niets is goed en alles is huilen! als ik "nee"zeg is het huilen, in de box is het huilen, bij het speelgoed is het huilen, in de wagen is het huilen, bij het aankleden is het huilen, op schoot is het na 5 minuten huilen, in bed is het huilen (maar dat deed ze altijd al)...kortom, niets is goed en overal wordt om gehuild! is dit een fase, hoelang duurt die en wat kan ik er eventueel aan doen? De moed zakt ervan in mijn schoenen! ppfffff
oooh dat is echt een fase! ik zit er ook in! weet precies hoe jij je voelt! als het goed is gaat het weer over. en tja wat kan je eraan doen? het accepteren, en volhouden, en goed bedenken dat het tijdelijk is! succes
Weet niet of je graag leest maar ik ben momenteel het boek 'de taal van huilen' van Aletha Solter aan het lezen en vind het enorm interessant! Heeft me aan het denken gezet... Een aanrader! Sterkte!
Ons meisje is jonger, maar was zo'n twee weken overal boos om. Ik ben begonnen de "overgangen" veel rustiger te doen. Dus niet neerzetten in de box en dan wat te spelen geven, maar van een afstandje naar de box kijken, dan erboven hangen en alvast een speeltje uitzoeken, en pas neerleggen als ze al haar handjes ergen naar uitstrekt. Kortom, meer tijd voor haar om te wennen aan wat er gebeurt. Ook met luiers: eerst even staan en broek uit en romper los (vindt ze erg interessant), dan zitten, rondkijken, speelgoedje pakken. Dan pas liggen en heel langzaam. Het gaat een stuk beter. Ook probeer ik echt met haar te communiceren, nog wat beter te zien wat ze wil en bedoelt. Dat scheelt ook vind ik. Misschien kun je ook zo iets bedenken op haar "niveau"?