Hoi allemaal, 4 maanden geleden stopte ik met de pil en na grondige controle bij de gyn kreeg ik groen licht om het te gaan proberen. Nu, 2 maanden verder, is het helaas weer niet gelukt. En ja...zwaar teleurgesteld. En als mensen dan reageren van "ja maar je moet het zeker een half jaar de tijd geven", dan helpt dat niet echt op zo'n moment. Zeker niet omdat mensen om mij heen zélfs mét gebruik van de pil gewoon zwanger worden. Ik denk dat ik me te zeer blind heb gestaard op anderen. De laatste keer heb ik gebruik gemaakt van ovulatietesten maar ondanks dat is het niet gelukt. Deze keer heb ik nieuwe testen besteld en weet ik nóg beter welke signalen mijn lijf mij geeft én ik weet nu veel beter hoe die testen werken. Ik vraag me af: ben ik nu de enige die zo ongeduldig is? Ze zeggen weleens "je moet er niet teveel mee bezig zijn" maar dat vind ik altijd zo'n onzin. Je bent immers maar zo'n korte tijd vruchtbaar en ik geloof er niet in dat een vrouw zomaar de knop om kan zetten. Dus, wie zit er ongeveer in hetzelfde schuitje als ik?
Hoi, Je bent zeker niet de enige en eerder 1 van ... Alleen mensen die zelf nog niet zwanger willen worden, houden zich er niet mee bezig. Ik vind het dus nergens op slaan wanneer dat soort mensen allemaal dezelfde uitspraken doen: "je moet je niet zo mee bezig houden". Natuurlijk houden wij ons ermee bezig, want wij willen zwanger worden Ik herken jouw gevoel volledig. Wij zijn ook nog niet zo lang bezig in vergelijking met anderen, maar de teleurstelling wordt er niet minder om. Wat mij trouwens helpt is om te weten dat je geen controle over hebt. Je kunt alleen je best doen om op de goede dagen ook te klussen. Liefs, N
Hier sluit ik me bij aan. Je bent nog maar nét gestopt met de pil, geef het even de tijd, geef je lichaam even de tijd.. En dan komt het zeer waarschijnlijk allemaal wel goed! En indd, je bent echt niet de enige die zo ongeduldig is, dat zijn we allemaal .
Ja je bent zeker te ongeduldig maar ken je gevoel hoor, als je eenmaal de beslissing hebt genomen is elke maand er een.....maar geloof me het klot wel wat ze zeggen maar dat doet niks af aan je teleurstelling.
Herkenbaar hoor! En dat van er niet teveel mee bezig zijn vind ik zo'n dooddoener. Je betn een week ongesteld, vervolgens zoek je naar je ei (en bij een lange cyclus is dat soms best even zoeken) en vervolgens zit je 2 weken lang te letten op eventuele veranderingen in je lichaam di een symptoom zouden kunnen zijn. Feitelijk, bedacht ik me pas, heb je dus maar 1 week rust. Dus tja... Sucsex in ieder geval!
Ik denk dat iedere vrouw hoopt dat het gelijk raak is... En ja sommige vrouwen hebben ook dat geluk. Lees voor de grap het onderwerp een stukje verderop maar eens: wie na een jaar nog spontaan zwanger. Mij gaf het veel goede moed en vooral rust... Succes
haha ja je bent inderdaad te ongeduldig.. ik zit nu in ronde 9! en nog steeds niet raak.. ach het komt wel
je bent inderdaad een beetje te ongeduldig, hier al 21 rondes bezig... geduld hebben is de boodschap! Al hoop ik dat het daar iets sneller komt zie! Veel succes
Wees maar ongeduldig, doe ik ook Maar helaas worden we niet allemaal in 1 keer zwanger, ik heb ook dat topic gelezen waar Wuppie het over had. En 'er niet mee bezig zijn' mag van mij de prullenbak in! Je hebt de keuze gemaakt om voor een kindje te gaan, dus dat houd je bezig Probeer misschien wat meer afleiding te zoeken tijdens de wachtdagen en je niet teveel aan anderen te meten. Succes! Voor jullie allemaal hier trouwens!
Herkenbaar hoor, ik werd gek toen wij het aan het proberen waren, en wij hebben er uiteindelijk 15 maanden over gedaan! Was zo frustrerend, we waren al begonnen met onderzoeken en toen was het opeens toch zover. Succes hoor, hopelijk lukt het snel, maar ook als je even moet wachten hoef je dus niet radeloos te worden
Hoi wensmoedertje! Ik ben dus één van die geduldigen, nu twee jaar bezig en ongeveer drie zwangerschapstesten gedaan, waarvan één positief is geweest. Helaas hebben we ons kindje verloren bij ruim zeven weken. Geduldig of niet, de wens wordt er niet groter of kleiner door, het verdriet iedere maand niet minder of meer. In het begin was ik er meer op gefocust, maar na een jaar werd dat minder, omdat ik de teleurstellingen zo pijnlijk vond (ik ben erg goed in mezelf voor de gek houden ). Nu na mijn mk heb ik dan toch besloten met ovulatietesten aan de gang te gaan. Zo zie je maar, ik denk niet dat het aan (on)geduld ligt, maar dat moeder natuur uiteindelijk toch bepaald... Succes in dit mooie nieuwe jaar!
