Goed om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem. Vervelend om te lezen dat het allemaal nog veel erger kan en dat mijn geheugen waarschijnlijk nooit meer wordt wat het ooit geweest is... En dan heb ik nog echt wel mazzel met mijn vriend hoor. Hij winkelt voor zichzelf (vaak ook samen natuurlijk) en hij kiest elke ochtend zelf uit wat hij aantrekt en dat doet hij prima. Ook zijn tas voor de vakantie pakt hij gelukkig zelf in. Mijn moeder doet nog veel meer voor mijn vader, overigens met veel liefde. En dat terwijl mijn vader een hele intelligente man is. De meest complexe formules lost hij voor je op, maar de meest simpele dingen in het dagelijks leven... Ik vraag me weleens af hoe sommige mannen het dan altijd gedaan hebben voor de komst van een vrouw in hun leven? Gewoon elke keer bij de supermarkt staan en beseffen dat je vergeten bent om boodschappentassen mee te nemen, om vervolgens elke keer nieuwe te kopen? Zo heeft mijn vader het weleens gepresteerd om met twee verschillende kleuren sokken bij een solliciatiegesprek aan te kloppen... Of zou het een kwestie van gewenning zijn? (Oh mijn vrouwtje regelt het wel, brein kan tijdelijk uitgeschakeld worden.)
Als ik het zo terug lees, snap ik wel dat het lijkt dat ik alle schuld in de schoenen van mijn vriend probeer te schuiven. En misschien is dat ook wel zo... Maar mijn hoofd loopt gewoon over, plannen en organiseren kost me op dit moment veel meer energie en moeite en het had me heel fijn geleken als hij die taken even tijdelijk had overgenomen. Maar dat gaat dus blijkbaar niet. Hij heeft overigens bij ons laatste bezoek ook een echo ingepland, om vervolgens één of twee dagen later tijdens de dag van de echo een zakenreis in te plannen. Dan ga ik er een beetje vanuit dat je blijkbaar niet zonodig mee wilt naar de echo. Maar toen ik dat dus tussen neus en lippen door benoemde, was hij helemaal teleurgesteld dat hij niet mee kon. Ja, daar ben je dan toch ook zelf bij? (We hebben de echo uiteindelijk wel verzet hoor.) Maar goed, gesynchroniseerde agenda's dus.
Kwestie van gewenning. Doordat hij er elke keer mee weg komt omdat jij het wel oplost. Ik heb zelf het geheugen van een zeef nu, dus laat manlief me even aan alles herinneren. Vraag ook altijd voor we weggaan of we alles hebben. Ik ga toch maar weer eens stoeien met het synchroniseren van de agenda's. Manlief weet zn ww van zn google account niet meer.... zucht....
Wij hebben ook beide een Iphone met gesynchroniseerde agenda. Dit werkt in mijn ogen het beste. We zetten er vaak een alarm op zodat we een herinnering krijgen. Hij zet al zijn afspraken erin. Niet de agenda voor overdag maar wel zijn afspraken na 17 uur. Zodat ik weet of hij thuis is of niet. En dus zelf afspraken kan plannen. Hiervoor hadden we een gezinsplanner in de keuken hangen. Elke 2-3 dagen checkte we even bij elkaar of alles erop stond. Dit werkte ook wel prima. Alleen moesten we soms echt even checken.