Goedemorgen, Mijn vriend heeft kanker gehad en na icsi behandelingen ben ik momenteel 27 weken zwanger van een dochter. Dolgelukkig waren wij en in de zevende hemel dat we ondanks alle ellende en na alle moeite een kindje mochten verwachten. Na allerlei goede controles en een uitstekende 20 weken echo had ik met 22 weken een doodgewone controle bij de verloskundige. Zodra zij de doppler op mijn buik zette was er geen hartslag te horen. De verloskundige probeerde mij nog te kalmeren maar ik had direct door dat het foute boel was en de paniek nam de overhand. Ik voelde de grond onder mij vandaan geslagen worden. Ik ben direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar vertelde de gynaecoloog dat onze dochter een hartritmestoornis heeft. Haart hartje sloeg maar 67 slagen per minuut terwijl dit aantal tussen de 110 en 160 slagen hoort te liggen. Vervolgens zijn wij doorverwezen naar het Erasmus MC en moet ik daar elke week heen voor controle en echos. Wij kregen een afspraak met een kindercardioloog. Deze vertelde ons dat de sinusknoop van onze dochter niet goed functioneerde waardoor er dus een hartritmestoornis was ontstaan. Direct werd ik onderzocht op eventuele antistoffen en kregen mijn partner en ik een hartfilmpje. Ook uit deze onderzoeken kwam geen oorzaak naar voren wat dit bij ons kindje zou kunnen veroorzaken. De kindercardioloog en gynaecoloog bekijken de zwangerschap week per week. Het kan goed komen maar er is ook een kans dat wij de baby verliezen. Elke keer als ik haar een dag minder voel bewegen slaat de paniek toe en vraag ik me af of ze nog leeft. De artsen zeggen dat het goed kan komen maar dat onze dochter wel een levenslang ziektebeeld heeft. Zij kan geholpen worden en baat hebben eventueel bij een pacemaker of medicatie maar dat kunnen ze pas bepalen als de baby geboren is. Tot nu toe groeit de baby goed, beweegt ze goed en ontwikkelt er zich geen vocht bij haar hartje of in de rest van haar lijfje. De gynaecoloog wil de baby, zolang als dat het goed gaat, zolang mogelijk laten zitten en dan waarschijnlijk rond 35, 36 of 37 weken halen met een keizersnee, omdat het vanwege de lage hartslag van ons kindje een ongecontroleerde bevalling is. Vervolgens zal onze kleine meid direct opgenomen worden in het Sophia Kinderziekenhuis op de intensive care. De hele zwangerschap hangt aan elkaar van angst en ik durf eigenlijk niet te denken aan de toekomst ik ben als de dood dat we onze meid kwijtraken en beleef totaal geen roze wolk meer. Ik ben op zoek naar iemand in een soortgelijke situatie of een vergelijkbare situatie om mee te praten en ervaringen uit te wisselen. Ik hoop snel wat van iemand te horen. Gr, Nala1985
Wow, wat een verhaal! Sterkte zeg met de zwangerschap, alle onderzoeken en de spanningen die dit met zich mee brengen. Ik kan me er voor een deel in herkennen. Ons kindje heeft een hartafwijking, wat geconstateerd werd bij de 30 weken echo in een academisch ziekenhuis. Vanaf die tijd moest ik om de dag naar het ziekenhuis voor een ECG, doppler en ook groeiecho's, omdat ons kindje niet wilde groeien. Gelukkig bleek alles na de bevalling mee te vallen, zowel het kleine als het hartprobleem. Cardioloog en kinderarts stonden paraat bij de bevalling, enkele dagen aan de hartbewaking gelegen, eerste zes weken allerlei onderzoeken door de kinderarts en cardioloog. Momenteel gelukkig geen operatie, daar zijn we heel blij mee en ons kindje doet het hartstikke goed! Sterkte! Ik hoop heel erg voor jullie dat jullie kindje in de buik sterk genoeg mag zijn en zich goed mag blijven ontwikkelen!
Hoi BeertjeS, Dank voor je lieve reactie! Jullie verhaal is ook heftig zeg maar het doet me goed te lezen dat het nu hartstikke goed gaat met jullie kindje. Mag ik vragen wat voor hartafwijking jullie kindje heeft en krijgt jullie kindje nu iets van medicatie bijvoorbeeld?? Gr. Nala1985
Oh wat eng zeg.. duim voor jullie .. Geen ervaring ermee tijdens de zwangerschap, maar bij mn 2e dochter is het een jaar geleden ineens geconstateerd dat ze een hartritmestoornis is. Ze staat nu onder controle bij het Umcg bij de kindercardioloog, ze heeft al meerdere keren holteronderzoeken gehad. Binnenkort weer een echo van dr hartje. Ze doet het er verder goed onder en je merk niet altijd wat aan haar... en hoelang ze het al heeft??? dat weten we niet, ze staat al dr hele leven onder controle bij de kinderarts maar het is bij toeval ondekt vorig jaar. Nu moeten we volgende week weer op controle omdat ze de laatste tijd heel erg duizelig is, wat kan komen door een te lage hartslag. hoop dat jullie kleine het goed blijft doen!