Aaargh help me met m`n schoonmoeder!

Mijn schoonmoeder maakt het dan niet zo uit of ik een broek of rok aan heb, maar verder lijkt ze precies jouw schoonmoeder.
Je schoonmoeder verander je niet en de houding van je man verander je ook niet makkelijk. Je kunt het er wel met hem over hebben en vertellen wat voor gevoel je schoonmoeder je geeft, maar verwacht niet dat hij meteen snapt en ziet wat je bedoelt.
Wat je wel kan doen is JOUW grenzen aangeven naar haar en je daaraan houden. Zij walst daar duidelijk zo overheen. Dat hoeft ook niet boos ofzo, maar hou je aan je eigen grenzen. Zij laat ook het kaas niet van haar brood eten, dus waarom zou je het wel van haar pikken dat zij dat bij jou doet?
Als jij naar huis wil met je kindje ga je naar huis. Je man gaat echt wel mee als hij ziet dat je ook echt gaat. Als jij borstvoeding wil geven, geef je dat zolang je wil. Het is jouw kindje en zij heeft daar niets over te zeggen en jij weet wat het beste is.
Discussies met haar hebben geen zin, probeer die ook niet aan te gaan of jezelf steeds te verdedigen naar haar.
Als ze onverwacht op de stoep staat kun je zeggen dat je geen tijd hebt of maar een half uurtje. Ga dan na een half uurtje ook echt weer wat anders doen en zet haar de deur weer uit.
Het klinkt simpel, maar bij mij duurde het ook nog een hele tijd voordat ik het los kon laten en me niet schuldig of lullig voelde. Nu laat ik haar gewoon kletsen en trek mijn eigen plan.
Succes!

 

Hier heb ik het geluk dat mijn vriend wél durfde opkomen tegen zijn moeder. En toen zij mij voor de zoveelste keer begon uit te maken aan de telefoon heeft ie besloten dat het zo niet meer verder kan en heeft ie het contact verbroken.
Je man moet idd zoals al gezegd jou steunen. En anders gaat ie maar weer bij mammie wonen
(sorry hoor, maar hij is vader geworden, heeft een eigen gezin, kind & vrouw, daar moeten zijn prioriteiten liggen!)

Mss een idee hem dit topic eens te laten lezen?

ik hoop dat er gauw een oplossing komt, en meid, aub, Doe een broek aan als je er nog eens heen gaat! Zo laat je meteen zien dat jij baas bent over je eigen leven en dat zij niet het recht heeft jou te controleren. En geen excuses van " uit respect voor haar " blablabla heeft zij respect voor jou?? JUIST!

 

ik lees dat je al goed bezig bent meid! Go girl! Wat zegt je man nu of heb je niet meer met hem gepraat?

 

Tja schoonmoeders....
Die van mij is best lief en heeft tenminste aandacht voor haar kleinkind, maar af en toe heb ik het gevoel dat zij denkt dat het haar eigen kind is. Net of schoonmoeders de opvoeding nog een keer over willen doen ofzo. Heel vaak krijg ik de opmerking van "ik heb er ook 5 groot gebracht" in normale taal "ik weet het beter". Ik leg me er maar bij neer en doe mijn eigen ding. Het is immers MIJN/ONS kind. Gelukkig steunt mijn man mij enorm en zegt ook gewoon tegen zijn ouders waar het op staat. Het uit de Maxi-cosi of kinderwagen gritsen is er niet meer bij. Daar hebben we gelijk een stokje voor gestoken. Er word netjes van tevoren gevraagd en daar boeken ze dan ook resultaat mee (mag ik de luier verschonen, mag ik zijn jasje aantrekken etc). Ik vind het jammer dat je man je niet steunt of aangeeft bij zijn moeder dat jij het vervelend vindt. Maar ik heb zelf ook wel gemerkt dat je op een gegeven moment op alle slakken zout legt, ook al is dat niet zo bedoeld. Het is ook wel een beetje geven en nemen, maar vooral duidelijk zijn en je EIGEN opvoeding aanhouden.

