ik heb ook niet zoveel met andere kinderen,maar mn eigen kleine is mijn alles!. als hij gek doet ofzo dan kan ik wel janken van blijdschap.(hoezo sentimenteel 8) ) vind alles best, zolang het met jay maar goed gaat. heb ook tegen mn vriend gezegd,dat als hij in een situatie komt dat hij maar 1 van ons kan redden(brand,auto te water enz)dat hij jay dan moet redden,en mij maar lekker moet laten gaan. want zonder mn ventje wil ik niet leven.
Ben net zoals jullie ook helemaal lijp van mijn ventje, maar heb wel neuh, want... aan gevinkt. Want.... ik had het wel verwacht dat ik het zo zou ervaren. Op mijn werk ontmoet ik ook regelmatig kinderen waar ik helemaal gek op ben, maar met Jonathan is het net even wat gerechtvaardigd. Hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Maar het idee dat je net zoveel van een tweede kan houden vind ik wel een gek idee.... want hoe kan dat nou , Dat kind zl niet lijken op de eerste dus... Hahaha ik weet dat dat ook wel goed zit hoor, maar gewoon het idee!
Hier had ik het ook niet verwacht. Zo'n diep beschermend gevoel. Echt een oergevoel. Ik voel me soms ook echt een leeuwin die dr welp beschermd. Te hard rijdende auto's als ik met hem aan het wandelen ben, zieke mensen in de buurt. Grrrrrrrrrrrrrr, wegwezen
Ik had wel verwacht dat ik veel van mijn kindje zou houden, maar niet dat het zo diep zou gaan. Kon me er geen voorstelling van maken, maar nu weet ik wel beter. Ik ben overigens niet bang dat ik van ukkie minder zal gaan houden...weet zeker dat dat gevoel er vanaf dag 1 weer is en nooit meer weg zal gaan.
Ik wist wel dat ik heel veel van mijn kindje zou houden maar zóveel vond ik echt overweldigend. En ik dacht dat ik onvoorwaardelijk van mijn ouders hield (doe ik ook) maar als ik moest kiezen tussen hun of mijn kind hoef ik geen moment te twijfelen.
Haha, herkenbaar allemaal. Ik wist van tevoren écht niet wat ik kon verwachten, maar dit is een gevoel waar je je niet op kunt voorbereiden. Allesoverweldigend.... Ik zou echt mijn leven voor haar geven, ik geloof zelfs dat dat mijn eerste gedachte was toen ik haar zag. Het was ook direct goed, alsof ze er altijd al was, zo vertrouwd en toch allemaal nieuw. En ja, je mag me alles afnemen, maar haar niet. Nooit niet! En ook ik ben nog gekker op mijn vriend dan ik al was. Trouwen wilden we allebei niet meer, maar nu toch wel ...... Het begon om 'praktische' redenen, maar nu gaan we het beiden steeds leuker vinden.