ik sluit mij ook hierbij aan. Wij zijn 1,5 jaar bezig geweest en dan mogen wij nog in onze handen klappen dat wij op een natuurlijke manier zwanger zijn geworden. Als je verhalen leest van sommige meiden die de ene medische na de andere medische truckjes moeten uithalen om maar zwanger te mogen worden en jaar in jaar uit vervolgens zwaar teleurgesteld worden, vind IK PERSOONLIJK dat je nog niet mag klagen.
de eerste paar maanden ben je er denk het meest mee bezig, maar ik denk dat dat wel iets minder wordt. ik heb al 2 kinderen maar was er bij de 3e nog meer mee bezig, raar he? ik dacht van te voren, ik zie wel hoe t loopt, maar toch dacht ik er weer elke dag aan, en zat ik elke dag op dit forum te snuffelen naar tips enz... het is me dan wel gelukt om de 2e maand zwanger te worden, en ik was er de hele dag mee bezig! bij mn 2 kids was ik er minder mee bezig en duurde het een maand of 5 voor ik zwanger werd! succes!
Ik was net zo ongeduldig hoor, en iemand zei toen ook op een gegeven moment; ja je bent er teveel mee bezig het gaat nooit lukken, bij jou gaat het vast heel lang duren, en ook iemand toen ik eenmaal zwanger was en ongerust was voor de eerste echo; niet teveel ermee bezig zijn, en niet teveel stressen want daardoor gaat het juist mis. Hekel aan dat soort opmerkingen, ten eerste heb je er geen BAL aan, integendeel, en ten tweede slaat het ook nergens op. Ik was er enorm veel mee bezig, volgens deze mensen zou het dus daardoor lang duren, nou ik was de 2e maand zwanger. Het is gewoon een toevalstreffer en geluk hebben. En tja misschien als je helemaal overspannen bent heb je de eisprong wat later of zo, maar uiteindelijk zal dat eitje vast wel springen, er worden oopk kindjes in de oorlog geboren en dat is nou niet een stressloze omgeving.. Maar de boekjes zeggen dat 60% (zoiets volgens mij) binnen 6 maanden zwanger is, en 80% binnen een jaar. Dus meid, maak je geen zorgen en probeer niet teveel te stressen, niet omdat het wat uitmaakt voor het zwanger worden, maar omdat het gewoon prettiger is voor jezelf Maar, ik weet PRECIES hoe je voelt, oh wat was in ongerust of het wel gauw zo lukken of niet, en dan al die mensen om je heen met die stomme opmerkingen.
Ik denk dat je voor ogen moet houden dat er een jaar de tijd staat om zwanger te raken. Wat dat betreft ben je inderdaad ongeduldig. Maar als je eenmaal besloten hebt om voor een kindje 'te gaan' dan mag het ook gelijk wel zo ver zijn. Lastig om dan geduldig te blijven, maar dr zit niets anders op!! Succes
Hoi Wensmoedertje, Ik snap je precies! Ik zit nu (nog maar) in de derde ronde, maar iedere ronde is er 1 te veel. Daarnaast ben ik afgelopen jaar 2 keer geopereerd aan mijn baarmoederhals ivm voorstadium baarmoederhalskanker. Volgens de gynaecoloog kan ik gewoon zwanger worden, maar heb ik wel een aantal hogere risico's (kans op te weinig slijm om zaadcellen naar binnen te trekken, sorry voor deze info) om minder makkelijk zwanger te worden. Iedere keer dat ik nu ongesteld word, denk ik: zie je nou wel dat het bij mij niet lukt! En ik zit nu wel pas in de derde ronde, maar dat komt alleen omdat de gyn me pas in november heeft 'schoon' verklaard. Ik ben al minimaal een jaar (in mijn hoofd dan) bezig met baby's ed. Ik kan ook niet zo goed tegen opmerkingen dat ik er niet te veel mee bezig moet zijn. Hoe doe je dat? Het spijt me alvast als ik nu meiden voor de hoofd stoot die al veel langer bezig zijn dan ik. Dat was echt absoluut niet mijn bedoeling. Ik wilde gewoon even opschrijven hoe ik me soms voel... Dit forum helpt in ieder geval heel goed bij mij om mijn ongeduld van me af te schrijven en alles van tijd tot tijd in perspectief te zien...
te ongeduldig ben je zeker. Het enige wat ik je mee kan geven en wil mee geven. Geniet van elkaar en geef het de tijd. Zwanger worden is niet van zelf sprekend meis. Vergt veel geduld !
Ja je bent te ongeduldig. Bij normale vruchtbaarheid bij jou en je man, heb je per maand 15-20% kans om zwanger te raken, en 80% is dat binnen een jaar. Dus hoe moeilijk het ook is, geef het nog even
Zou het wel proberen wat meer los te laten hoor. Als je nu al zo gefrustreerd er van wordt... We worden allemaal wel ongeduldig...het gaat er helaas niet sneller van. Je lichaam moet eerst herstellen na het pilgebruik en dan alsnog heb je volgens mij maar iets van 15% kans per cyclus.