Hoi, Wilde even van me afschrijven. Mijn man heeft zojuist thuis een epileptische aanval gehad. De laatste keer was bijna een jaar geleden en ik had gehoopt dat het hem deze keer bespaart zou blijven. Het doet mij iedere keer weer,verdriet om hem zo te zien. Hij is net na een aanval ook helemaal de weg kwijt. Het duurt ongeveer een half uur voordat hij weer weet waar hij is en wie ik ben. Ik ben nu dus ook zwanger en kan elk moment gaan bevallen. Heb namelijk 3 cm ontsluiting. Maar de weeën zetten niet door. Wordt ook volgende week ingeleid als het deze week niet uit zichzelf gebeurd. Ik denk dat ik ook door de hormonen nu nog meer verdriet om hem heb. Ik zie in zijn ogen dat hij geschrokken is en bang is dat het weer gaat gebeuren. Het doet mij pijn om hem zo te zien. Ik hou zoveel van hem. Een verdrietige a.s mama.
He bah... dat is altijd vervelend om mee te maken zowel voor de persoon in kwestie als voor de omstanders... en als het dan ook nog iemand is waar je zoveel van houd is dat extra zwaar... Een digitale knuffel voor jullie..!!
Dikke knuffel voor jou. Kan me voorstellen dat je je verdrietig voelt! Vervelend voor jullie allebei. Sterkte en succes straks met de bevalling.
Ach wat rot voor jullie. En helemaal nu je zover in je zwangerschap bent. Ik ken de angst die hij heeft, ik heb zelf ook epilepsie. Rottige aandoening is het. Sterkte.
Oh wat naar! Neem wel even contact op met zijn behandelaar, er zit een tijd van veel spanning en weinig slaap aan te komen dus meer aanvallen liggen op de loer - misschien is het goed om zijn medicatie wat op te hogen!
Akelig hoor meis! En inderdaad contact met zijn arts opnemen zsm. Heeft hij spanningsepilepsie? Dus dat de spanning mbt de aankomende geboorte van jullie kindje het bijv triggert? Ik heb het zelf jaren gehad en hier waren spanning/slecht nachtrust echt op stip nummer 1 oorzaken om 'out' te gaan.
he, moet echt even reageren. get meid wat heftig! ook hier een vent met af en toe aanvallen. ook uitgerekend tijdens mijn zwangerschap een hele ernstige. vreselijk he om je zoveel zorgen te moeten maken om iemand, en daarnaast een epileptische aanval bij je partner ( of eigenlijk bij iedereen waarvan je houd) is zo naar, zo mens onterend. En ja, het is slim om met behandelaar te overleggen mbt medicatie. Maar het hoeft niet perse te verergeren hier zijn ondanks slaapgebrek en druk zijn zijn geen aanvallen meer tussen door gekomen. Nog even een ding, zou hij je rijden evt. naar het ziekenhuis bij bevalling? Mag hij nog rijden na zijn aanvallen? kan je neuroloog je meer over vertellen. sterkte!
Wat heftig ook al is je man er bekend mee! Sluit me aan bij bovenstaande tips. En veel sterkte in deze spannende dagen, kan je er eigenlijk net niet bij gebruiken hè?! Succes!
Hè wat heftig, zeker nu je elk moment kunt bevallen. Helaas ben ook ik bekend met epilepsie, mijn zusje had tot ongeveer een jaar terug nog meerdere aanvallen per week. Nu gelukkig aardig onder controle en nog maar heel af en toe een aantal. Misschien is het inderdaad een goed idee om met zijn arts te overleggen over zijn medicatie. Veel sterkte en wel genieten als het zo ver is!