Onze baby is zon 10 weken oud en een verschrikkelijke slechte slaper. Als hij eenmaal goed slaapt is het prima, maar voor we zover zijn... Hij wordt gefrustreerd omdat het niet lukt en gaat dan boos met zijn handen slaan, met als gevolg helemaal niet meer in slaap te komen. Inbakeren is al helemaal niet aan de orde, zodra zijn handjes vast liggen wordt hij woest en slaapt dus ook niet. Afzonderen en een doekje over zijn hoofd helpt heel soms. Wandelen wil ook wel eens helpen, maar ga niet midden in de nacht nog op pad, want baby wil niet gewoon in de wagen 'geschud' worden... Op tijd op bed leggen 'moe maken', bij je houden of juist niet, niks helpt. Wordt er gék van! Wie biedt?
Dat durf ik niet... Vind hem nog wat te jong... Wel op ziin buik op mijn buik, wil hij ook niet. Op zn zij ook niet...
Bedje wat omhoog zetten zodat hij met zijn hoofdje wat hoger ligt. 'T kan namelijk ook zijn dat er wat maagzuur omhoog komt.
Sowieso naar bed bij de eerste moeheidssignalen! Niet wakker houden hoor, mijn ervaring is dat het dan alleen maar erger wordt. Heb je al een lossere inbakerzak geprobeerd? Zoals de Puckababy mini? Dan zijn ze wel geborgen, maar zitten ze niet helemaal vast met hun armen. Onze jongste heeft sinds ze 2,5 maand is echt veel aan d'r knuffeldoekje. Ze houdt het vast, zoekt het op, zwaait ermee, legt het op d'r gezicht... Maar het helpt haar wel goed. Ze huilt nooit, hoogstens een beetje gemopper. Ook ligt ze graag op haar zij. Wellicht jouw zoontje ook? Of mssn is hij wel een buikslaper? "In slaap krijsen" bestaat volgens mij niet... Toen onze jongste zo hard krijste bij het in bed leggen (of überhaupt als ze op d'r rug lag), zijn we naar een osteopaat geweest. 2 behandelingen later was ze een heel andere baby. Ze bleek gewoon pijn te hebben als ze op haar rug lag, iets met d'r nek en rugwerveltjes. Daarna konden we dus pas aan de slag met wakker op bed leggen.
Als hij blijft krijsen, ook bij jou, dan lijkt me dat er meer speelt. Koud/warm/honger/luier? Misschien oorpijn? Misschien maagzuur?
Lijkt me niet normaal hoor als je kindje zo slecht slaapt en alleen maar krijst... Zou dus eens wat verder kijken als: geen zin, het lukt hem niet
Klinkt als oververmoeid. Te veel prikkels.. Mijn zoontje had hier ook veel last van de eerste maanden. Met 12 weken werd het beter.. Op het moment dat we het in de gaten hadden zijn we het rustiger aan gaan doen. Niet te veel weg. Weinig mensen over de vloer voor bedtijd. Als er mensen langs wilden komen, dan voor 16.00. Daarna was het zijn rust moment. Op dat moment ging het beter.
Mijn zoontje had dit ook, niks was goed, hij bleek een "spiertrauma" ( vacuumpomp verlossing) & darmkrampen( speciale voeding voor gehad) te hebben, toen dit verholpen was sliep ie al veel beter in, maar nu geldt het nog wel doe ik hem 5 min te laat naar bed( als ik zn moeheidssignalen even niet opmerk) dan is het ook krijsen geblazen, wat bij hem goed helpt is regelmaat en om de 2/3 uur even te bed ( ook al slaapt ie dan maar een half uurtje). Ik heb hem een beetje in een vast slaapritme "gepropt" met 4 maanden was ik wel klaar met dat ene dag wel slapen andere dag niet, en nu slaapt ie over het algemeen heel snel al met 5min en sinds kort brabbelt ie zn eigen in slaap, Mijn kraamzorg zei ook babys krijsen hun eigen niet in slaap dat doe je zelf ook niet.. dus dan is er toch iets als een baby dat wel doet..
Is je baby nagekeken op medische klachten? Ben je al bij de huisarts/ fysio of homeopaat geweest? Ik heb echt de indruk dat je kind ergens enorm last van heeft. En daarnaast: ik zou zo'n jonge baby nooit in slaap laten krijsen. Als jij hem niet kunt troosten met je warmte en/of voeding zou ik naar de dokter gaan.
Hier ook. In de nacht was het enige wat geen probleem was en ook dat stopt nu. Gister en eergister heeft ze wel 2 en 3 uur er over gedaan om in slaap te komen. Ze heeft reflux. En volgens mij is het weer erger geworden. Ik heb haar dus vannacht in de wipper naast mij op bed gezet en ben zo gaan slapen. Dat hielp. Tja, daar mogen ze dan ook weer niet langin maar ja je met toch wat. Nu is ze ook alweer wakker zucht.