 

Ik vind het goed van je dat je met je man gesproken hebt, wat ik echter niet uit het verhaal haal is, wat hij hier nu op gezegd heeft! Hoe reageerde je man??
Wat zei hij toen je zei dat je voorlopig niet meer gaat. Gaat hij met haar praten ben zo benieuwd!!!

En onder de plak of niet, hij heeft nu zelf een gezin en verantwoordelijkheden en daar moet zijn prioriteit liggen. Ik kan je echter uit ervaring vertellen dat dit een weg is van lange adem.. ( al zal dit niet bij iedereen zo zijn) Ik ben nu 7jr samen met mijn man en pas sinds een 3/4 jaar / jaar is hij tegn zijn moeder in het verweer gekomen. Het is makkelijk gezegd van ons allen dat hij voor jou moet kiezen, maar in de praktijk is dat heel moeilijk hoe veel hij ook van je houd.
Zolang jij dit beseft en hem laat merken dat je het waardeerd dat hij jou kant kiest, komt het vast wel goed.

Julie houden tenslotte van elkaar en van Jarno!

En wat die broek betreft ik zou hem gewoon aandoen. En als ze dan begint over respect, dan zeg jij gewoon iets in de trant van .. Jij hebt ook geen respect voor mij en voor mijn keuzes!Dus waarom zou ik dat dan wel voor jou doen/hebben!

Je bent een volwassen vrouw en moeder van Jarno, en hij moet natuurlijk niet opgroeien in een situatie waarin hij straks denkt dat het normaal is!!!

 

Zij wilt jou zien in een rok...?
Ik zou zeggen: Prima, een zie-poes-net-niet-rokje! (Vergeet dan niet je string en jarretel )
Waarom ga je er nog naar toe? Ik zou lekker thuis blijven, en je man maar alleen laten gaan!
Ik zou het niet pikken, het is JOUW leven, daar staat je schoonmoeder buiten. Het is JULLIE kleine, ze mag blij zijn dat ze daar de oma van mag zijn!!
Sorry als ik bot over kom, maar je moet echt aan jezelf denken, anders ga je hier echt aan onderdoor! In het ergste geval, jullie huwelijk. En dat is ze toch niet waard!
Liefs

 

Nou dit wilde ik dus ook zeggen, jij doet uit respect een rok aan voor haar. Zij behandelt jou helemaal niet met respect. Vieze vette bvmelk.. waar haalt ze het vandaan, ik vind dat ronduit beledigend tegenover jou. Dat had ik van haar niet verwacht dat ze zo'n opmerking zou maken, ik had juist verwacht dat ze tegen die vieze chemische melk uit een doosje zou zijn, begrijp je wat ik bedoel? Ik vind haar ronduit respectloos tegen jou. Het is goed dat je het met je man erover hebt gehad, maar ik ben bang dat je de aard van het beessie (je schoonmoeder in dit geval) niet kunt veranderen. Het enige wat je kunt doen is haar erop aanspreken op een normale rustige manier, desnoods ga je er zonder je man en kind een keer heen en drink je alleen met haar een kop koffie. Dan leg je het op tafel en dat je je eraan stoort. Dat jij je zoveel mogelijk probeert aan te passen aan haar leefwereld, maar dat je geen enkel beetje respect terug krijgt van haar. Dan leg je uit wat de consequenties zullen zijn als ze zo door gaat (jij gaat er niet meer heen, maar je houdt je zoon ook thuis), dus dat het beter is voor haar er een geven en nemen situatie van te maken en niet wat zij nu doet, jou volledig de grond in boren op een nette manier. Ze heeft jouw opvoeding alsmede jouw manier van leven net zo te respecteren zoals jij de hare doet. En kan zij dat op een of andere manier niet, dan heeft dat consequenties, dat moet ze inzien. Ze hoeft het er niet mee eens te zijn hoe jij leeft en hoe jullie opvoeden, maar dan moet ze haar commentaar gewoon voor zich houden. Jij zegt er ook niks van over de manier hoe zij leven. Elkaar in de waarde laten, dat moet zij in deze leren.

