probeer eens je alarm op je telefoon te zetten, en verplicht jezelf om steeds wat te eten en dan hopen dat na een paar weken / misschien zelfs maanden je lichaam eraan gaat wennen?
Hee! Ik had daar een neurotransmitter voor om af te vallen (Sibutramine) Dat gebruik je dus om af te vallen. Ik denk dat jij dat stofje dan natuurlijk in je hersenen hebt. Ik viel 10 jaar geleden ook steeds om een onverklaarbare reden af. Ik woog 50 kilo bij 1,70. Elke keer na het eten moest ik overgeven. Ik had een soort anorexia zonder dat ik dat wou. Nu is het wel anders kan ik je vertellen...
Dat heb ik geprobeerd (een paar weken), maar dan wordt ik misselijk. Mijn maag doet dan ook zo'n pijn dat ik niet eens mijn BH aan kan houden omdat dat te 'zwaar' drukt. Ik eet nu kleine beetjes, dat gaat goed/beter. En met klein bedoel ik echt 5 olijven. Een halve boterham met een beetje kaas, 2 uur later, de andere helft met een beetje ham. Avondeten moet ik van mezelf eten, maar gaat eigenlijk nooit goed. Maagpijn daarna en ik kan bijna niet op mijn benen staan omdat al m'n bloed naar m'n maag gaat. Mijn hartslag gaat ook flink omhoog.
Wat klinkt dat gek. Ik mag die aantal kilo's juist wel afvallen. Dus ik ben lichtelijk jaloers. Al snap ik dat het tegenovergestelde ook niet prettig zal zijn.
Hier precies hetzelfde, hij kan eten wat hij wil maar aankomen ho maar!! hebben al van alles geprobeerd maar bleef mager, toen hebben we zijn beweging en zijn eetpatroon maar eens onder de loep genomen en blijkt dat hij alsnog teveel verbrand dan dat hij binnen krijgt. (hij had wel via een fittest op zijn werk een vetpercentage als een topsporter hahaha dus opzich erg positief maar hij vond zichzelf ook veel ste mager geworden.. Vol stoppen met eten en slagroom gaan eten is niet zo'n goed idee om aan te komen, hij neemt nu wat meer goede voedingmiddelen zoals extra pasta (volkoren) extra plak brood mee naar het werk ook volkoren, reepje snickers. en heel langzaam komt hij nu wel aan duurde wel een poos maar het werkt voor hem wel. zo komt hij wat gelijkmatiger aan dan hem vol te proppen met vette dingen waardoor je juist vet krijgt op plekken zoals op zijn buik.
Ik woog altijd al wat te weinig tot ik 7 jaar geleden een aantal weken in het ziekenhuis had gelegen met een sepsis, woog toen maar 35 kilo bij 1.60m. Heb van alles geprobeerd om aan te komen, elke dag patat en andere vette zooi, volle kwark en slagroom ipv yoghurt als toetje, niet meer bewegen, diëtiste, van die super smerige drankjes van de arts etc., niets hielp. Uiteindelijk na 1.5 jaar begon ik wat aan te komen door juist weer normaal en gezond te eten. En dan 's avonds voor het slapen gaan ook nog wat extra's te nemen, extra stuk fruit of chips, als het maar iets was. Uiteindelijk is het toen weer goed gekomen. Tja totdat ik zwanger werd, zit nu met 2 kilo 'overgewicht', 57 kilo nu en ik ben blij! Moet alleen wel oppassen, want het nog steeds voor het slapen gaan een vreetkick.
Als je moeite hebt met eten zou je tussendoor wat calorierijk drinken kunnen nemen, bv. vruchtensap. Daardoor hebt minder snel het gevoel dat je vol zit maar krijg je wel extra calorieën binnen.
Zo leuk is het anders niet als je steeds flauw valt puur omdat je te weinig weegt, of dat je qua broeken in de breedte kindermaat 140 hebt, maar qua lengte 170. Dagelijks de vraag krijgen of je anorexia hebt is ook heel fijn, evenals het altijd maar koud hebben. Nah niets om jaloers op te zijn hoor.