Osteopaat zijn we al geweest, die maakte er niks van. Bed staat al omhoog ivm lichte reflux. Spiertjes etc alles is goed (we lopen bij een kinderarts wegend zijn ziek zijn bij geboorte) Op bed leggen bij de allereerste signalen doen we ook al... Tsjah ik weet het niet meer, zucht
Ik moet er bij zeggen dat hij verder heel erg vrolijk is, goed drinkt etc, alleen het in slaap komen is dus erg moeilijk...
Ik zou ook hulp zoeken, dit is niet normaal. Zo'n jong kindje krijst niet omdat hij het leuk vind, blijft ook niet wakker om je te pesten. De kans is dat het liggen bv pijn doet. Ik zou hem zeker niet alleen in zn bedje in slaap laten krijsen, dat wekt echt heel veel stress op voor dat kleine lijfje. Hier hielp de combinatie tussen koemelkallergie, manueel therapeut voor zn nek, en buik slapen.
Lichamelijk is hij topfit, geloof mij maar voor elke dwarse scheet zit ik bij de huisarts... Hij had dit in het ziekenhuis ook al, temperament noemden de verplegers het Hij is erg prikkelgevoelig dus we hebben al vaste rituelen en zo weinig mogelijk prikkels. Het is puur dat in slapen... Als je hem neerlegt gaat hij met zijn hoofdje woelen, en als hij dan dus niet in slaap komt raakt hij gefrustreerd en zet het op een brullen...
Hier een jongetje van 13 weken die ook erg veel moeite heeft om in slaap te komen. Krijst jouw zoontje gelijk wanneer je hem neerlegt? Of gaat hij na verloop van tijd krijsen? Mijn zoontje gaat ook krijsen, omdat hij niet in slaap kan komen en het niet leuk meer vindt, net zoals hij dat altijd doet wanneer hij niet meer in de box of in de wipstoel wil liggen. Mijn dochter heb ik altijd in bed gelegd wanneer ze de eerste tekenen van vermoeidheid liet zien, maar bij mijn zoon werkt dat juist averechts. Hier werkt het het beste om hem een poosje te laten jengelen in de box of wipstoel, totdat het bijna echt huilen wordt. Dan pakken we hem op en lopen even met hem rond totdat hij zich aan de vermoeidheid overgeeft en dan leggen we hem wakker, maar al een beetje suf, in bed. De ene keer leggen we hem op zijn zij, met een speentje, en de andere keer op zijn buik. Wanneer het nog niet lukt, kloppen we een paar minuutjes op zijn billen. Dit werkt meestal wel, maar soms ook niet en dan halen we hem eruit. We doen dan precies zoals we doen wanneer hij wel heeft geslapen. Verschonen en mee naar beneden. Daar een beetje drinken en spelen. Daarna weer naar bed proberen.... Tsja, we gaan er vanuit dat het wel beter wordt.
Ik voedde mij zoontje in slaap op die leeftijd, legde hem op zijn buik in bed want op zijn rug wilde hij niet slapen. Als je verder alles geprobeerd hebt.. hier op een keer wanhopig kind op zijn buik gelegd en serieus, binnen een paar seconden was meneer vertrokken en ik stond als in shock naast zijn wieg...
Hier slapen ze ook niet op hun rug, nooit bij nagedacht om ze dan niet op hun buik te leggen. Ze tillen wel vanaf de geboorte hun hoofd al op zodat ze kunnen draaien.
ik heb het net geprobeerd om hem op zijn buikje te leggen, en wat doet meneer.. hij gaat proberen te kruipen. Tsjah dat was dus niet de bedoeling. Wederom frustratie omdat hij dat nog niet kan. Dit is ook zo met in de box liggen, hij wil rollen en dat lukt nog niet wat hem ook boos maakt, gevolg; huilen. Hij wil al veel meer dan dat hij kan en ik denk dat dat er ook wat mee te maken heeft. Hij is voor zijn 10 weekjes erg alert en kijkt met grote ogen de wereld in, het is net een spons; hij neemt álles in zich op. Ik bescherm hem daar tegen, maar dat is niet altijd mogelijk. Hij kan prima op zijn rug liggen, anders zou hij in de box ook een keel op zetten lijkt me. Het lijkt soms bijna wel dat zodra hij beseft dat hij moet slapen hij dit niet wil en gaat huilen. Hij begint inderdaad pas later met huilen, als hij gefrustreerd raakt, dus niet meteen bij het neerleggen. Vanochtend 8 uur heb ik hem in badje gedaan en daarna de fles gegeven, toen viel hij in mijn armen in slaap. Hij was toen al vanaf 5 uur wakker. Vlak na het terug leggen werd hij weer wakker en lukte het inslapen dus niet meer. Heeft hij zichzelf weer in slaap gehuild bij mij op de arm. Vind het zo zielig voor hem (maar ondertussen ook wel een beetje voor mij) Zijn er nog meer tips? En even offtopic, ik hoor dat dit vaker zo is bij kinderen/baby's die in het ziekenhuis hebben gelegen. Herkenbaar voor de ouders met hetzelfde probleem? In elk geval iedereen bedankt voor de reacties!