Waar zal ik eens beginnen. ..... Ik ben er vandaag achter gekomen dat ik zwanger ben heb de digitale test gedaan en die zegt 1-2 zwanger. Nu is het als volgt ook heb geen relatie Ik ken een man. ... allebei een heel moeilijk verleden veel mee gemaakt en weer kunnen allebei geen relatie hebben. .. we hebben wel een hele goede band samen een doe veel dingen samen. Maar nu is het dus zo. ... Ik slik wel de pil en ben hem geen en keer vergeten en nu toch zwanger. Ik ben aan het uitzoeken geweest Hoe dit kan en tot mijn verbazing las ik dus dat de pil niet goed werkt als je diarree heb. ... Door wad nieuw voor mij. .. het verhaal van antibiotica wist ik maar niet diarree. En dat is dus de boosdoener. Maar dat is nu even niet belangrijk. .... het belangrijkste is wat nu. .. Ik heb hem vertelt dat ik zwanger ben een hij begon gelijk over abortus want hij wil het niet maar het probleem is Ik sta er iets anders in. Ook al is het niet gepland Ik weet niet of ik een abortus kan doorstaan. ... Ik ben daar eigenlijk altijd optegen geweest maar er zijn natuurlijk altijd wel bepaalde redenen waardoor je geen andere keus heb. Ik ben er over aan het lezen gegaan en wordt er bang van. ...en kan er niet voor 100% achter staan. .. bang dat ik spijt krijg. .... en ik moet het doorstaan hij zegt me te steunen maar hoe. Gezien mijn situatie. ... heb al een zoontje van bijna 4 uit mijn vorige zeer moeilijke relatie van 7 jaar. ... Ik heb vast werk en eigen huisje alleen financieel is het soms crisis maar is die ene rede genoeg rede om zoiets wonderlijks af te breken. Als ik het zou doen doe ik het voor hem maar absoluut niet voor mezelf en als ik dat doe wat zijn daar de geestelijke gevolgen van. Maar is het egoïstische om te zeggen ik hou het of hij wil of niet voor mij part doe ik het alleen. ... Ik geloof ook niet dat er hier samen uit kunnen komen want hij heeft echt aangegeven het niet te willen wat ik voor de ene kant wel begrijp. Om te beginnen is hij iets ouder als ik. Ik 29 hij 43 hij heeft al een kind van 18. Maar is het van hem ook niet egoïstische om gelijk over abortus te beginnen. ...... de uiteindelijke beslissing ligt bij mij maar daarom vind ik het zo moeilijk want hij heeft natuurlijk net zoveel zeggenschap als ik maar ik moet het ondergaan. Wat is dit moeilijk zeg. ... maar het gekke is heel diep van binnen wil ik bij zijn maar gezien de situatie kan ik dat niet. ... Ik vind een zwangerschap altijd zoiets moois en bijzonders en voor vele zo vanzelfsprekend maar voor vele ook niet daarom ben ik als er niet genoeg redene zijn streng tegen abortus. .... Ik moest Door even kwijt en jullie meningen zijn welkom.
Phoe mama1803, Das best een lastig verhaal... Ik denk dat het belangrijkst is dat je naar jou eigen gevoel luistert. Wat je zegt, hij mag zijn mening geven, maar uiteindelijk moet jij het allemaal mee maken en ondergaan en dan niet alleen de lichamelijke kwestie, maar ook zeer zeker geestelijk! Kan me heel goed voorstellen dat abortus niet je eerste optie is. Heb natuurlijk geen inzicht in jou financiële situatie, maar mocht dat de hoofd reden zijn, is dan misschien adoptie iets?? Zo geef je een leventje toch een kans. Wat je ook beschrijft, er zijn stellen die geen kinderen kunnen krijgen maar wel heeeeel veel liefde (niet gezegd dat jij dat niet hebt!!!) in hun hart hebben en heel graag voor dit kindje willen zorgen.... Denk dat beide partijen in deze situatie "egoïstisch" zullen denken en dat is ook niet raar. Jullie luisteren allebei naar jullie eigen gevoel en omdat het nu eenmaal in jou buik groeit, zal jij de doorslaggevende factor zijn! Volg je hart, das het enige beste wat je kan doen. Maak de beslissing op basis van jou gevoel, wat je dan ook beslist, je hebt hem zelf gemaakt. Iets wat , denk ik, de meeste rust zal geven in de toekomst. Wens je heel veel sterkte met deze best moeilijke beslissing!
