Ik snap het opzich wel.... Ik ben eind oktober uitgerekend en mijn ouders wouden graag nog op vakantie in oktober .... Maar toen ze hoorden dat ik in oktober uitgerekend was besloten ze niet te gaan, dit omdat ze de geboorte van hun kleindochter niet willen missen ( zijn niet echt bii de geboorte maar een half uur later staan ze altijd in het ziekenhuis) hun gevoel geeft aan liever bij hun kleindochter te zijn dan op een vakantie bestemming Ik heb ze meerdere malen gezegd dat ik foto's stuur dat ze gerust kunnen gaan dat het hooguit een weekje is en ik er echt geen moeite mee Zou hebben maar ze willen gewoon echt graag de kleine meid na de geboorte Zien en vast houden Mijn gevoel geeft aan het niet erg te vinden als ze wel gaan ... De kleine meid is er een week later ook nog wel ... Maar tegelijkertijd doet het ook heel veel met me dat ze de geboorte van ons derde kindje belangrijker vinden... Ik snap dus best dat het mensen Verdriet zou doen wanneer ouders op vakantie gaan rond de bevalling Nu word ik met 37 weken ingeleid dus ze zouden alsnog op vakantie kunnen eind oktober .... Maar of ze dat ook doen ... Misschien last minute hoe Ze er nu in staan iig niet
Ik snap je gevoel wel. Zou her niet leuk vinden als ouders of schoonouders een vakantie in het buitenland plannen rond mijn uitgerekende datum. Weekendje weg of vakantie in eigen land zou ik geen probleem mee hebben. En natuurlijk kan het gebeuren dat ze toch weg zijn (te vroeg oid). Maar het is maar net hoe je er trgenaan kijkt denk ik, zelf zou ik ook geen vakantie plannen rond de uitgerekende datum van zus of schoonzus. Vind het een veel te belangrijk moment en wil als t kan graag snel op bezoek (hoe kort ook).
Ik snap je ook wel eerlijk gezegd. Ik daarentegen zou willen dat mijn schoonouders niet zouden komen........ Maar dat kan ik tov mijn man niet verlangen en zal ik ook niet vragen.
Hier kan ik wat mee.. Dank je! Natuurlijk is het zo dat we ons moeten richten op de mensen die er wel voor ons zijn, maar je hebt toch verwachtingen.. Ben er ondertussen wel achter dat je soms beter geen verwachtingen kunt hebben, maar toch weer die teleurstelling dan. Het is idd geen ramp, hij ziet zijn kleinkind straks heus wel. Maar dat ik het sneu vind voor mijn vriend, die een binnenvetter is en al nooit op zijn pa hoeft te rekenen, dat wou ik hier even van me af schrijven. Mijn hormonen zullen vast en zeker heerlijk mee spelen in dit hele gedoe en hopelijk kan ik achteraf zeggen: waar heb ik me druk om gemaakt! Bedankt voor je verhaal en advies.. En voor de overige: idd. Iedereen ervaart het op een andere manier. En we zijn geen kleuters meer, het ging me puur om de desinteresse.... Jammer.. Zo, en nu ga ik eens even aan de mensen denken die er wel voor ons zijn.
meid, iedereen heeft verwachtingen en natuurlijk wil je dat je schoonvader interesse toont en jullie kindje belangrijk vind.. helaas zijn mensen anders dan je hoopt dat ze zijn. tuurlijk is dit erg voor je vriend, ik vind het absoluut niet gek.. je hoopt dat ze zich anders op stellen nu ze Opa worden, een nieuw leven is immers bijzonder. helaas zijn er niet veel die daar zo over denken. maar alles komt goed, ze is dadelijk zo gewenst door iedereen waardoor je hem en deze situatie zult vergeten. en heerlijk is dat he, van je af schrijven.. ik weet hoe het voelt, en niet iedereen is het eens of ziet het zelfde... maar ach als jíj je ei maar kwijt kunt. dát is het belangrijkste! x
Persoonlijk zou ik net héél erg blij zijn als schoonmoeder en/of schoonvader een reisje gepland zou hebben rond de bevallingsdatum, heb niet zo'n fijne ervaringen, vooral dan mijn schoonmoeder...
Je zegt zelf dat je schoonvader nooit echt een vader geweest is. Waarom zou hij nu wel opa willen spelen dan? Die "verwachtingen" zijn m.i. dan ook niet echt rieel gezien het verleden. Het heeft niets met wel of niet snappen te maken, de ene denkt de baby is er over een week ook nog en de andere wil er na een half uur al in het ziekenhuis staan. Tja, iedereen ziet/ beleefd het anders. Neem niet weg dat je het best jammer mag vinden en je schoonvader uitleggen wat het met je vriend doet.
Hey, Ik snap wel dat je boos bent hoor. Ik heb zelf ook dingen met mijn vader mee gemaakt en mijn moeder ook (ouders zijn ook gescheiden) En ik vind ook dat je er wel wat van mag zeggen. Maar waar ik zelf vooral van heb geleerd is dat je mensen niet kunt veranderen. Het kan niet allemaal gaan zoals jij verwacht of in je hoofd hebt zitten. Ik maakte me hiervoor boos om heel veel dingen, maar wie heb ik daar nou mee? Alleen mezelf, omdat ik weet dat ze toch niet veranderen, dus accepteer ik gewoon de goede dingen en leer leven met de dingen die ik niet leuk vind( en probeer daar zelf een les uit te halen) Verwacht niets en geniet gewoon van wat je hebt en wat nog gaat komen. Dat is het beste voor jezelf en voor je kindje. En probeer er met je vriend over te praten zodat hij in ieder geval zijn gevoelens kwijt kan. Groetjes
Ik snap je gevoel wel een beetje. Mijn schoonvader heeft eind september/begin oktober ook nog een reisje van een week gepland staan. Mijn schoonmoeder zou eerst mee gaan maar blijft liever thuis. Zelf heb ik er niet echt een probleem mee. Wel rustig voor mezelf als de kleine dan geboren wordt en hij staat niet direct op de stoep. Niets mis met mijn schoonvader maar hij kan soms nogal druk zijn. Heb daar nu al wel eens moeite mee met alle hormonen. Dus zal dan wel helemaal lekker zijn. Hahah.