Hier na 3 zwangerschappen gewoon weer op gigantisch ondergewicht, ik was het na een maand of 3 allemaal weer kwijt, zonder er iets voor te doen, en ik was 25 kilo aangekomen bij de laatste (bij de eerste 35 en bij de tweede 29)
Ja als je zulke kleine beetjes eet vind ik ook niet gek dat je mager blijft idd dat is echt extreem als je zo weinig kan eten.. dan zou je misschien een schaaltje yoghurt met van die poeder erin kunnen eten (eiwitpoeder zeg maar) dat is niet een grote hoeveelheid maar wel veel voedingstoffen die je wat dikker maken zeg maar)
Te dun zijn is geen pretje. Weinig energie, zitten op botjes etc. Ik was 43 kilo vorig jaar. Ik kon niet lekker slapen of zitten. Nu heb ik een laagje op m'n bil zitten, maar veel is het niet. Ik kan niet langer dan 10 minuten in 1 positie zitten. Als ik lig kan ik niet met mijn benen op elkaar liggen. Ik heb het snel koud, ik ben snel zwak. Ik wil weer 50 kg wegen. Dat was ik voorheen, en dat is ideaal. Kleding staat dan leuker, en als ik ziek wordt heeft mijn lichaam een kleine reserve. Nu heeft mijn lichaam te weinig! Als ik nu ernstig ziek word, dan kan het grote problemen geven. Ik kan me daarom voorstellen dat overgewicht ook zeker geen pretje is!
Het is allebei op hun eigen manier onprettig, ik denk dat afvallen in het algemeen wat makkelijker is maar het kost allebei net zoveel doorzettingsvermogen, juist je maag kleiner maken of groter kost evenveel moeite (zeker als je geen of veel honger hebt) dus het is allebei irritant. Het enige voordeel wat dik zijn heeft is dat kleding nog wel wat makkelijker te krijgen is , tenminste vind ik dan, ik ben te licht (BMI van 14,9 gehad) en te zwaar geweest (125 kilo!) dus weet allebei de kanten helaas.. Nu ben ik gemiddeld tot wat zwaarder maar vind maatje 40-42 prima dan ben ik mooi en heb ik een betere weerstand! (ik ben al chronisch ziek dus dat kan ik wel gebruiken)
Bij mijn zoontje kwam ik 9 kilo aan, na 3 weken was daar nog 2 kilo van over en die 2 kilo's zijn nooit meer weggegaan. Heb er eerlijk gezegd ook geen moeite voor gedaan, vind iets reserve juist fijn. Bij mijn dochter kwam ik maar 5 kilo aan en die 5 kilo waren binnen 10 dagen weer weg. geef ook borstvoeding, misschien dat dat scheelt, geen idee. Maar had nog steeds die 2 kilo van mijn zoontje over, erg prettig, want 8 weken geleden ben ik ziek geworden en ze weer kwijt geraakt. Normaal zou ik dan gelijk ondergewicht hebben maar nu had ik dus iets reserve, hierdoor kon ik wel iets sneller herstellen. Heb er nu alweer een halve kilo extra bij van die 2 kilo dus nog 1.5 te gaan, en ja ben gewoon trots dat die halve kilo alweer erbij is. Alleen heb ik het nog steeds snel koud en krijg ik inderdaad van iedereen vragen of ik ziek ben of te weinig eet, zwaar irritant.
pppppfff echt laag ik voelde me net een skelet toen ik zo licht was, ik was al licht maar kreeg toen salmonella en toen viel ik nog meer af.
Ik wil niet gemeen zijn, maar is dat niet levensgevaarlijk? Vervelend dat het bij jou er ook niet aankomt!!
ja, ik ben er ook niet blij mee, maar gezien niets helpt zal ik het moeten accepteren, de artsen weten het ook niet meer. Schildklier is okay, die drankjes etc doen niets, ik eet genoeg op een dag en sporten doe ik nooit (kan ook niet, mankeer veel te veel)