwartier dat je moest komen met je dochter nou die fles had ze wel op kunnen drinken hoor, als je haar die meteen had gegeven als je thuis was.