Aaagrrr...sommige moeders!

Ik vind dat soort ouders ook altijd zo vervelend! Ik ken zelfs mensen die graag opscheppen over het gewicht van hun kind. Die roepen dat hun kind al in die en die maat zit (en je vervolgens leest dat dat kind bijvoorbeeld 15cm qua lengte onder die maat zit). Ik snap dat niet zo. Lekker boeiend hoe en wat.. Je mag best laten merken dat je trots bent, maar dat weet iemand na 1 keer zeggen ook wel.

 

Ik ken ook dat soort moeders, en weet je wat helpt? Je eigen onzekerheid ter sprake brengen. Ik pas dat nu toe als een soort techniek bij moeders die enorm overdreven opscheppen en vooral vergelijken ('oooh die van mij doet dan al heel lang! en ook nog 2x zo snel!'). Ik zeg dan gewoon een onzekerheid van mij;'Op het cb twijfelden ze aan haar gehoor toen ze 9 mnd was, dat maakte me heel onzeker...' en dan ineens lijkt het ijs te breken ofzo. Werkt misschien niet bij iedereen, maar tot nu toe komen er bij mij dan juist verhalen los.

 

Ik kijk eigenlijk wel altijd naar kindjes in dezelfde leeftijd en naar wat ze kunnen. Puur en alleen om de onzekerheid van: loopt hij niet achter? Komt hij goed mee? Doe ik het wel goed?

Ik denk dat hij het goed doet en dat we hem goed opvoeden en stimuleren, maar het is onze eerste D en het CB wil ons pas met 3 jaar weer terug zien, hahaha) dus ik vraag regelmatig naar feedback en vergelijk een hoop. Maar meer omdat ik niet wil dat mijn kind lijdt onder iets dat wij misschien wel uit onwetendheid verkeerd zouden kunnen doen.

Misschien doet zij ook zoiets? Maar schiet ze er dan een beetje in door ofzo. Ik zie kindjes van deze leeftijd die heel goed praten en kletsenen zinnetje met heel veel woorden gebruiken en zich goed verstaanbaar maken, terwijl mijn mannetje met zo weinig mogelijk woorden communiceert. Maar daarentegen kan mijn mannetje ontzettend goed met zijn loopfiets overweg en daar zie ik dan die kindjes wel een beetje met stuntelen. Dat is dan gewoon iets dat mij opvalt waarvan ik denk: oh, dan heeft de ene zich hier beter in ontwikkelt dan de ander. Grappig is dat om te zien.

Zij zal er dan wel gelijk een waardeoordeel aan koppelen van beter/slechter. Terwijl ik denk: joh, nou, gaat best goed zo met beiden Ze hebben allebei wat.

 

ik ken er ook zo 1.
ik snap heus dat je trots bent over mijlpalen zoals eerste tandje,woordjes, stapjes maar soms kan er net gedaan worden of dat dat kindje de enige ter wereld is die dat al kan.
dat vind ik dan weer wat te zeg maar.
maar degene waar ik me dan aan kan ergeren moet altijd alles overtreffen.
of het gaat bij haar allemaal zoveel beter/sneller of als je ergens over moppert dan wil je niet weten wat voor drama's zij er allemaal mee gehad heeft.
natuurlijk mag/hoor je trots te zijn maar overdrijven is ook een vak denk ik wel eens..

 

Ach niets van aantrekken.
Mijn dochter van 15 mnd oud zegt al meer dan 50 woordjes en ook zinnetjes van 3 a 4 worden in een zin.

Ik kreeg ook te horen: jouw dochter praat nu pas?
Mijn dochter is bijna 2 en doet het ook al vanaf haar 21 mnd oud.
En die is kleiner.

Uhm ze is net 15 mnd oud.
Ze geloofden het niet omdat ze al 93 cm is en bijna 15 kilo weegt en dus de grootte heeft van een kindje van bijna 2.5 jaar

Heb me voorgenomen om niet in discussie te gaan en gewoon lekker trots te wezen op mijn meisje.

Elk kind doet alles in eigen tempo.
Sommige dingen vroeg en sommige dingen wat later.
Hey hoort er bij.

Ieder kind heeft wel iets waarin het uit blinkt.

Ik zeg altijd: mijn kind is de allerliefste kind die er is kan jouw kind niet tegenop met wat hij kan
Dan zijn ze uitgelult