Wat fijn uit het gips vandaag! Hopelijk definitief geen spreidbroek meer. Vandaag precies een jaar geleden te horen gekregen dat E heupdysplasie heeft....gemengde gevoelens. Helaas heeft de spreidbroek niet het gewenste resultaat gehad, maar inmiddels loopt ze wel heel goed. Je ziet echt niets aan haar. Loopt keurig op platte voeten, symmetrisch en mooi recht. Zou het misschien dan toch goed komen..... Nog ruim 1 jaar wachten voor de controle
Spannend! Ik ben zelf juist blij dat onze arts gelijk operaties gips doet zonder proberen van spreibroeken etc. Maar wellicht met luxatie is het anders want dysplasie hier zelf was minimaal qua graden. Mijn man heeft jaar in spreibroek gelopen. Als ik mocht kiezen zou ik voor 200% gips kiezen en geen spreibroek. Sterkte!
En we zijnn terug. Gips is eraf! Foto was nog voordat gips uit was gemaakt en was fantastisch. Alles uit. 2 regels: niet benen bij elkaar doen en niet in bad 3 dagen. Voor de rest geen spreibroek want hij ziet er nut niet in: als die uit kom gaat nogmaals dan gaat ie ook na de dragen speibroek. Over 4 weken foto en is erg belaangrijke want als die perfect is dan ze we voorlopig uitbehandelt en als het uit de kom is dan is erg jammer dan krijgt ze ern echte operatie bij 10 maanden oud. Hij zelf uit ervaring zei dat zoals het nu is denk hij erg positief over dat kans is erg klein dat heup uit kom glijdt. Dus voorlopig genieten we en ze mag alles weer. En joh ze was zo blij!!! Ze trapt met beentjes heftig, schuift en op buik trekt ze beentjes onder probeert al te kruipen. Lacht, praat- zo hebben we haar al lang niet gezien zo blij en gelukkig! Mijn man heeft het in kort onze "reis" op mijn blog geschreven: Developmental Dysplasia of the Hip – Mini Belle kidsfashion
Allen, Wordt er door jullie orthopeed of orthopedisch-instrumentenmaker dan ook wel gekeken naar rechte benen en de ontwikkeling en vorming van de voetjes. Bij ons werden de slechte voeten al opgemerkt tijdens de periode van de spreidbroeken. Dus we liepen hierop regelrecht het tijdperk van de steunzolen in. Groetjes, Nienke.
Wat goed piccolina, nu lekker genieten! Mammie79, het is voor ons aankomende zondag een jaar geleden dat onze dochter uit tractie kwam en in het gips ging. Het jaar is voorbij gevolgen. Hopelijk ontwikkeld de heup van jullie dochter goed, en valt de behandeling straks mee!
Piccolina wat fijn om te lezen! Geniet er maar lekker van. Wij zijn inmiddels ook alweer een jaar verder. Het is en blijft spannend hoe het verder zal gaan. Nou maar hopen dat ons tweede kindje straks geen heupafwijking zal hebben en dat het bij onze dochter helemaal klaar is voordat zij 2 jaar is. Ik moet er niet aan denken dat zij met 3,5 jaar alsnog geopereerd zal moeten worden. Zij heeft er dan al zolang traject opzitten.
Dankje dames! Heftig ik lees het erg erg vaak dat begandelingen zo lang duren. In lumc zeiden ze dat ze meestaal tot 1 jaar uitbehandelen. Ik bof denk ik met onze arts want hij is geloof ik behandelt anders dan de meeste. We hebben dus geen spreidbroek, hij gaat sneller opereren en volgend zijn inzicht is 6wk gips hetzelfde resultast heeft als 12wk. Nu hoop ik dat het ook zo blijft voor ons! Is echt even wennen zonder gips hihi ze kan al tweede dag al normale broek aan en beweegt heftig met benen en romp en ik b en bang verkeerd iets doen omdat het uit kom komt. echt eng Morgen dag 3 mag ze eindelijk de bad in! Ze ruikt wel muf hihi
Volgens mij zijn de meeste kindje ook rond het eerste jaar uitbehandeld hoor 😉 Maar er zullen altijd uitzonderingen zijn. Onze dochter had ook een vrij ernstige luxatie en dysplasie, en ook bij haar waren we rond het eerste jaar uitbehandeld. Veertje, ook voor jullie hoop ik dat jullie dochter haar heup goed ontwikkeld en de verdere behandeling mee gaat vallen. Hoe voel jij je? Kun je wat genieten van je zwangerschap?
Ons is verteld dat de meeste kinderen met een heupafwijking na een halfjaar klaar zijn met de behandeling. Helaas gaat dat hier niet op. Love: Het enige leuke aan zwanger zijn vind ik het getrappel wat ik af en toe in mijn buik voel en het shoppen voor de baby. Verder vind ik het vooral erg zwaar. Bij mijn eerste zwangerschap was dat niet anders. Ik kijk wat dat betreft echt uit naar de bevalling. Hopelijk is het snel Juli. Kun jij wat genieten van je zwangerschap? Gisteren heeft 1 van onze konijnen ons dochtertje heel hard in haar vinger gebeten. Waarschijnlijk hebben ze haar vinger aangezien voor wat lekkers. Het bloede zo erg, dat ze binnen de kortste keren onder het bloed zat. Het bleef er maar uit stromen. Wij zo snel als we konden met haar naar de huisarts. Helaas was de wond zo groot en diep dat het gehecht moest worden. Een verdoving in dat piep kleine vingertje, was helaas geen optie. Ons werd verteld dat dit haar waarschijnlijk nog meer pijn zou doen, dan het hechten zelf. Ze hebben het dus zonder verdoving gehecht, echt verschrikkelijk. Het deed haar zo vreselijk veel pijn, dat ik zelf ook helemaal in tranen was. Ik kon het nauwelijks aanzien. Ik kan het nog steeds maar moeilijk loslaten. Ik heb het nog steeds erg met onze dochter te doen, ook al lijkt ze er zelf inmiddels niet zo veel last meer van te hebben. Ik vond het zo ongelofelijk zielig. Je voelt je ook zo machteloos op zo'n moment. Het liefst neem je de pijn van je kindje over, maar dat gaat natuurlijk niet. Hopelijk geneest het voorspoedig en hoeft zij zoiets nooit weer mee te maken.
