Mijn jongste zegt steeds: het is benieuwd. Het lukt me maar niet om haar aan het verstand te brengen dat het 'Ik ben benieuwd' is.
Mijn kinderen maken ook dat soort typische fouten. Zoals 'het is ik' of 'aan mij' ipv 'ik ben' of 'mijn beurt' bij het spelen van een bordspel bijv. Ik denk dat dat komt omdat ze niet genoeg Nederlands horen om dit soort fouten automatisch te corrigeren. Ik krijg het er ook niet uit, haha - ik heb 4 jaar - ik heb klaar - de poes blauw ipv de blauwe poes enz.
Jaaaaa afschuwelijk! Wat bedoel je hier nou precies? Ik vind 'ons pap' juist wonderlijk omdat je dan toch denkt: 'nee niet die van mij hoor'...
Dat mijn man als hij het over hun beider vader heeft, tegen zijn broer “ Mien va” zegt. En broer dat andersom ook tegen mijn man zegt. alsof hun vader dus alleen maar de vader van 1 van de twee is.
Aaah als ze in gesprek zijn met elkaar! Dat is wonderlijk ja. Nog eentje, van m'n oudste: 'En wat is dat erg?!'
Ja herkenbaar, mijn jongste vertaalt ook veel dingen letterlijk. Ik ben eraan gewend, maar voor een buitenstaander klinkt het vast best grappig. Bijvoorbeeld: de deur klopt, ik doe het licht open (ipv aan), ik ga H wachten (zonder 'op'), ik heb werk (huiswerk dus). En idd bijvoeglijk naamwoorden op de onjuiste plek. H heeft dit wel minder, al is ook haar Nederlands niet foutloos. Maar zij heeft ook wel echt Nederlandse taallessen gehad.
Ja op die manier. Dat is in deze omgeving gewoon haha. als schoonvader met zijn broers en zussen in gesprek is (gezin van 5 kinderen) doen ze dat ook als ze het over hun ouders hebben. Ik blijf dat vreemd vinden klinken
Het is best logisch. Het gekke is dat dit blijvend kan zijn. Ik heb zelf als klein kind in het buitenland gewoond met Nederlandse ouders. Wij spraken thuis Nederlands, maar ik leerde daar dus praten. en nu nog heb ik bepaalde woorden waar ik nu nog over na moet denken hoe het in het Nederlands heet. zo drink ik altijd Johannisbeer , zo staat het ook op mijn boodschappenlijstje. Puur omdat ik steeds vergeet wat de Nederlandse benaming is ( opgezocht: zwarte bessensap) gelukkig weet de hele familie wat ik bedoel haha. ik heb dat met meer dingen en krijg het er maar niet goed uit
Mijn moeder komt uit dezelfde omgeving, en doet dat dus ook. Ik bedenk me nu pas dat dat dus niet "hoort".
Ja klopt en nee, helemaal niet. Duits was de voertaal op school, maar ik kan me daar niks van herinneren, in Nederland had ik een 3 of 4 voor Duits. De spreektaal op straat was behalve Luxemburgs ( een mengelmoes Frans/Duits) Frans. En dat kan ik gek genoeg ook volgen als ik het lees. Als iemand Frans spreekt gaat het me te snel, dat lukt me niet. Maar het lezen of een Franse ondertiteling onder een Franstalige film lukt me gek genoeg wel. Op school had ik voor Frans 9 of 10. mijn jongste broer ( was ouder dan ik) sprak toen we in Nederland kwamen bijna alleen nog Duits/ Luxemburgs. Heeft ondanks dat thuis Nederlands gesproken werd het weer opnieuw moeten leren, wat wel snel ging hoor. maar Duits heb ik nooit onder de knie gekregen terwijl iedereen thuis vloeiend Duits spreekt. Alleen dus bepaalde dingen die niet uit mijn systeem gaan, zoals johannisbeer, taal werkt dus best op een vreemde manier bij kinderen
A kan ook beter Frans lezen dan Nederlands. Ze vindt het vooral erg verwarrend, gaat de Nederlandse 'ch' dan op z'n Frans uitspreken
Raar is dat hè? Onze buurvrouw paste regelmatig op mij, zij sprak Frans, de meeste kinderen in de buurt weer Luxemburgs en op school dus Duits. Lekker verwarrend ook voor een Nederlands kind haha.