 

ik zou zeker die rok achter in de kast leggen, je schoonmoeder wil geloven en daar hoef jij niet aan mee te doen. Daar ga je al de mist in wat mij betreft. Respect is prima jezelf aanpassen hoeft niet.

De opmerking die ze maakte over bv is ronduit schandalig te noemen, ze beledigd je waar je bij zit en je man zou het voor je op moeten nemen, daar zou ik je man ook eens op aanspreken. Dat ie onder de plak zit prima maar dan wel JOU plak
(en ook ik heb nooit dan ook 1 druppel bv gegeven en ooh ooh mijn schoonmoeder reageerde dan weer zo op flesvoeding tis ook nooit goed lollige is wel dat mijn schoonmoeder zelf ook nooit bv gegeven heeft aan haar kinderen )

je kindje zou ik lekker zelf vast houden en niet meer af geven aan oma ga er maar lekker als moederkloek mee zitten pronken en de beste tip die ik je kan geven is ben je beu zit het je hoog, pak ik je spullen en ga naar huis maak er niet te veel woorden aan vuil en ga, de boodschap zal dan vast wel aankomen. Zij komt dan wel aan jou vragen wat het euvel is, en dan sta je al sterker in het gesprek want zij wil dan wat van jou hebben en niet andersom

 

jeetje zeg, wat een piepppppppp! Klinkt misschien makkelijk, maar ik zou dr eg wat van zeggen! Anders kom je nooit van dr af en blijf je zo sukkelen!

 

Wat een situatie zeg!

Over de rok, ik ben zelf zo opgevoed en 'k heb tot m'n 18e een rok moeten dragen. 'k Heb zelf andere keuzes gemaakt, maar ik trek wel een rok aan als ik naar m'n ouders zou gaan of als ik weet dat ze hier komen. Als dat onverwachts is, hebben ze pech.
'k Probeer ze daarmee juist een streepje voor te zijn, omdat zij weinig respect hebben voor mijn leven, probeer ik hen te laten zien dat ik rekening hou met hen en respect opbreng voor hun keuzes. 'k Ben nl. van mening dat als je zelf respect wilt krijgen, dat zelf ook moet opbrengen. Is niet altijd gemakkelijk, aangezien ik niet zoveel respect voor m'n ouders heb aangezien er een hoop gebeurd is in de afgelopen jaren. Juist als zij zo gelovig zijn, zouden ze niet moeten oordelen over een ander.

'k Zou alleen wel een gesprek met ze aangaan, dat je het fijn vindt dat ze al die jaren goed voor hun zoon hebben gezorgd, maar dat jullie nu jullie eigen leven hebben en eigen keuzes maken. Helemaal als het om je zoontje gaat... geef aan dat je 't fijn vindt dat ze gek is met haar kleinzoon maar dat het wel om jullie kindje gaat en dat jullie hem moeten opvoeden en dat je hem zelf vasthoudt als je dat graag wilt.
Je man zou ten alle tijden achter je moeten staan en het ook voor je op moeten nemen.
Die opmerking over de borstvoeding is helemaal belachelijk, 'k zou gewoon zeggen dat God voor die melk heeft gezorgd en er de beste melk van heeft gemaakt voor je zoontje!

Uit ervaring weet ik dat gesprekken niet altijd zin hebben, 'k zou zeggen met 'dat soort mensen', maar dan scheer ik denk ik teveel mensen over 1 kam. Als ik naar mijn ouders kijk, dan denken ze erg zwart-wit, en is er weinig ruimte voor andere ideeen.
Een goed gesprek aangaan is dan ook lastig. Misschien helpt het als je dingen voor ze op papier zet.
Het belangrijkste is denk ik dat je laat merken dat je respect voor hen wilt opbrengen, maar zelf ook hun respect wil krijgen. Zij moeten jullie de ruimte geven zodat jullie kunnen laten zien dat jullie de meest geweldige ouders zijn die je zoontje zich kan wensen!