Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, maar mijn verhaal vertellen zorgt hopelijk voor opluchting. Ik ben 1,5 jaar geleden door een berichtje op fb vriendinnen geworden met het vroegere vriendinnetje van mijn man. Beste vriendinnen. Ik stuurde haar dat ik haar trouwjurk zo mooi vond en dat ik hoopte dat ze een leuke en mooie dag hadden gehad. We begonnen te praten en bleken veel overeenkomsten te hebben. Net als onze mannen trouwens. Het groeide uit tot een hele hechte vriendschap. Zeker toen zij vorig jaar ook een kindje kregen en we dus echt een beetje dezelfde levensstijl kregen. We zijn samen op vakantie geweest en het was de eerste vakantie met anderen die ik voor herhaling vatbaar vond. Een paar weken geleden ging mijn vriendin stappen met mijn man. Dat was twee weken eerder ook al gebeurd en ik vond het prima, maar de manier waarop was voor mij lastig. We kwamen net thuis om 22.00 van zijn ouders, had zoontje weer in bed gelegd en ineens ging man weg. Ik zei nog dat ik het niet tof vond als het weer 2 uur zou worden, maar hij beloofde na een uur of 1,5 weer thuis te zijn. Hond was een beetje van slag en bleef piepen dus om 2 uur heb ik een boos appje gestuurd. Hij kwam 2.30 thuis en we kregen ruzie. Ik vroeg hem of hij nog gelukkig was, iets wat ik hem afgelopem jaren vaker heb gevraagd en waar hij altijd ja op antwoordde. Dit keer zei hij nee! Ik was opgelucht, want ik dacht dat die gedachte aan mij lag. Ik vroeg hem hoe lang het al zo was en hij zei al een paar jaar! We hebben tot 5 uur gepraat en we zouden eraan werken. De volgende dag zijn we met onze vrienden op stap geweest en ik heb een beetje verteld van die nacht. In de middag dropte man nog een bom door te zeggen dat het gevoel ook al een tijdje weg was! Na lang praten zijn we weer gaan slapen en ik vond het rot maar nu konden we er iets aan doen. Maandag heb ik de hele dag met mijn vriendin gesproken, ze zei dat het wel goedkwam, man deed kortaf en in de middag had ik echt het gevoel dat hij er toch klaar mee was maar dat niet durfde te zeggen. Toen hij thuis kwam weer gepraat en toen zei hij dat het niet weg was maar een beetje zoek. Toen ik dat aan mijn vriendin vertelde werd ze boos wamt dan had 1 van ons twee tegen haar gelogen!? Ik snapte daar helemaal niets van want ze hadden beiden de hele dag volgehouden dat ze elkaar niet hadden gesproken, bovendien had ik de waarheid verteld dus wat had mijn man tegen haar gezegd? Maar goed ik kreeg er niets uit bij beiden. De volgende dag heb ik mijn man een beetje met rust gelaten en met mijn vriendin zo min mogelijk over mijn relatie gesproken. In de avond kwam toch weer het leugenverhaal naar boven en zou mijn man ook nog eens mijn vriendin genegeerd hebben toen ze had gestuurd dat het wel goedkwam... Hij had mij gezegd dat hij t erg druk had gehad maar daar wilde ze niets van horen. De volgende dag negeerde ze mij en toen ben ik uit mijn stekker gegaan tegen mijn man. Dat ik wilde weten wat er was omdat ik nu het gevoel had dat zij wat hadden ofzo. Toen belde hij dat het ging over iets anders, daar kan ik hier niet te ver over uitwijden, maar laten we zeggen iets paranormaals waar ik eerder nog al bang voor was. Ik vroeg hem nog waarom hij me liever liet denken dat hij vreemdging dan dat hij zei wat er echt was, maar geen antwoord. De dag erna moest ik werken en daar zagen ze dat er iets was. Iedereen heeft op zitten hitsen dat ze het vast met elkaar deden en ik kon het niet meer loslaten. Uiteindelijk kreeg ik de tip op zaterdag om het los te laten en ietsjes afstand te nemen van mijn man om hem te kunnen laten nadenken. Dat heb ik gedaan zaterdagmiddag, en toch liet het gevoel me niet los dat er iets niet klopte. Ik zag ze ook continue tegelijk online op whatsapp en dat terwijl man had beloofd iets leuks te gaan doen met zoontje. Toen ik die dag aan mijn man vroeg wat hij gedaan had zei hij huishouden, met zoontje gespeeld en spelletje op de ps3 toen hij op bed lag maar hij was niet gaan slapen en had alleen gespeeld. Hij werd boos toen ik zei dat Ik ze de hele dag op whatsapp had gezien. Toen ik die avond bij een andere vriendin was die van het verhaal wist en whatsapp een storing had ben ik ingelogd op mijn man zijn fb. Ik hoopte dat ze zouden praten over ons en dat hij zou zeggen wat hij nou van me wilde. Ze heeft hem een keer of wat gevraagd naar hoe hij zich voelde maar hij praatte eroverheen. Ze vroeg of ik afstandelijk deed en toen hij ja