Nog meer "helften" van een eeneiige tweeling die zwanger zijn en hoe ervaar je dat?

Ik ben ook een van een eeneiigetweeling en wij hebben een hele goede band. We hebben nu geen irritaties of zo..

Zij is heel nieuwsgierig en gefacineerd en vraagt me vanalles! Ik vind het erg leuk dat ik het op zo'n manier met haar kan delen.
Aan de ene kant vinden we het jammer dat we niet samen zwanger zijn (zij en haar vriend zijn er nu nog niet klaar voor) en aan de andere kant vindt ze het wel fijn, omdat ik haar zo op de hoogte houdt. Zij is ook een van de weinige die ongevraagd aan mijn buik mag zitten de hele dag (als we samen zijn) en alles mag vragen en weten... al hebben mijn vriend en ik besloten om tegen niemand te zeggen of we een zoontje of dochtertje gaan krijgen. Dat heb ik tegen haar gezegd en zijn vindt het niet erg om het niet te weten.
Ikzelf vind het heel vreemd dat ik iets weet, wat zij niet weet, omdat we eigenlijk alles delen. Dat is eigenlijk het enige..

Vervelend dat het tussen jou en je zus niet zo lekker loopt Helpt het om er misschien over te praten wat jou en haar dwars zit?

 

Is ze wel lekker? Abortus? Waar bemoeid ze zich mee!? Ik ben zelf ook een eeneiige tweeling, en het gaat prima! Tuurlijk kan ik niet mee stappen meer omdat ik dan omval van de slaap, maar ze is ook niet over geïnteresseerd, maar bij mijn vorige zwschap wel. Dat is niet goedgegaan en ook zij had daar heeeel veel verdriet van, hem zelfs vastgehouden enz. Maar tegelijk is ze ook bang dat haar hetzelfde ooit zal overkomen. Ik weet niet hoe oud jullie zijn, maar de reacties van je zus duiden nou niet bepaald als een volwassene.. Wens je succes en sterkte daarmee. Let wel goed op jezelf!

 

wow dat is helemaal niet leuk zeg!
Wat bot en grof van haar! kan het niet zijn dat zij jaloers is?
Vind het echt zo vreemd.. kun je niet eens met haar praten en haar vragen wat er nu eigenlijk aan de hand is?

Ik heb zelf een geweldige band met mijn zusje en kan me ook haast niet vooorstellen hoe het is om niet zo'n band te hebben.. vind het echt vervelend voor je

Hopelijk kunnen jullie de lucht wat klaren!

knuffel

 

hoi hoi,
ik moest ff zoeken naar je bericht maar heb hem.
het is niet altijd makkelijk als je een eeneiige tweeling bent. ze zijnn of twee handen op een buik of elkaars concurenten. ik en mijn zus zijn jarenlang elkaars concurenten geweest. wij vochten om alles. daartegenover staat dat we absoluut niet zonder elkaar kunnen. maar vriendjes had zei altijd commentaar op. mijn werk commentaar school commentaar vriendinnen commentaar. het maakte niet uit het was gewoon nooit goed. je hebt er altijd een die wat onzekerder is en wat afhankelijker is van de ander. ik ben altijd het sterkere type geweest en heb haar altijd beschermd.
toen ik zwanger raakte de eerste x was ik 18. erg jong ik weet het. bij haar viel de zwangerschap helemaal verkeerd. want nu was ik er niet meer om haar te beschermen en op te vangen. zei had ook zoiets van wil je dit wel waarom haal je het niet weg. en je gaat geen goede moeder zijn want je bent nog jong. en kijk naar de vader die wil er niks van weten. wat ze ook kon bedenken voor negatiefs ze zei het. ik heb dan ook flinke ruzies met haar gehad tijdens mijn zwangerschap die soms zover gingen dat ik haar echt wat aan wou doen. kon haar op een gegeven moment ook niet uitstaan meer. zelfs bij mijn bevalling eiste ze de aandacht op dat ik gewoon toen ook nog is uit mijn dak ben gegaan.
nadat de kleine er was verandedre er niet veel ze bleef negatief doen over mij als moeder zijnde. maar ze was wel dol op haar neefje. maar elke x als zij mij nodig had kon ik er niet zijn zoals zij dat wou want mijn kind ging voor. en dat bleef een struggle voor haar.
toen zei uiteindelijk zelf zwanger raakte van haar man 7 jaar later tien pas verandere ze. ik vond het heerlijk voor haar dat ze zwanger was. maar toen pas begon ze ook te begrijpen dat mijn kind nooit de issue is geweest maar dat het haar eigen onzekerheid en angst was om het alleen te moeten doen en niet meer de hele tijd je zus te hebben die er altijd alleen voor jou is. maar toen begreep ze het gevoel van dat die beschermingsdrang en aandacht nu naar je kindje gaat.
al die tijd voelde ze zich een soort van verraden omdat ik een kind had gekregen en zei niet meer op nr 1 kwam. want zelfs een man is niet belangrijker dan je eeneiige tweeling zus. maar je kind wel en dat kwam gewoon heel hard aan bij haar. het was toen iets wat we niet deelden en niet samen deden. en toen ze haar eigen kind kreeg snapte ze het en werd het ineens iets wat we wel deelden samen kinderen hebben ookal is mijn zoon veel ouder.
nu heb ik twee jongens van 16 en 6 en zei twee jongens van 9 en volgend maand 1 en bij mij is er het eerste meisje onderweg. we hebben onze zwangerschappen niet gedeeld van de jongens. die deelden we met onze partner maar bij beide keren dat ze beviel was ik degene die ze nodig had en niet haar man. ik ben wel de 2de x zonder haar bevallen en dat ga ik deze x weer doen. maar zei is wel deze x mijn backup omdat ze het nu begrijpt . ze vangt mijn jongste op . ik bel haar als het zover is. en deel nu ook de zwangerschap met haar. misschien is het anders omdat we nu een meisje krijgen en ze zelf al twee kids heeft. maar ze is helemaal in de wolken en we maken deze x ook helemaal geen ruzie.
geloof me het komt wel weer goed alleen moet je zus eerst begrijpen dat je haar niet verraade of in de steek laat maar en dat je er nog steeds voor haar bent alleen is je beebje nu belangrijker. en dat komt heus wel.
sterkte. xx