Bedankt siertje voor je reactie. .... Dat is wat ik ook al over nagedacht heb om een stel dat niet zwanger kan worden en kindje te schenken (zeg ik dat goed zo) maart dat lijkt me ook moeilijk want als ik het negen maanden gedragen heb om het dan af te moeten staan. Want hoe zit dat dan precies maar je dan als moeder geen contact met hebben? En wat als het geboren is wat als ik dan geen afstand van kan doen. Maar dan liever dat als een abortus. Hij zei ook heel makkelijk het is nu nog niks. ..... Dat kan wel zijn maar het is wel een begin van een kindje....... als ik nadenk over een abortus krijg ik het benauwd moet er echt niet aan denken. ... Ze maken en echo en ik zie dat kleine hummeltje in mijn buik pffffff krijg gewoon tranen als ik eraan denk
Is een typische mannen opmerking: nu is het nog niks! Vorig jaar kwamen we er na 9 weken achter dat ons kindje met 6 weken is gestopt met groeien en dus nooit een hartje heeft gehad. Technisch gezien snap ik dat het op dat moment "niks" was, maar voor een vrouw voelt dat niet zo. Jij maakt nu al van alles mee in je eigen lichaam en de man niet! Wat betreft de voorwaarden enz van adoptie, daar heb ik niet zoveel verstand van. Volgens mij kan je open en gesloten adoptie "kiezen". Dat houd dus idd in, wel of geen contact. Ik denk dat als je voor een open adoptie gaat, je samen met de adoptie ouders, hier goede afspraken over kan maken en deze laat je ook vast leggen. Kan me heeeeeeeel goed voorstellen dat, als zo een kindje 9 maanden in je buik heeft gezeten, het ondraaglijk is om er afstand van te doen. Ik zou eens gaan googlen op bedenktijd adoptie. Ook over de verschillende soorten van adoptie. Waarschijnlijk kan je ook een oriënterend gesprek hebben met een adoptiebureau die jou natuurlijk ook heel veel informatie kunnen geven!
Ik ga er eens over lezen. Eerst even proberen wat te slapen. Nog een vraag op de test stond 1-2 weken zwanger Hoe ver ben ik dan? Ik heb uitgezocht dat ik op 16 augustus dat dat mijn eerste dag was van mijn laatste nod en als ik dat uitreken bij de calculator zegt ie 5 weken zwanger kan dat dan kloppen?
Wat een verhaal idd, denk dat het wel kan kloppen met 5 weken zwanger... Kan je geen raad geven maar denk dat er nog een vervelende periode komt voor je. Tijd brengt raad zeggen ze. Laat het hem even bezinken en dan komt er hopelijk snel een beslissing voor je! Veel succes!
Als meneer geen kinderen wil had ie een rubbertje moeten gebruiken.. Dat weten zelfs broekies van 13... Dus wat mij betreft heeft hij zeker niks te willen. Dit gebeurd in jouw lichaam, jij moet er mee leven dus volg je eigen gevoel. Als jij trouwens altijd tegen abortus bent geweest dan moet je daar al helemaal niet over nadenken.. In bepaalde situaties vind je het geoorloofd maar dit is niet zo een situatie.
Kan je hierin niet adviseren. Kan wel tegen je zeggen; volg je hart! Als je het even laat bezinken,weet je vast welke keuze je moet maken! Sterkte en liefs
Misschien kan je ook contact opnemen met instanties als Fiom en Vbok. Die kunnen vaak ook helpen, maar je kunt ook gewoon je verhaal kwijt. Ze kunnen je ook helpen met evt. andere opties zoals pleegzorg, adoptie e.d. Sterkte met de situatie!
Jeej heftig hoor meid.. Inderdaad doe wat goed voelt! En niets doen omdat een ander dat wilt.. Als jij dit kindje wilt houden is er niemand die dat van je af kan nemen (behalve moeder natuur helaas)..
Ik denk dat jij prima in staat bent om nog een kindje op te voeden. Ook adoptie of pleegzorg vind ik in jouw geval niet wenselijk, omdat jij het kindje wel wil. Dat hij dat niet wil, tja, dat mag. Hij heeft er recht op die mening te hebben. Maar jij net zo goed! Dus als jij het kindje wil houden: doen.
Ik heb alleen je openingspost gelezen. Ik zou het zeker niet doen voor hem, het is JOUW beslissing, het kindje zit in jouw lichaam.. Verder, volg je hart, meer kan ik eigenlijk niet zeggen..
Je schrijft dat je bang bent dat je spijt krijgt als je kiest voor abortus en dat je het dan alleen voor hem zou doen en niet voor jezelf. Dat zegt voor mij al genoeg Denk er goed over na wat je gaat doen, luister naar je hart! Ik wens je veel succes, sterkte en wijsheid toe en hoop dat je de, voor jou, juiste beslissing maakt!
Heftig meid.. Precies wat MVM zegt: als hij geen kind wilde dan had hij een rubbertje moeten gebruiken. Je hoeft niet bang te zijn dat je egoïstisch bent als je dit leventje een kans wil geven, daar heeft hij ook niets over te zeggen. En als jij 1 extra mondje kan voeden, lukt dat ook vast wel met een tweede.. Laat je goed adviseren door professionele instanties voor wat betreft abortus, adoptie, pleegzorg etc. Het is allemaal niet niks en dan vooral geestelijk gezien... Succes en sterkte met je keuze en toch gefeliciteerd met je wondertje.
Iedereen bedankt voor jullie reactie. .. Ik ben er net achter gekomen dat hij er niks mee te maken wil hebben. .. maar wel achter mijn keuze zal staan maar mee fossiel niet zal bij staan. Ook heb ik met mijn ouders gesproken en die schrokken zich natuurlijk wezeloos maar uiteindelijk zeiden wel welke keuze je ook maakt weer zullen het accepteren. Mijn gevoel zegt houden als moeder natuur het laat gebeuren natuurlijk ga wel met de huis arts praten voor de nodige Hulp. De klootzak.... hij wil zelfs dat niemand weet dat het zijn kind is. ..
Ik zit met mijn telefoon te reageren en maakt soms woorden haha... de nare man moest eigenlijk zijn de klootzak mijn telefoon heeft het netter vertaalt hihi