zei, zei zij dat ik dat deed km hem te straffen, dat ik dat eerder die week tegen haar had gezegd te gaan doen, wat niet waar is. Toen ze wederom vroeg hoe hij zich voelde zei hij, ik denk de hele tijd aan vanmiddag, zij zei ik ook, en hij dat het zo goed en fijn voelde! Mijn vriendin heeft er een foto van gemaakt en ik ben naar huis geracet. Ik heb hem verrot gescholden en toen had ik spijt. Mijn vriendin belde een uur later toen man op het punt stond om de deur uit te gaan en we hebben een uur gebeld over wat ze nou gedaan hadden enzo... Er kwam iets uit over mediteren en dat ze het stom vond dat ik ze verdacht! Ik had er spijt van en ze zou mijn man bellen dat hij terug moest gaan naar huis. Uiteindelijk kwam hij thuis, ik heb wel 1000 keer sorry gezegd en we hebben hetsoort van uitgepraat. Zondag zat ik er toch mee en heb dat uitgesproken tegen mijn vriendin. Dat ik het raar vond dat ze zelfs de glazen hebben afgewassen om te verbergen dat ze geweest was enzo. Ze zei dat ze uit elkaar ging met haar man en dat ze even rust wilde. Maandag heeft mijn man haar gebeld om het contact tijdelijk te verbreken om beiden aan omze huwelijken te kunnen werken en dat was dat. Ze heeft ons overal geblokkeerd en via mijn andere vriendin hoorde ik dat ze ons zwart heeft lopen maken op fb. Hij wil er met mijn nauwelijks over praten, terwijl het mij nog dwars zit. Ik kan het niet loslaten, en ik mis mijn vriendin terwijl ik ook pissig ben dat ze beiden of 1 van de twee tegen mij hebben gelogen. Ze is helemaal niet uit elkaar met haar man, en ze zit op fb te verkondigen hoe romantisch ze eten met zijn tweetjes enzo. Ik heb haar van de week gemaild wanneer ik onze geleende babyspullen kan komen halen en dat moest mijn man maar doen. Hij heeft haar toen weer meteen gebeld om het allemaal te regelen en ik heb toen alleen nog teruggestuurd dat ik het jammer vind dat het zo gegaan is ipv alles uit te praten. En toch blijft dat onbestemde en rare gevoel bezig houden... Hij heeft alles gewist overal dus ik kan niets meer terugzoeken, maar ze kunnen nu geen contact meer hebben dus als er al iets was is dat nu over. Ik word gek van mezelf momenteel en heb geen idee wat ik ermee moet! Van me afschrijven helpt in ieder geval al ietsjes! Bedankt voor het lezen!
heerlijk toch... dat facebook.. *rolleyes* Lieve meid, probeer het eventjes van je af te laten glijden. Vriendinnen die liegen, daar heb je niks aan. Mannen die liegen ook niet. Maar jullie hebben kindjes samen. En die verdienen het dat papa en mama knokken voor wat ze waard zijn. Maar ik zou wel eerlijkheid eissen, want als je elkaar niet recht in de ogen kunt kijken, dan heeft vechten ook geen zin.
Hij heeft me recht in de ogen gekeken en gezegd dat het waar is wat hij gezegd heeft! En het gaat de laatste week stukken beter! Maar ik mis haar! En net heeft ze hem weer een berichtje gestuurd dat ze morgen toch niet kan en dat hij dus donderdag de spullen moet halen en dan baal ik dat ik niet gewoon met haar kan praten. Misschien ben ik wel opgefokt door mijn collega's en zag ik daardoor gewoon spoken, maar het zit me gewoon niet lekker dat we het niet uitpraten maar meteen de vriendschap verbroken wordt enzo!
Ja... mijn huis is overdag niet donker te krijgen en onze zoon sliep niet dus het was ook niet stil... volgens mij moet het daarvoor donker en stil zijn maar goed! Eerlijk? Ze geeft nog bv en wordt wel al ongesteld... ik had net die dag de vuilniszak vervangen dus toen hij die maandag naar zijn werk is gegaan heb ik de vuilniszak leeggehaald om te kijken of er een condoom inzat
Hier zit wel een luchtje aan. Het lijkt mij een smoes, dat mediteren. Dit vanwege datgene dat is gezegd over facebook, dat je vriendin over je loog en dat ze dingen vraagt aan je man die haar niet aangaan. Dat ze vraagt hoe hij zich voelt en dat jij hemt wilt straffen enz. En dat het zo fijn voelt.. Ik zou echt de waarheid boven tafel willen voor je samen aan je relatie gaat werken. Na je verhaal te hebben gelezen heb ik het gevoel dat de waarheid nog niet boven tafel is. En begrijpelijk word je daar onrustig van. Met die vriendin zou ik kappen, liever geen vriendin dan 1 die in je relatie stookt. Ik krijg er trouwens ook altijd een naar gevoel van als iemand haar man uitleent aan een vroeger vriendinnetje of ex van de man om samen uit te gaan. En dan nog al was het geen ex..je man met een andere meid uit laten gaan zou ik nooit willen, daar ben ik dan misschien ouderwets in?
