Hallo allemaal, Onze dochter (13 maanden) heeft ASD type 2 (aangeboren hartafwijking) de heeft er totaal geen last van, het gaatje is nu 5 mm. Over een paar maanden moeten we weer terug. Zijn er nog meer kindjes die dit hebben? En hoe verliep dat verder? Hier de info https://www.hartstichting.nl/hartziekten/aangeboren-hartafwijkingen/asd
Hier een dochter en zoon allebei met een ASD (schijnt erg bijzonder te zijn meerdere kindjes in de familie) mijn zoon had hem met 2.5 jaar nog maar pasgeleden laten luisteren door de huisarts en nu hoorde hij hem niet meer. Mijn dochter had ook een ASD van 5 mm na een halfjaar terug geweest naar de cardioloog en was hij nu 4 mm (in het eerste halfjaar kan het gat nog groeien namelijk) nu hoeven we pas in september weer terug als dochter anderhalf jaar is. Zover ik hoorde van de cardioloog was het dat ze bij 6 mm gaan nadenken over een operatie en bij 7 of 8 mm echt gaan opereren.
Oh echt 2 kindjes, dat is ook bijzonder! Ik schreef dat het gaatje 5 mm is, maar dat was bij de eerste controle. Toen ze een half jaar oud was zijn we geweest en was hij 3 a 4 maar zeker niet gegroeid volgens de kinderarts. Wij moeten ook in september terug, onze dochter is dan ook 1,5. Gek eigenlijk, ik denk er nooit aan, het gaat gewoon goed met haar verder.
Hallo mijn dochter had ook asd2. Zij is eraan geopereerd toen zij 19 maanden was door middel van een openhartoperatie. Bij haar was het klepje er bijna helemaal niet. Als je vragen hebt dan kun je ze aan mij stellen. Groetjes Marielle
Hier ook een ASD type 2 gehad. Onze zoon had er ook totaal geen last van (geen blauwe lippen, nooit extra moe na inspanning etc.). Ontdekt toen hij zo´n 2 jaar was (consultatiebureau detecteerde een hartruisje). Opgevolgd elk jaar in het UZ hier in belgie door de kindercardioloog. Omdat het gaatje niet dichtgroeide stelden ze ons voor een "parapluutje" te plaatsen via een hartcatherisatie toen hij net 5 was. Ik geloof dat ze een voorkeur hebben om het ´zo jong mogelijk te doen´ - nog onder de 6 jaar zeker. Natuurlijk was dit super-stressvol, maar terugkijkend was het een goede beslissing, ook om het op die leeftijd te doen. We konden al dingen uitleggen en hij kon zelf goed duidelijk maken hoe hij zich voelde. Nu gaan we elk jaar nog 1x op consultatie en het device zit op de juiste plek. Als het goed is zou hij er nu nooit meer last van moeten hebben (omdat de huid ondertussen rond het device gegroeid is. Als je nog meer vragen hebt, laat het maar weten!