Ik ben zo zenuwachtig! Ik moet vanavond op een congres mijn onderzoek presenteren over de kwaliteit van kinderdagverblijven en de invloed hiervan op de ontwikkeling en welbevinden van kinderen. Ik heb een hekel aan presenteren! Ik word al misselijk van het idee dat ik daar moet staan en al die mensen naar mij zullen kijken. Heeft iemand tips om mijn zenuwen een beetje de baas te worden?
Heb je nooit een presentatietraining gehad? Ik vond het vroeger ook doodeng, maar sinds ik mijzelf bij zo'n training een keer op video heb teruggezien, valt het me reuze mee. Niet dat ik mezelf er zo top bij vond staan, maar omdat ik zag dat je helemaal niet merkte dat ik zo nerveus was. En gelijk vond ik het ook niet meer zo erg. Wat kan verder helpen? Oefenen, zodat je weet wat je wilt vertellen en hoe lang je daarover gaat doen. Rustig blijven ademhalen, vooral van goed uitademen word je kalmer en daalt je hartslag. Bedenk dat die mensen daar in de zaal ook maar gewone mensen van vlees en bloed zijn. Sommige zijn heel geinteresseerd in wat jij te zeggen hebt, andere zitten misschien ondertussen wat met hun telefoon te spelen. Dat maakt niks uit, dat doen ze namelijk bij iedere presentatie en zegt dus niks over jou. En misschien zijn ze wel aan het tweeten over jouw bevindingen. Zorg dat je op tijd bent, zodat je de zaal alvast kunt bekijken en de sfeer kunt proeven. Zet van tevoren een glaasje water neer, en mocht je dan merken dat je tijdens je presentatie zenuwachtig wordt, neem rustig een slok. Soms helpt het ook om aan het begin te zeggen dat je het heel spannend vindt om daar te staan en je onderzoek te presenteren. Dan ben jij het kwijt, en merk je dat je publiek je nog welwillender zal aanhoren. En mocht het niet lekker gaan, dan is er nog niks aan de hand. Mensen zullen jou heus niet gaan veroordelen omdat je nerveus bent (bijna iedereen is nerveus als ze daar moeten staan). En wat er ook gebeurt: er komt vanzelf een eind aan. Komt goed hoor! Ik ben wel benieuwd naar je onderzoek. Kan ik komen kijken/luisteren?
Het enige wat bij mij helpt tegen de zenuwen is een pilletje bij de dokter. Kan me nog zo goed mogelijk voorbereid hebben, als iedereen naar me luistert word ik toch wel zenuwachtig. Iig succes vanavond
En misschien nog een anekdote die kan helpen.... Laatst bij een congres was er iemand die echt de worst nightmare van sprekers beleefde. Niet alleen kwam hij veel te laat (de zaal zat al bijna een half uur op hem te wachten), toen hij er eenmaal was bleek dat hij het verkeerde verhaal had voorbereid. Hij heeft zich erdoorheen geworsteld, maar het kwam natuurlijk niet meer echt goed tussen hem en de zaal. Daarna moest hij in een plenaire zaal ook nog eens het volledige congres toespreken (daarvoor was het een parallelsessie, met 1/4 of zo van de deelnemers). Hij begon dat deel met een excuus dat hij het zo had verknald 's morgens, en met de vraag of we hem een tweede kans wilden geven. Het verhaal dat daarna kwam bracht hij echt met verve. Juist doordat hij heel open aangaf waar hij de mist in was gegaan, was hij het kwijt, en de zaal ook. Een slechte (deel)presentatie hoeft dus niet de rest te bepalen. Je kunt altijd corrigeren en bijsturen hoe je erbij staat. En vooral als troost: wat er ook gebeurt, zo erg als wat hem daar was gebeurd, zal het voor jou nooit worden. En ook hij wordt nog steeds gewaardeerd als spreker.
Bedankt voor de tips! Op het moment dat ik bezig ben gaat het vaak wel. Maar de uren van tevoren maak ik mezelf gek! Ik heb me ontzettend goed voorbereid, dus daar ligt het gewoon niet aan. Het idee van voor een zaal vol met mensen staan maakt me gewoon enorm zebuwachtig. @bri het is helemaal in het hoge Noorden maar wil je gerust mn onderzoek toesturen als je het interessant lijkt?
Een paar tips: - bedenk dat het jouw onderzoek is en dat niemand er zoveel van weet als jij - spreek extra luid en bedachtzaam. Dit zorgt ervoor dat je niet zenuwachtig overkomt en maakt jezelf rustiger - bedenk dat iedereen zenuwachtig is voor een presentatie en dat dat mag. Ik ben ook altijd de zenuwen zelf. Zo erg dat ik tijdens mijn afstudeerpresentatie (mijn partner deed het eerste deel) mijn hand vast moest houden waarin ik de muis vasthield, want deze trilde zo ontzettend. Zodra ik echter begin met praten, is het over. Ik kom dan altijd ook ontzettend zeker over, terwijl ik dat inwendig echt niet ben! Succes!
Het viel harstikke mee! Waarom ik me zo druk maak van tevoren? Had helaas weinig publiek, zat bij de laatste sessie en helaas waren er al heel wat mensen weg. Maar publiek wat er was, was erg positief!
He herkenbaar, maar toch helpen gezonde zenuwen wel bij een goede toespraak. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar je presentatie, lijkt me interessant.