Och arm meiske, ik snap dat he dan mee huilt hoor. Dat had ik ook met onze dochter toen ze uit het gips mocht. Ze huilde zo hard en mama huilde mee 😔 Ik vind de zwangerschap ook zwaar, veel buik/groei pijn. Al zo nu en dan last van harde buiken. Kan totaal niet genieten zoals ik bij de eerste deed. Van mij mag het ook snel augustus zijn.
Wat balen voor je Love dat je totaal niet kan genieten van je zwangerschap. Nog even door bikkelen. We krijgen er straks gelukkig wat heel moois voor terug. Willen jullie ook weten wat het word?
Nog een kleine 2 weekjes dan weten we inderdaad wat het wordt. Bij dochterlief wisten we het niet, maar nu willen we het wel graag weten. En jullie?
Bij onze dochter wisten we het en nou weten wij het ook. Wij waren echt zo nieuwsgierig. Ik vind het bovendien veel te leuk om gericht babykleertjes te kunnen kopen. Voor familie en vrienden willen wij het geslacht geheim houden tot na de geboorte. Bij dochterlief hebben wij dat ook gedaan. Inmiddels zijn wij er over uit hoe ons kindje zal gaan heten. Het is wel heel fijn om de naam onderling al te kunnen gebruiken. Als ons kindje er dan eenmaal is, hoeven wij niet meer aan de naam te wennen, voelt het al zo eigen.
Gisteren voor het eerst in vier maanden weer met onze dochter naar het ziekenhuis geweest voor controle. Er was eindelijk eens een keer een goede verbetering te zien. Er begint zich inmiddels een heupkop te vormen en de heupkom begint mooi rond te worden. De vooruitzichten zijn zodoende ineens een stuk beter geworden. Als het zo doorgaat hoeft ze als ze 3,5/4 jaar oud is niet geopereerd te worden, met daarna wekenlang een gipsbroek. Dan kunnen we het hele traject afronden zodra ze twee is geworden. Tot die tijd is het advies vooral zo doorgaan met spreiden. Wij zijn echt blij en opgelucht. Beter nieuws konden wij voor nou niet krijgen.
Wauw Veertje! Wat goed nieuws zeg, wat zal dat een opluchting voor jullie zijn. Hoe gaat het verder met jou en de beeb?
Mammie79: Over vier maanden mogen wij weer heen. Hopelijk is er dan opnieuw een goede vooruitgang te zien. Love1990: Het is inderdaad een hele opluchting. Tot nu toe kregen wij elke keer te horen dat er nog steeds sprake was van ernstige heupdysplasie, dat het wel vooruit was gegaan maar heel minimaal. Nou is er dus eindelijk eens een keer een goede vooruitgang te zien en zijn de vooruitzichten meteen een stuk beter. Echt zo fijn. Met de baby gaat het goed en met mij ook. Lichamelijk vind ik het zwanger zijn best pittig. Rugklachten, bekkenklachten, de hele zwangerschap extreem moe zijn en slecht slapen. Ik neem alleen alles voor lief, ben al lang blij dat ik geen last meer heb van extreme zwangerschapsmisselijkheid, vind alles beter dan dat. Nog twaalf weken te gaan.... ik kan nauwelijks wachten totdat het zover is. Hoe gaat het met jou en de baby? Ik lees net dat jullie een meisje krijgen. Wat leuk!
Niet hele topic gelezen. Maar wist niet of jullie van deze site op de hoogte zijn, speciale kleding en hulpmiddelen voor kindjes met heup problemen: https://www.kiekhipwear.nl/?gclid=CjwKEAjwi9K4BRCQzq7d1c6A_XASJABueAO2LQ1WrUlRtTvWPNGwanQDX08PuF4ZpkDxGpHgYLIJPRoC8lnw_wcB
Bedankt voor je tip, wij zijn ondertussen klaar met ee behandelingen en hebben gelukkig geen gebruik hoeven maken van speciale kleding e.d. Veertje, ja! Nog een meisje, super leuk natuurlijk maar de angst voor weer heupdysplasie is nu wel groter. Beeb heeft alweer weinig ruimte in m'n buik net zoals de oudste, helaas was dat waarschijnlijk de reden voor de luxatie/dysplasie dus de angst zit er goed in. Ik ga proberen de eerste maanden ons meisje veel te dragen zodat ze veel in de kikkerhouding zit, wie weet helpt het. Wat vervelend dat je zwangerschap zo zwaar is,hopelijk kun je nog wel een beetje genieten.
Love1990: Ik kan mij jouw angst heel goed voorstellen. Ik hoop echt voor jullie dat dit kindje geen heupafwijking zal hebben. Ik moet zeggen dat ik zelf ook bang ben dat dit kindje het ook zal hebben, ook al is die kans niet heel groot. Je weet het alleen nooit. Hier was de oorzaak waarschijnlijk erfelijke belasting en ook nou kan dit het geval zijn. Mede om die reden ben ik ook van plan om ons kindje de eerste maanden veel te gaan dragen.