Ik denk, dat je eens goed met je man moet praten wat er nou werkelijk aan de hand is en was. En haar even laten voor wat ze is. Mijn alarmbellen rinkelen als een gek, maar dat kan aan mij liggeb. Dikke knuffel in ieder geval, wat een gedoe
Dank jullie wel voor de reacties! Dat de alarmbellen rinkelsn komt misschien ook omdat het mijn verhaal is en dat bij mij ook zo is... snappen jullie wat ik bedoel? Ik dacht er niets raars van totdat mensen mij erop wezen dat ze misschien wel iets hadden. Kijk, wat er ook gebeurd is, het is nu over! Mijn man heeft nu vrijwel geen mogelijkheid om contact met haar te hebben, ze heeft ons beiden geblokkeerd op whatsapp en fb en als hij niet aan het werk is, is hij met mij! Mijn zoontje kwam die zondagochtend ook vertellen dat ze geweest was zonder baby, dus hij had ook wel door dat als zij hier is geweest ik er toch wel achter kom. Verder hebben we weinig vriendem dus die kan hij ook niet als smoes gebruiken om haar te zien. Ik denk dat er inderdaad niets gebeurd is, dat ze inderdaad bezig zijn geweest met dat paranormale waar ik niet teveel van hoef te weten, maar dat zij meer van hem wil. Die laatste dag dat ik met haar heb gesproken laat in de avond werd mijn man half wakker van me en toen heb ik hem nogmaals gevraagd wat er gebeird was en hij zei vrijwel meteen dat ze niets gedaan hadden, hij was toen nog half in slaap dus niet helder genoeg om echt na te denken, hij vond het ook raar dat ze ineens wilde scheiden en heeft toen ineens het contact verbroken. Ik denk dat ze misschien achter hem aanzat voor een klein avontuurtje en dat hij dat pas door heeft gehad toen dat gebeurde en dus gauw het contact heeft verbroken...
Ik snap wat je bedoelt, maar jou verhaal bestaat uit feiten die voorgevallen zijn, dus kijkende naar die feiten, onder andere het gesprek op facebook zegt al veel . En daaruit merk ik op dat die vriendin niet te vertrouwen is. Wel erg jammer als je haar zo vertrouwde en het zo gezellig was met haar, maar als ze achter je man aan zit dan zou ik klaar met haar zijn. Ik hoop voor je dat het klopt wat je man zegt. En het mediteren overdat klinkt mij trouwens ook vaag, zulke dingen worden toch meestal savonds gedaan..
Ik geloof eerlijk gezegd niks van hun verhaal. Daarbij zit zij zich te bemoeien met jullie huwelijk en te stoken. Ik zou haar zo ver mogelijk uit mijn leven bannen. En gaan knokken voor mijn huwelijk. Ik hoop dat hij je niet bedrogen heeft maar ik geloof hem niet. En dan loop jij je te verontschuldigen... Veel sterkte met alles, wat zal jij je ellendig voelen. Knuf
Nou als mij dit zou overkomen dan zou ik écht zwaar over de pis zijn! Beter gezegd ik zou het niet kunnen laten rusten! Zeker de vraag niet of er meer gespeeld zou hebben. Geen idee wat ik zou doen maar zou toch echt niet "verder" kunnen gaan zonder dat alles duidelijk is.
Ja er zijn dus momenten op de dag dat ik er ook zo over denk... andere keren denk ik, het gaat nu goed, hij doet zijn best voor mij en ik weer voor hem, als er iets gebeurd is kammer dan, haar doel is niet bereikt en ik heb mijn man nog! En inderdaad, ik voel me regelmatig wel even heel ellendig, maar ik leer van jullie reacties wel dat ik niet meer moet gaan hopen dat het nog goedkomt of mijn best ervoor gaan doen ofzo!
Dat verontschuldigen is omdat ik schuldig was door in te loggen op fb en het er met mijn werk over te hebben!
Nou idd, dat zou ik ook niet geloven. Überhaupt, waarom gaat jouw vriendin met jouw man op stap? Zijn ex-vriendin notabene. Sterkte meid, hopelijk kom je eruit.
Omdat haar man en ik er niet van houden!? Ik zie daar eerlijk gezegd weinig kwaads in! In de tussentijd zat ik met haar man te appen over ons aquarium wat dan weer een gezamelijke intersse is van ons!
Heeft ie zelf geen vrienden dan? Mij zou zoiets echt niet lekker zitten. Maar heb al een paar keer in mijn omgeving gezien dat er alleen maar ellende van komt.
We waren trouwens gezamelijk bevriend met haar, al kwam het eerst bij mij vandaan! Mijn man en ik zijn al 9 jaar samen en kennen elkaar al 14 jaar dus we hebben eigenlijk alleen gezamelijke vrienden.
Jammer zeg en dan nu ook nog dit erbij... Ben zelf 1 keer bedrogen en toen ik daar achter kwam hoorde ik de meest rare excuses. Maar alles in me zei me dat het niet klopte. En dat bleek zo te zijn. Ik ben toen bij hem weggegaan.