Heel goed dat je je nu gaat concentreren op de mensen die er wel voor jullie zijn! Dit kost heel veel energie die hij niet waard is. Maar wilde je wel even laten weten dat ik het zelfde zou reageren! Succes de komende paar weekjes en dan kunnen jullie jullie kleintje lekker gaan knuffelen!
Siertje: bedankt! komt goed! Ickuzz: idd.. Ben blij dat ik het toch even van me af geschreven heb, ondanks de verschillende reacties. Ik probeer mensen altijd zo te behandelen zoals ik zelf ook graag behandelend zou willen worden.. Blijkbaar vind niet iedereen dat belangrijk. M'n gezinnetje is idd veel meer waard dan iemand die op vakantie gaat.... Komt goed! door dit neer gezet te hebben ben ik het al een heel stuk kwijt. Als ze er zelf over beginnen zal ik wel aangeven hoe ik er over denk, op een nette manier, maar me druk maken kan ik beter bewaren voor de echt belangrijke dingen. Nogmaals: thnx!! En fijne avond allemaal. Xxx
Zo zie je maar, ieders gevoel en mening is weer anders. Ik ben halverwege oktober uitgerekend en mijn vader gaat pecies op de uitgerekende datum op vakantie, voor een maand, naar een verre bestemming. Dit heeft hij gepland in dezelfde tijd dat ik net zwanger was, maar niemand het nog wist, dus gewoon pech. Dat hij misschien niet snel na de geboorte van zijn 2e kleinkind aanwezig kan zijn, vinden we allebei jammer, maar niet een onoverkomelijk iets. Ik heb een heel goede band met mijn vader, dus ik wijt t niet aan onverschilligheid. Ze hopen natuurlijk wel dat ik wat eerder ga bevallen, maar daar regeert moeder natuur over
Mijn schoonouders en schoonzus zijn ook op vakantie als ik uitgerekend ben. De uitgerekende datum ligt zelfs in het midden van hun vakantie. Dus 1 week voor en 1 week na de datum zijn ze er niet. Mijn vriend en ik vinden dit allebei niet erg. Ze kunnen meteen komen als ze terug zijn en misschien wordt het niet eens geboren als zij weg zijn. Wij hebben gezegd toen ze wilden boeken, dat ze hun vakantie er niet voor moesten opgeven. Wij hebben zoiets van: de kleine is er ook nog wel als jullie terug zijn (mocht het dan geboren worden) en jullie hebben zelf ook een leven.
ik zou me er niet eens druk om maken dan gaan ze toch lekker als het ze niet zo intresseert dan maar niet dan hoor je het wel als je op vakantie bent dat ik ben bevallen voor je man is het idd niet leuk als ze er niet direct bij kunnen zijn maar dat zegt meer over de famillie dan over hem als ze besluiten om dan op dat moment op vakantie te gaan
Dat zou ik ook eeeecht niet leuk vinden voor mijn vriend, als zijn ouders hem dit zouden flikken.. Die zijn hem namelijk echt heilig. Nou zou het mij persoonlijk echt geen reet uitmaken, want die mensen kunnen me echt gestolen worden maar het gezicht van m'n vriend alleen al toen we vertelden dat ik zwanger ben en ze heel koeltjes reageerden.. Dat brak me toch wel even hoor.. (Die koelte is inmiddels volledig veranderd in compleet claimerig ) Ik kan met geluk m'n moeder zien een maand na de geboorte.. Maar in dat geval is het helaas niet anders Gelukkig leeft ze tenminste nog wel..
ik ben eind november uitgerekend en mijn zus geeft haar doopfeest net in diezelfde week... is ook niet zo heel leuk heb het al gezegd dat de kans groot was dat ik dan in het ziekenhuis lig of net moet bevallen op haar feest of natuurlijk overtijd ben en niet een provincie verder durf rijden weg van mijn ziekenhuis maaaaaar ja wat doe je eraan...
Leuk zou ik het ook niet vinden, maar toch ook weer niet zo erg als jij het nu vindt. Bij mijn eerste waren mijn schoonouders net een dag op vakantie, toen ik beviel. Ik was toen 35 weken dus dat ik ging bevallen was helemaal nog niet de bedoeling. Zij vonden het kei erg, en hebben de dagen afgeteld dat ze naar huis konden. Nu gaan ze op vakantie als ik 36 weken ben, maar dan zijn ze wel in Nederland. Dus in het ergste geval zijn ze nog zo terug.
Door de verschillende verhalen en een goed gesprek met m'n ventje heb ik er wel meer rust in nu hoor.. Idd, zegt meer over de familie band dan over hem. Maar goed, geen ramp, wel sneu.. Voor mensen die hun ouders pas na een maand kunnen zien of langer zelfs door omstandigheden. Dit zou ik ook heel erg vinden, maar niet op een boze manier... De situatie is tenslotte niet anders, maar jullie ouders willen waarschijnlijk wel heel graag.. Zoals micchan zegt, ze leven idd gelukkig nog wel. En verder ben ik hierdoor eigenlijk nog dankbaarder voor m'n eigen ouders! Is dit toch nog ergens goed voor