Ik heb een kwakkel-zwangerschap, weinig zwangerschapskwaaltjes, veel 'andere probleempjes'(holte-ontseking, longontsteking, heel laag ijzergehalte, etc.). Nu ben ik sindsdien vrij kort ademig, dus als ik veel praat, moet ik echt opletten dat ik op tijd adem (klinkt raar, maar als ik enthousiast ben, vergeet ik dat nog wel eens). Afgelopen zondag hadden wij visite, en ik had hun al lang niet meer gezien, dus ik was heel enthousiast, veel gekletst, en 's avonds was ik doodmoe. Als ik diep ademhaalde, deed het pijn. De volgende dag bleef dat zo, en werd zelfs erger. De pijn zat op borstbeenhoogte en breidde zich alleen maar uit, ook achter in de rug ging het zeer doen. In de nacht van maandag op dinsdag heb ik er niet van kunen slapen (echt helemaal niet, ook geen 5 minuten). Elke beweging deed zeer, ademen was niet te doen (in horten en stoten om de pijn te proberen te minimaliseren), gapen deed pijn, ik kon op mijn rug niet liggen, maar op beide zijden was ook een ramp. Kortom ik was gebroken. Het enige wat iets verlichting gaf was een hete douche, dus daarna heb ik ook een hete kruik in mijn rug gezet, en zo was het te houden. IK ben uiteraard naar de huisarts geweest, en die beluisterde de longen. Die waren schoon, dus toen ging hij nader onderzoek doen, en na (zeer pijnlijk) voelen en duwen op en naast het borstbeen, kwam hij tot de conclusie, dat het gewricht tussen borstbeen en ribben zwaar geirriteerd moest zijn(door het flexibel worden van de gewrichten tijdens de zwangerschap kan dat eerder en makkelijker gebeuren). En doordat de ribben naar achteren doorlopen, trok de pijn ook naar achter. Niks aan te doen, volgens hem, maar paracetamol mocht dan wel. Ik heb er zelf de conclusie aangehangen dat het ontstaan is na veel gepraat van mijn kant, mar of dat echt zo is??? Geen flauw idee. Ik heb dus al een longontsteking gehad, maar dat was lang niet zo pijnlijk als dit (en ik kan toch wel wat hebben). Vandaag gaat het wel al beter, en begint het meer aan te voelen als 'spierpijn'. Iemand dit ooit meegemaakt?
Dat kortademigheid kan ik niet verklaren. Het is wel zo dat als je ijzertekort hebt je weerstand minder is, dus meer kans op ontstekingen e.d. (jouw holteontstekingen en longontsteking). Mischien dat je daarom daar meer last van had.
Klinkt n beetje als de pijn die ik had in mn linker ribbenkast bij mn eerste zwangerschap. Maar dat was (zo zei de verloskundige iig) omdat de baarmoeder meer plek moest hebben en de ribben dan n beetje naar voren gaan staan... Heb het altijd raar gevonden dat ik die vervelende pijn (en dan nog net op mn trouwdag) alleen links had en rechts nergens last van had! Maar hierbij was geen ademhalings probleem. Misschien heb je teveel gelachen tijdens t bezoek? Als je ademt gaat je ribbekast op en neer en als je lacht helemaal. Ik heb n tijdje erge last van mn longen gehad toen ik op n bedrijf dat kippeneieren sorteerde (op grote) werkte. Was blijkbaar allergisch voor het stof wat kippen tussen hun veren hebben. En in die tijd had ik ongeveer de pijn die jij nou beschrijft. Ook erg benauwt en pijn in mn longen ondanks dat ze schoon waren enzo. En op n keer maakte iemand een grapje en daar schoot ik dus ineens van in de lach en storte meteen naar de grond van de pijn ineens in mn borstkas. De dokter vertelde dat omdat ik zo moeilijk ademde de ribben "stijf" geworden waren en omdat ik dan nu ineens diep indademde (weet je wel voor je t uitlacht) deed dat dus zeer. Sterkte met de pijnlijke ribben!